G.I. Joe: De (On)Amerikaanse held?

G.I. Joe: De opkomst van Cobra is de grote zomertent van de week en natuurlijk komt met de première van de film alle aandacht die ongeïnformeerde mainstream-netwerken op het elfde uur proberen op te stapelen.

Met betrekking tot G.I. Joewas het onvermijdelijk dat we uiteindelijk één bepaalde stem van afwijkende meningen zouden moeten horen spreken: degenen die dat denken G.I. Joe is ontdaan van de ‘Amerikaansheid’ die het ooit zo groot maakte. Ik zou dit niet per se nieuws noemen, maar het is zeker op een groot nieuwsnetwerk terechtgekomen (MSNBC), dus als je het nog niet hebt gezien, bekijk dan de video voordat we in het langdurige debat terechtkomen:

.

De man die vuil huilt in de video is John Miller van de Conservatieve publicatie Nationale recensie. Voordat u de heer Miller achtervolgt en hem neerhaalt omdat hij zijn mening uitdrukt (zoals die is), laten we op zijn minst zijn standpunt overwegen:

DE OUDE DAWGS

Als je ouder bent dan 45, dan ben je waarschijnlijk oud genoeg om je de tijd nog te herinneren G.I. Joe was een 30 cm groot 'Action Man'-beeldje, geïnspireerd door soldaten uit de Tweede Wereldoorlog (met enkele Koreaanse oorlogsinvloeden in de mix). De originele speelgoedlijn - gelanceerd door Hasbro in 1964 - omvatte vier figuren die correspondeerden met de vier takken van het Amerikaanse leger (leger, marine, luchtmacht, mariniers). Accessoirepakketten (of "messen" voor oldtimers) werden afzonderlijk verkocht, waardoor kinderen elke "Joe" konden aanpassen met de "messen" die ze hadden gekocht. Als dat klinkt als Barbie voor jongens, dan is dat omdat het zo was.

Deze vroege incarnatie van G.I. Joe was onbeschaamd een Amerikaans icoon en een trotse militaire krijger, gemaakt ter ere van degenen die daarbuiten in de wereld waren en tegen het goede vochten vechten namens de VS. En die afbeelding is precies wat jongens als John Miller zich herinneren: het is de kernessentie waarvan hij denkt dat die verloren is gegaan. de G.I. Joe franchise met zijn nieuwe internationale reikwijdte en 'Robocop-stijl'-outfits.

En ook al is het misschien gemakkelijk om te zeggen: 'Laat het los, papa', neem eerst even de tijd en denk na over alle geliefde basisproducten van JOUW jeugd die de afgelopen jaren door Hollywood is ‘verpest’ (of de komende jaren zal worden verpest komen). Opeens is het gemakkelijk om te sympathiseren met de chagrijnige oldtimers, nietwaar?

DE BRIGADE VAN DE JAREN 80

Ja G.I. Joe begon als een te grote, pro-militaire, knock-off Barbie-pop, maar wat de franchise echt tot een permanent cultureel hoogtepunt (en een geldkoe voor Hasbro) maakte, is ongetwijfeld de G.I. Joe heropleving van de jaren 80, waardoor een hele nieuwe generatie (de mijne) zich bij de franchise voegde en ook de term 'A Real American Hero' bedacht.

De jaren 80 G.I. Joe kwam in de vorm van "moderne" actiefiguren (nu 3,75 inch kort), en een speelgoedlijn met voertuigen, accessoires en enorme speelsets. Hasbro pionierde ook met nieuwe strategieën op het gebied van merchandising G.I. Joe, waarbij de speelgoedlijn op de markt werd gebracht en tegelijkertijd andere media-ondernemingen werden gelanceerd. Deze omvatten een begeleidende Marvel-stripserie en natuurlijk twee afleveringen (1985-87, 1989-91) van een uiterst populaire serie. tekenfilmserie (en één legendarische tekenfilm), die miljoenen jonge kinderen (waaronder ikzelf) naar de vernieuwde wereld heeft gelokt van G.I. Joe en hun aartsvijand, een kwaadaardige terroristische organisatie die bekend staat als Cobra.

Als je tussen de 20 en 40 jaar oud bent, dan G.I. Joe: een echte Amerikaanse held is waarschijnlijk de G.I. Joe die je kent. Namen als Duke, Scarlett, Lady J, Hawk, Snake Eyes, Cobra Commander, Barones, Destro, Zartan, Serpentor of (mijn favoriet) Sgt. Slachten is iets dat je kent en waar je van houdt - en je weet zeker alles over epische vuurgevechten met rode en blauwe lasers.

Dat is mijn G.I. Joe.

Lees verder 'G.I. Joe: De (niet) Amerikaanse held?'

DE NIEUWSTE REKRUTERS

Als je te jong bent om aan een bar bediend te worden (of gewoon zo’n fan bent), dan is de G.I. Joe waar je waarschijnlijk het meest bekend mee bent, is de recentere stripboekincarnatie die daarna werd gelanceerd Een echte Amerikaanse held uit het geheugen verdwenen. Gegeven tussen verschillende stripuitgevers (die elk verschillende spin-offs of miniseries maakten), werd de hoofdreeks van de vernieuwde G.I. Joe comics werd gemaakt door indie-stripuitgever Devil's Due, van 2001 tot 2008. Dat G.I. Joe comic breidde het universum van de serie uit met zaken als mystieke ninjaclans (Snake Eyes en Storm Shadow's achtergrondverhaal), terwijl ook de reikwijdte van de serie wordt verbreed om meer internationaal te zijn relevantie. Sinds het einde van de Devil's Due-serie heeft stripuitgever IDW een nieuwe gelanceerd G.I. Joe stripboek van vorig jaar, dat nog steeds in publicatie is.

Ik heb een paar keer geprobeerd de strips te lezen (de Devil's Due en de IDW-versies), maar ik ben nog niet verloofd. Uiteindelijk is het gewoon niet MIJN G.I. Joe, hoewel het onmiskenbaar was gebouwd op de fundamenten van die incarnatie uit de jaren 80.

(NIET) AMERIKAANSE HELDEN???

...Wat ons terugbrengt naar deze speelfilmaanpassing van G.I. Joe. Zoals we meldden toen we voor het eerst bericht kregen over de film: De opkomst van Cobra ontleent veel van zijn elementen (het uiterlijk, de achtergrondverhalen voor bepaalde personages) aan de modernere versie van de stripboeken. Zeker, er zijn veel karakters die we herkennen, maar zelfs voor ons uit de jaren 80 is het idee van ‘versnellingspakken’ of de Joe's als een wereldwijde speciale operatiemacht – zelfs een deel van het ninja-achtergrondverhaal tussen Snake Eyes (Ray Park) en Storm Shadow (Byung-hun Lee) – is enigszins nieuw en onbekend.

Maar wat dan nog: het is een film. Een blockbusterfilm. Een blockbusterfilm die over de hele wereld zou moeten draaien. Natuurlijk zouden er veranderingen plaatsvinden – veranderingen die niet alleen de wens van de studio weerspiegelen om geld te verdienen op de wereldmarkt, maar ook updates die nodig zijn om de veranderde houding ten opzichte van het leger, militaire betrokkenheid, terrorisme, een ‘gemondialiseerde’ moderne tijd, enz... enz...

John Miller klaagt dat deze nieuwe filmversie de originele 'patriottische' versie niet eert G.I. Joe is zinloos. Het is alsof ik klaag (als een jaren 80 G.I. Joe kid) dat de film realistische wapens gebruikt in plaats van gekke rode en blauwe lasers.

Meer ter zake: de klachten van Miler gaan voorbij aan het feit dat G.I. Joe is al een halve eeuw een evoluerende entiteit! Hoewel deze versie op groot scherm de meest drastische conversie was G.I. Joe - van "Real American Hero" tot "Everybody's Hero" - het is zeker niet de eerste keer dat een dergelijke zet wordt geprobeerd.

Als iemand zou willen graven, zou hij ontdekken dat eind jaren zestig, ondanks al het anti-Vietnam-sentiment dat door Amerika trok, Hasbro probeerde de militaire oorsprong van het speelgoed te bagatelliseren door de regel "The Adventures of GI Joe" en uiteindelijk "Adventure Team" te hernoemen. Het speelgoed werd opnieuw gelanceerd begin jaren zeventig als een team van vaag militaire avonturiers, zodat Hasbro geld kon blijven verdienen in een tijd waarin het publieke sentiment zich tegen hun Product.

Dus wat is er vandaag de dag zo anders, wanneer Hasbro (ja, hetzelfde bedrijf) zich opnieuw voorstelt G.I. Joe om deze film te verkopen in een tijd waarin het publieke sentiment (nu over de hele wereld) opnieuw niet vóór hun product is? Als Hasbro een hard standpunt had ingenomen en NIET met de tijd was veranderd, zou dat wel zo zijn G.I. Joe Of zal de ‘patriottische’ oorsprong ervan opnieuw centraal staan ​​in de Amerikaanse cultuur?

Kort gezegd: bedrijven houden van geld verdienen en NIETS is (of is ooit) te heilig om opzij te zetten en er een nieuwere, glanzendere en breder aansprekende versie voor in de plaats te zetten. Wat is er meer Amerikaans dan het idee winst te maken door iets ouds opnieuw te verpakken?

G.I. Joe: De opkomst van Cobra zal aanstaande vrijdag in de bioscoop te zien zijn. Wacht om het te zien (of niet) en laat ons in de reacties weten wat je van dit hele Amerikaans/on-Amerikaanse debat vindt.

Bron: Progress Not Congress via You Tube