Interview met factie van oktober: showrunner Damian Kindler

Gebaseerd op de strips van Steve Niles en Damien Worm, Netflix's nieuwe bovennatuurlijke drama Oktober factie gaat helemaal over enge monsters in een klein stadje. Aangepast voor televisie door Damian Kindler (Sleepy Hollow), Oktober factie J.C. Mackenzie en Tamara Taylor spelen Fred en Deloris Allen, monsterjagers die in het geheim werken voor een internationaal syndicaat genaamd de Presidio Foundation. Hun 17-jarige tweeling Geoff (Gabriel Darku) en Viv (Aurora Burghart) denkt dat hun ouders saaie verkopers van verzekeringen zijn, maar ze staan ​​op het punt om ruw wakker te worden.

Na het beëindigen van de samenwerking met Marvel TV, heeft Netflix zich verdiept in niche-horrorstrips voor zijn nieuwe serie, waaronder die van vorig jaar. De Paraplu Academie en de komende Locke en sleutel aanpassing. Oktober factie gebruikt de strips van IDW Publishing als inspiratie, maar breidt ze ook uit - het uitvinden van de Presidio Foundation om voeg een globaal element toe aan het verhaal en begin Geoff en Viv op een plek waar ze zich niet bewust zijn van het echte van hun ouders functie.

Vieren Oktober factie's release op Netflix deze week, spraken we met showrunner Damian Kindler over het aanpassen van de strips voor tv en wat fans kunnen verwachten in seizoen 2.

Screen Rant: Er zijn nogal wat verschillen tussen de strips en de show. Maar voor lezers die de strips helemaal niet kennen en misschien niets van de show weten, kun je een overzicht geven van het verhaal en wie de hoofdpersonen zijn?

Damian Kindler: Ik denk dat het heel belangrijk is om op te merken dat, door het ontwerp, als je het stripboek niet hebt gelezen, je volledig van de serie kunt genieten. In feite was ik me er zeer van bewust dat, hoewel er een aantal zeer hardcore fans van Steve Niles en zijn werk zijn, er veel mensen zijn die zijn werk niet hebben gelezen. Het is een beetje meer niche; het is niet zoals Watchmen of andere DC/Marvel-dingen. Wat cool is en waardoor het fris en heel anders aanvoelt.

October Faction is in wezen een familiedrama met veel bovennatuurlijke elementen. En de toon is meer geaard en meer op karakter gebaseerd dan het stripboek, dat erg hypergestileerd en veel gewelddadiger is; meer Gothic Tim Burton in toon en stijl. Terwijl ik deze geweldige wereld die Steve Niles had gecreëerd, wilde meenemen en echt meer wilde aanpassen aan iets dat een zeer toegankelijke diepte had. En maak het over een gezin; maak het over echte kwesties en raak thema's aan die vandaag erg belangrijk zijn: vreemdelingenhaat, homofobie, racisme, pesten, volwassen worden.

Ik nam vrijheden, maar er werd niets gedaan zonder de zegen van Steve Niles, want er is niets erger dan een werk te nemen waar een auteur geweldig werk mee heeft gedaan en er vervolgens mee van een klif te rennen. Ik wilde er zeker van zijn dat hij instemde met elke vrijheid die ik ermee zou nemen, en dat deed hij ook. Hij was erg dankbaar en zeer ondersteunend, en hij hield absoluut van alles wat we ermee deden. Het was dus niet alleen ad hoc; het is gedaan met de beste bedoelingen en goede ondersteuning.

Het lijkt erop dat de show een contrast heeft tussen het zeer kleine stadje en de Presidio Foundation, een wereldwijde organisatie die speciaal voor de show is geïntroduceerd.

Dat is een van de dingen die echt bevredigend was. In het boek is het een veel kleinere en intieme schaal van een kleine, gotische universiteitsstad. Maar in de show wilde ik de mythologie verdiepen en de wortels gronden en alles een beetje uitbreiden. Ik wilde deze organisatie die op het bovennatuurlijke jaagt een naam en een geschiedenis geven, dus creëerde ik de naam Presidio voor deze organisatie die al bestond vóór de grondleggers van Amerika en deze wortels heeft in de kerk. Het heeft het oude, bijna Tempeliersgevoel dat al honderden jaren bestaat. En nu in de moderne tijd blijft citeren-unquote, "de wereld beschermen tegen bovennatuurlijke bedreigingen", wat een stijlfiguur is die we honderden keren hebben gezien. Toen wilde ik het een beetje op zijn kop zetten en spelen tegen ons gevoel van verwachting daarover. Het is leuk om het concept te verdiepen en het dan te onthullen als iets anders dan wat het is.

Wat betreft het verdiepen van de achtergrond, krijgen we nog twee leden van de familie Allen in de ouders van Fred. Kun je ons iets vertellen over de ouders en de rol die ze spelen in de show?

We hebben een belangrijkere rol gecreëerd voor de moeder, Maggie, en de vader, Samuel, om de show echt in zijn eigen geschiedenis te plaatsen. Als we het verhaal van de tweeling vertellen, van Viv en Geoff's coming of age, kunnen we het vergelijken met het coming of age-verhaal van Fred en Deloris. Ze kennen elkaar al sinds ze tieners waren, ze groeiden op in een klein stadje maar kwamen uit heel verschillende delen ervan. Fred, genesteld in blanke privileges, met een rijke familie, blauwe bloedbanden en levenslange leden van Presidio, terwijl Deloris uit een arme, arbeidersachtergrond komt, haar vader een weduwnaar en de stad sheriff. Ze groeit op in een redelijk welvarende stad, maar behoorlijk achtergesteld, maar ze vinden elkaar als jonge mensen en ze worden verliefd en nemen de beslissing dat de beste uitweg is om lid te worden van Presidio en nooit meer terug te komen naar de dorp.

Over relaties gesproken, een van de beste dynamieken in de strip was tussen Geff en Phil. Kun je iets vertellen over Phil als personage en hoe hij botst met Geoff in de show?

Dat hebben we zeker uitgebreid. Ik denk dat we de tijdlijn daarvan een beetje hebben veranderd, maar we hebben zeker een zeer interessante en, naar ik hoop, bevredigende relatie tussen Geoff en Phil gecreëerd. We zien dat ze elkaar voor het eerst ontmoeten en het personage van Phil uitpakken. Hij is de zoon van een welvarende familie, zijn vader is kandidaat voor het burgemeesterschap en hij is een soort steratleet op de middelbare school. Dan is Geoff deze nieuwe jongen die zonder pardon is geplukt uit deze zeer internationale jetset-levensstijl van rond de wereld reizen met zijn ouders, leerde vele talen spreken, waaronder Japans, en hij is op deze openbare middelbare school in een klein stadje in Hudson Valley, New York. Ze kunnen niet meer van elkaar verschillen en toch vormen ze in de loop van het eerste seizoen een band die ik best cool vind.

Een personage dat ik heel graag in de show wil zien, is Dante. Hoe heb je Dantes look, die vrij uniek is, aangepast aan een tv-show?

Het bijzondere aan Dante is dat zijn personage min of meer in seizoen 1 wordt geïntroduceerd en dat zijn afkomst wordt uitgepakt. Maar we gaan niet dieper dan alleen de oorsprong te verklaren. We hadden in seizoen één niet de tijd of ruimte om zijn hele verhaal uit te pakken, maar ik denk dat hij een heel grote rol zal spelen in seizoen 2. Hij is best een coole en interessante, mysterieuze figuur in seizoen 1, maar hij wordt niet zo dominant weergegeven als in seizoen 2. Omdat ik denk dat je je gevechten moet kiezen en dingen op een meer tijdige manier moet uitrollen, zodat iedereen de juiste hoeveelheid aandacht krijgt. Ik wilde de ontwikkeling van zijn karakter niet overhaasten.

Ik kijk er ook naar uit om een ​​nieuwe schurk te zien die we slechts kort in de strips zien: Alice Harlow. Is ze speciaal ontwikkeld voor het tv-programma?

Specifiek, ja. Ze was duidelijk geïnspireerd door de slechterik in de stripboeken, maar dat personage zal heel interessant en heel verrassend zijn, en gespeeld door de geweldige Maxim Roy, die zo'n geweldige acteur en een geweldige fysieke acteur is, het is alsof je met een vrouwelijke Tom werkt Cruisen. Ze is gewoon zo gung-ho en klaar om te gaan, en ze speelt een fantastisch personage dat uit is op wraak op Fred en Deloris. Haar verhaal is, denk ik, een van de grootste verhaallijnen van dit seizoen.

Viv in de strips wordt erg gemeden door de andere meisjes op school. Heeft ze soortgelijke problemen in de show?

O ja, absoluut. Aurora Burghart, die haar speelt, is gewoon een absoluut geweldige acteur uit Groot-Brittannië. Ze is afgestudeerd aan de RADA en brengt een ongelooflijke hoeveelheid warmte, humor en briljante intelligentie naar het personage. Haar broer is meer extravert, dus hij kan de wereld een beetje aan. Ze is meer intern en heeft een soort gekwelde kunstenaarsziel, en ze is natuurlijk het doelwit van de gemene meisjes op de school.

Maar ze maakt wel een vriend in Cathy, en ik denk dat het gewoon een van de beste vriendschappen is die ik ooit heb mogen helpen tot leven brengen. Cathy wordt gespeeld door een andere fantastische acteur genaamd Anwen O'Driscoll, en de twee zijn gewoon zo'n fantastisch stel vrienden. Ik hou gewoon van hun vriendschap; het is zo authentiek en echt. En ik denk dat Viv's isolement, deels zelfopgelegd en deels aan haar opgedrongen, iets is waar alle tieners zich mee kunnen identificeren. Ik kan me er zeker in vinden; Ik herinner me dat de middelbare school soms een marteling was. En ik hoop dat we dat deel goed krijgen, want ze heeft geweldig werk geleverd met dat personage.

Hoe heb je de jonge acteurs gecast? Ik ken [Gabriel Darku] van Amerikaanse goden, maar ze zijn allebei relatief nieuw talent.

Gabriel was een beetje een no-brainer; hij is gewoon mooi en een briljante acteur en precies wat we zoeken. Viv vinden was een beetje moeilijker, maar Aurora is gewoon zo speciaal. Ik heb het gevoel dat ze Judi Dench vindt op 20-jarige leeftijd. Ze brengt zo'n complexiteit en menselijkheid in de rol, en vanaf het moment dat we haar zagen, wisten we het dat ze iets speciaals was en dat ze Viv tot leven zou brengen op een manier die helemaal nieuw was en verschillend.

Je hebt enkele van de sociale kwesties in de show genoemd. Er wordt wat homofobie geportretteerd in de strips, maar er zijn echt niet zoveel mensen van kleur. Hoe heb je die elementen geïntroduceerd en de show gediversifieerd?

Nou, ik heb er gewoon op aangedrongen. Ik heb genoeg genre en sci-fi gedaan om te weten dat het, als het goed wordt gedaan, echt over sociale kwesties en sociale rechtvaardigheid gaat. Ik wilde een verhaal vertellen en ik had veel te vertellen. En ik was op zoek naar een tv-programma dat een authentieke en organische manier zou zijn om over sociale kwesties te praten zonder predikend te zijn of je groenten op te eten of op een zeepkist te staan. Dit voelde als een heel, heel organische manier, met een gemengd gezin en een interraciaal stel in een klein stadje.

Ras is een van die dingen waarvan mensen denken dat we verder zijn gegaan, we zijn er voorbij geëvolueerd, en dan realiseer je je dat dat natuurlijk niet het geval is. Er is nog steeds een enorme hoeveelheid racisme en onverdraagzaamheid. Ik wilde spelen dat alles normaal en in orde lijkt, maar natuurlijk, hoe het bovennatuurlijke onder de oppervlakte werkt, geldt natuurlijk ook voor al deze vreselijke haat en intolerantie en fundamenteel kwaad. Ik was vanaf het begin duidelijk openhartig en zei: "Het is belangrijk dat we over al deze problemen praten." Xenofobie, angst voor de ander, paranoia, white privilege, aanranding - die heb ik nodig. Een bovennatuurlijke show zonder die problemen voelt alsof we er zijn geweest, we hebben dat gedaan en we vermijden het probleem. Ik wilde dat deze show in die problemen zou leunen.

Vooral omdat het zich afspeelt in een kleine stad. Het voelt alsof andere shows over bovennatuurlijke dingen die in kleine steden gebeuren, voornamelijk worden gezien vanuit het perspectief van blanke mensen die niet per se zo veel last hebben van een mentaliteit van een kleine stad.

Ja. Ik bedoel, als ik een echt pretentieuze, vreselijk hoity-toity, academisch kunstzinnige knul wilde zijn, zou ik zeggen dat Ik hoop dat mensen seizoen 1 deconstrueren vanuit een sociaal-economisch, raciaal oogpunt en alle bedoelingen erachter vinden het. Want er was veel discussie. We hebben een zeer diverse schrijverskamer, we hebben veel gepassioneerde mensen die veel te vertellen hebben over wat er vandaag de dag in de wereld en in Amerika gebeurt, en in Groot-Brittannië en Europa. Ik heb ze ingehuurd en ze kwamen naar de show met dingen om te zeggen omdat ze dingen te zeggen hadden, en ik hoop dat dat de show speciaal maakt. Het is zeker niet weer een monster van het weekprogramma.

Over monsters van de week gesproken, ik ben echter geïnteresseerd in enkele van de bovennatuurlijke wezens en elementen die we in de show zullen zien. De strips hadden voornamelijk weerwolven, vampiers en geesten - zullen we die ook in de show zien?

Dat zal je absoluut doen. En ik denk, hopelijk, ze zullen worden gepresenteerd op een manier die fris is en een andere betekenis zal hebben. Het woord, het gebruik van 'monster' en onze verwachtingen daarin, zullen hopelijk veranderen. Het idee is dat we beginnen te spelen tegen de clichés en de reeds bestaande verwachtingen van wat een vampier of weerwolf is, hoe hun leven eruit ziet, wat de mythologie van dat alles is. Omdat ik denk dat het een heel goede metafoor is voor hoe de geschiedenis wordt geschreven door de overwinnaars. Er was het Goddelijke Vrouwelijke, totdat de mensen er grip op kregen, kerken bouwden en toen zeiden dat God een man was. Er is geen reden waarom het bovennatuurlijke niet volledig verkeerd kan worden voorgesteld, en ik wilde een wereld beginnen te openen waarin die namen - vampier, weerwolf - labels zijn die door mensen erop worden aangebracht.

Mensen kijken op een heel andere manier naar Netflix dan naar traditionele tv, omdat ze alle series in één keer bekijken, of meerdere afleveringen tegelijk. Heeft dat invloed gehad op het schrijfproces en hoe je het verhaal hebt gestructureerd?

Absoluut. Dit is een verhaal dat in tien hoofdstukken wordt verteld en dat ervoor zorgt dat de plot echt in beweging blijft en verandert. En ook, in zekere zin, is het eerste seizoen een oorsprongsverhaal dat het formaat van de show doorkruist, bijna alsof seizoen 1 het oorsprongsverhaal is van wat uiteindelijk de Oktoberfactie wordt. In plaats van te beginnen met: "We zijn een team van monstermensen." Ik vond het leuk om er een back-up van te maken en iedereen te laten zien hoe alles begon, in plaats van er gewoon in te duiken en te zeggen: "Nou, hier zijn we dan. We doen dit." Ik wilde een interessantere oorsprong hebben voor het hele ding.

Een acteur die ik graag zie, is J.C. MacKenzie, aangezien ik een enorme was Donkere engel ventilator terug in de dag. Kun je iets vertellen over zijn kijk op Fred?

[Chic Eglee], de showrunner van American Gods en in wezen mijn mentor, is hoe ik J.C. vond. Chic zei: "Je moet rekening houden met mijn vriend J.C. Mackenzie, hij is al deze dingen." En dus ik gewoon in principe zei: "Ik wil J.C.," en kreeg toen brieven van Martin Scorsese en Aaron Sorkin die zijn lof zongen naar mij. J.C. is slechts een van de grote geschenken ter wereld om mee te werken; hij is een genot.

In de strips probeert Fred zijn kinderen te beschermen tegen de wereld van het bovennatuurlijke. Het lijkt erop dat dat nog meer waar is in de show, omdat hij ze er niet eens over heeft verteld. Is hij nogal beschermend als vader?

Damian Kindler: Absoluut, dat zijn ze allebei. In zekere zin is Deloris als de beschermende moeder Wolverine. En het mooie van J.C. is dat hij zo bescheiden is dat je denkt dat hij gewoon een verzekeringsexpert is. Dus als je hem als een moordenaar ziet, is dat behoorlijk schokkend en volkomen verrassend. In tegenstelling tot een vader die toevallig gescheurd is als een Navy SEAL, waar je zou gaan, "Nou, natuurlijk hebben ze Keanu Reeves als de vader gecast." Maar met J.C., jij begrijpen hoe de kinderen zouden denken dat hun vader gewoon een sukkelige vader is, en als ze de waarheid ontdekken, is het als: "Oh mijn god, wie ben je echt?" Dat is een betere draai voor mij, en J.C. brengt die levensvatbare, realistische vader echt naar de show en gaat nog dieper met zijn geschiedenis en de manier waarop hij de karakter.

Eén ding dat ik naar voren wil brengen, omdat het een vrij grote schurkenrol is in de strips, is Merle Cope. Gaat hij dit seizoen meedoen, of bewaar je hem voor toekomstige seizoenen?

We bewaren Merle Cope voor seizoen 2 en daarna. Nogmaals, als we hem echt in het seizoen hadden gejaagd, zouden andere dingen hebben geleden, net als Dante. Hij zal zeker een belangrijk aspect van seizoen 2 zijn, als we daar komen.

Tot slot, kun je scènes in de show plagen waarvan je echt enthousiast bent dat mensen ze zien?

Aflevering acht, dat is alles wat ik zal zeggen. Elk goed tv-programma heeft één aflevering per seizoen die net zo speciaal en anders is dan de rest en toch alle andere afleveringen informeert, en dat is aflevering acht in seizoen 1 van onze show.

Oktober factie seizoen 1 is nu beschikbaar op Netlix.

Amerikaans horrorverhaal: waarom dubbele functies het slechtste seizoen zijn (niet Roanoke)

Over de auteur