Troian Bellisario over het betreden van de podcastruimte met Ad Lucem en haar volgende stappen

Samenvatting

• Troian Bellisario heeft onlangs het eerste seizoen van haar podcast, Ad Lucem, afgerond, waarin ze niet alleen speelde, maar ook co-creëerde en regisseerde.
• Ad Lucem is een sociaal-politiek audiodrama over een technologiebedrijf gerund door een mysterieuze vrouw genaamd Miranda, wiens visie op organische intelligentie (OI) erop gericht is mensen met elkaar te verbinden, maar heeft te maken gehad met corruptie en misbruik.
• Bellisario was betrokken bij het productieproces en werkte nauw samen met QCODE en SALT om een ​​meeslepende audio-ervaring te creëren die de verbeelding van de luisteraar aanspreekt.

Troian Bellisario heeft onlangs een indrukwekkende prestatie geleverd door het eerste seizoen van haar allereerste podcast af te ronden: Advertentie Lucem. De actrice leende niet alleen haar vocale talenten aan het audiodrama, maar regisseerde ook het project, dat ze samen met Josh Close creëerde. De podcast, geproduceerd door QCODE, Barry Linen Motion Pictures van Chris Pine en SALT, is een op technologie gericht sociaal-politiek verhaal dat in meer dan één opzicht dicht bij huis raakt.

Advertentie Lucem volgt Phil (gespeeld door Bellisario zelf), een werknemer die werkt bij een technologiebedrijf gerund door de mysterieuze en efficiënte Miranda (Olivia Wilde). Miranda's visie op OI – wat organische intelligentie betekent, in tegenstelling tot kunstmatige – is bedoeld om mensen meer met elkaar te verbinden dan ooit, maar misstanden binnen en buiten het systeem hebben ervoor gezorgd dat haar voorheen succesvolle experiment zijn waarde verloor doel. Phil en haar collega Dominic (gespeeld door Pine) die een affaire is geworden, komen langzaam in een web van bedrog en corruptie, waarvan een groot deel wordt gepleegd door Miranda's eigen zakenpartner Vincent (Clancy Bruin).

Scherm Rant sprak met Bellisario over het werken met QCODE om te creëren Advertentie Lucem's meeslepende audio-ervaring, waarbij zorgvuldig wordt omgegaan met het trauma waarmee Phil en Miranda worden geconfronteerd, en waarom Francis van Fiona Shaw zo'n belangrijk maar verrassend stukje van de puzzel was. Opmerking: hoewel dit interview werd afgenomen tijdens de WGA van 2023 enSAG-AFTRA slaat toe, de podcast die hier wordt behandeld, is beschermd onder de huidige SAG-AFTRA Podcast-overeenkomst.

Troian Bellisario spreekt Ad Lucem

Screen Rant: Ik ben zo geïnteresseerd in het concept van OI, of ‘organische intelligentie’. Miranda's doel is om de menselijke verbinding in stand te houden, en toch zijn de methoden zo pervers. Waar komt dit idee vandaan en hoe zijn jij en Josh Close ermee begonnen?

Troian Bellisario: Geweldige vraag. Het kwam van... Ik had oorspronkelijk een idee voor een film die grotendeels het karakter van Phil volgde. En waar ik het meest in geïnteresseerd was, is in... Ik dacht erover na hoe we over een paar jaar kunnen zijn wie we willen. We zijn al op internet, maar ik had het gevoel dat we met deep fakes en nieuwe door AR gegenereerde beelden aan iedereen elke relatie kunnen presenteren die we met hen willen hebben. En het zou voor ons minder aantrekkelijk kunnen worden om willekeurig iemand op de wereld te moeten ontmoeten, terwijl we gewoon konden zeggen: "Ik wil van deze tijd tot deze tijd een beste vriend. Ik wil van deze tijd tot deze tijd een fysieke trainer. Ik wil deze persoon." En ik bracht dat soort concept naar mijn vriend Josh.

Ik sprak er met hem over. En oorspronkelijk ging het concept min of meer over Phil en Francis en het achtergrondverhaal dat in de loop van het eerste seizoen naar voren komt. En Josh, mijn vriend, was gewoon met mij aan het spuugballen over de vloer, en hij zei zoiets van: "Wel, wat is dat technologiebedrijf? Waar werkt ze?" En ik dacht: "Oh ja, dat is echt interessant. Welke soort technologie zou dat kunnen ondersteunen en hoe zou het kunnen werken? En wie heeft dit idee bedacht? Wie beheert het?"

In die tijd volgden we Elizabeth Holmes en het hele Theranos-gedoe obsessief. Dus we hadden zoiets van: "Wat als het in plaats van een soort Elon Musk, Mark Zuckerberg, een mannelijk wonderkind, een vrouw was die voorop liep in deze technologie? En wat betekent dat over de manier waarop een vrouw technologie benadert, vooral technologie over verbinding?" En dat is eigenlijk waar het vandaan kwam.

Ik vind het geweldig dat er aan het begin van elke aflevering een waarschuwing staat over de meeslepende ervaring, want als ik aan het rijden was, zou ik zeggen: "Nou, wat ligt er achter mij? Oh nee, het is gewoon het geluid van de podcast.”

Troian Bellisario: Ik weet het. Het is echt een heel andere manier om naar dingen te luisteren. Vooral voor mij luister ik constant naar podcasts en heb ze altijd in mijn oren als ik de was doe, de afwas doe of wat dan ook. En ik ben erg blij dat ze de waarschuwing hebben geplaatst, omdat de manier waarop het was ontworpen zo overal om je heen zou zijn. Vooral toen het in latere afleveringen en de intensere geluiden begon te komen, dacht ik: "Ik wil er echt zeker van zijn dat mensen veilig zijn."

Is dat iets wat je vanaf het begin wilde, of werd dat je op het hart gedrukt? Hoe betrokken was u bij de productiekant van dit proces?

Troian Bellisario: Zeer betrokken toen het eenmaal van de grond kwam. Toen we het oorspronkelijk gingen pitchen, zei mijn productiepartner Ian Gotler: "Wat als dit een podcast was in plaats van een tv-programma?" En ik dacht: "Nou, het gaat om hologrammen. Ik weet niet eens hoe dat zou werken." Het is zo visueel in mijn gedachten – en het was zo visueel geweest, of het nu een film of een tv-programma was of al deze verschillende iteraties. Toen hij zei: 'Laten we het gaan beschouwen als een louter auditieve ervaring', was ik echt bang. Ik dacht: "Oh, er gaat veel verloren in de vertaling."

Maar toen we samenwerkten met QCode en SALT, zeiden ze: "Laat ons je laten zien wat dit kan zijn en hoe meeslepend het kan zijn." Het is totaal anders dan wat ik zou doen noem het een normale podcast, omdat het bijna een beetje lijkt op het lezen van een boek, waarbij het een deel van je verbeelding aanspreekt en je dwingt deze werelden en deze te verzinnen beelden. Zelfs als je het gezicht van Chris Pine hebt, of het gezicht van Olivia Wilde of iets dergelijks, neemt de wereld zijn eigen weg. karakter in de manier waarop we bij het lezen van een roman op een andere manier betrokken zijn dan alleen maar kijken naar een tv-programma of iets.

Het werd mij echt duidelijk toen ik werd uitgenodigd voor het regieproces en QCode en SALT mij daarover vragen begonnen te stellen waren niet alleen maar van: "Dit is hoe het geluid van de krakende deur zal klinken." Het was zoiets als: "Hoe ver weg is de deur? Is de deur twee meter verderop? Gaat het snel open? Ben ik bij de deur? Is het publiek dichter bij de deur dan het personage van Dominic?" Begrijp je wat ik bedoel? Al deze ruimtelijke vragen openden voor mij een hele nieuwe wereld die ik me nog niet eerder had voorgesteld.

Je noemde Francis eerder, en de wending met haar was waanzinnig. Ten eerste had ik nooit gedacht dat het zo zou zijn. En toen het uitkwam, dacht ik: "Het moet duidelijk verband houden met Shane." Hoe kwam Fiona Shaw tot stand en wat bracht ze in die rol? Omdat je zegt: "Ze is gek, maar ik wil ook dat zij ook mijn moeder wordt."

Troian Bellisario: Ik weet het. Fiona Shaw is voor mij altijd een icoon geweest, voor zover de acteurs die ik bewonder en naar mijn mening het landschap van onze industrie echt hebben veranderd. Ze is gewoon zo'n klassieke kracht.

Toen het tijd werd om Francis te casten, spraken we met Chris [Pine], die ook producer is, en namen we contact op met zijn bureau. We zeiden: "Wie hebben we? Van wie zouden we dit script in handen kunnen krijgen?" Omdat ik het gevoel heb dat je niet weet wie er gaat reageren op een podcast. Iemand zou kunnen zeggen: "Een podcast. Geweldig, ik kan in mijn pyjama zijn. Dit wordt leuk." En andere mensen zouden kunnen zeggen: "Een podcast. Ik begrijp het niet. Waarom doen we dit? We wilden er echt zeker van zijn dat we de scripts zomaar aan iemand konden overhandigen, maar het is moeilijk omdat het niet zo is dat we haar zomaar het eerste script konden geven waarin ze één regel heeft. We moesten haar scripts tot in de puntjes doorgeven.

Ik wilde echt toegang krijgen tot theateracteurs omdat ik wilde kunnen zeggen: "Ik weet dat je van tevoren niet zwaar bent, maar ik zou graag willen dat je deze wereld leest. En dan zijn dit de scripts waar je echt uit zult komen." Omdat je het geheel hebt gehoord, is de manier waarop ik me het karakter van Francis voorstel, dat je deze podcastwereld hebt. waar je naar luistert, en dan, letterlijk in aflevering 6, gooit een van de personages een kap over je hoofd, ontvoert je en plaatst je in een heel andere situatie. podcast.

Fiona heeft het vanaf de sprong gelezen en vond het geweldig. En ik wist uit haar hele theatercarrière dat ik dacht: "Ze zal ons meer kunnen geven dan we ooit hebben gevraagd." Ik moest mijn fangirl-hoed echt opbergen toen ik haar regisseerde. Ik zei heel stilletjes: 'God, wees alsjeblieft cool, Bellisario.' Omdat ik met haar werk, haar regisseer, werk met haar als schrijver had ze zoveel geweldige ideeën en gedachten over het personage dat samensmolt met de wereld.

Ze was in Londen toen we haar regisseerden, en ze deed de hele eerste helft van de dag, wat nogal gemakkelijke dingen waren. Ik weet niet waarom we de grote dingen voor haar achterlieten. Toen moest ik bij haar in de stand komen en de belangrijkste Phil-Francis-dingen doen, en het was echt geweldig om de ervaring van de warming-up van de dag en haar leren kennen als acteur en zij mij leren als schrijver-regisseur. Nadat ik erin was gesprongen en in scènes met Fiona Shaw had gespeeld, denk ik dat ik in een plas smolt toen ze zich aan het eind van de dag afmeldde. Ze zei: "Doei." En ik dacht: "Dag!!!"

Ik kan het mij alleen inbeelden. Je noemde seizoen 1, en ik weet dat de slotscène een conclusie zou kunnen zijn, maar ik heb ook zoiets van: "Ik wil zien waar Phil en Miranda vanaf hier naartoe gaan." Zijn er nu plannen voor seizoen 2? Hoe dubbelzinnig of definitief wilde je dat de slotscène zou zijn?

Troian Bellisario: Ik wilde het echt open laten omdat ik het gevoel heb dat er zoveel verandert in het technologielandschap, en dit is duidelijk speculatieve fictie. En ik denk dat ik erg geïnteresseerd ben in de anti-tech-beweging van dit alles. Ik heb het gevoel dat veel van de gesprekken die Francis en Phil in de laatste afleveringen voeren, Phil zijn die zegt: 'Ik begrijp dat je een persoonlijk belang bij het zien verdwijnen van Lucem, maar wat u vraagt ​​om verandering is een mondiale beweging, en die zal niet zomaar eindigen als CARA verdwijnt naar beneden." Ik heb het gevoel dat er een veel groter verhaal te vertellen is over Franciscus en deze beweging en eigenlijk over Miranda en hoe zij uit de crisis komt. dit. Want voor mij gaat technologie nergens heen. Ik denk dat dat het argument van Phil was. 'Natuurlijk kun je deze kop van de hydra afhakken, maar er zullen er nog drie tevoorschijn komen.'

En wat betekent dat voor Miranda, die uitvinder is en niet zomaar CARA heeft uitgevonden; Heeft u niet zojuist dit haptische pak en deze technologie uitgevonden? Ze heeft al die andere ideeën in zich, en ze laat zich niet tegenhouden. Dus ik wilde het heel open laten, omdat ik wel een toekomst zie, vooral voor deze drie vrouwen in deze machtsdriehoek die proberen uit te vinden hoe ze samen door de wereld kunnen navigeren.

Ik vond het heel fascinerend hoe zowel Phil als Miranda slachtoffers zijn, of een trauma hebben meegemaakt, maar tegelijkertijd ook medeplichtig zijn aan het in stand houden ervan. Er is de vraag hoeveel schuld ze voelen, en wat ze nog meer zouden kunnen doen in deze situatie. Hoe hebben jij en Olivia die lijn gevolgd voor jullie personages?

Troian Bellisario: Ik zou liegen als ik niet zou zeggen dat ik er veel angst voor had. Maar in mijn ervaring met mensen die over hun seksuele trauma praten, over mishandeling, is er een enorme element om te erkennen, namelijk in hoeverre ze zich op dat moment verantwoordelijk voelen, en of dat juist is WAAR. Maar er is voor mij, Miranda, een soort medeplichtigheid, het idee dat ze had, namelijk dat ze dit trauma heeft meegemaakt en haar manier om haar te beschermen. zelf was door haar relatie met haar verkrachter onder controle te houden en hem dichtbij te houden, omdat ze dacht dat ze daarmee anderen kon beschermen mensen. En hetzelfde geldt voor Phil.

Ik denk dat we ervaringen hebben waarin we zoveel verantwoordelijkheid voelen, vooral daarin Phil's geval, als het gaat om wat haar schuld is in haar relatie met iemand die dat wel is minderjarig. Hoe voelt ze zich om daarnaartoe verder te gaan als volwassene die met een minderjarige te maken heeft? Ik heb gewoon het gevoel dat dit echt heel rommelige gesprekken zijn. Ik wou dat de wereld zo schoon en zwart-wit was als: "Deze persoon heeft dit gedaan, en toen kregen we gerechtigheid, en toen ging iedereen verder en kon genezen." Dat zou ik geweldig vinden. Maar ik denk dat verhalen over trauma zoveel ingewikkelder zijn. Zelfs als we gerechtigheid krijgen, zelfs als deze persoon uiteindelijk in de gevangenis wordt gezet, is er een rimpeleffect van de pijn die ze hebben veroorzaakt en die helaas nog steeds aanwezig is.

Ik denk dat Miranda daar zoveel van heeft, en Phil daar zoveel van, en dat ze het hoofdstuk niet zomaar kunnen afsluiten op de manier waarop ze volgens mij allebei zouden willen.

Ten slotte heb ik het gevoel dat je duidelijk een talent hebt voor audiodrama. Ik weet dat je denkt dat dit specifieke verhaal door zou kunnen gaan, maar er sijpelen ook andere verhalen door Advertentie Lucem?

Troian Bellisario: Nou, het heeft het idee zeker voor mij geopend. Ik denk dat ik daarvoor in zo'n mentaliteit verkeerde dat tv, film en theater de media zijn die ik begrijp en de zandbakken waarin ik kan spelen. En nu deze wereld van audiodrama voor mij is opengegaan, denk ik dat ik aan verhalen denk waar ik in het verleden over heb nagedacht. Ik heb het gevoel: "Waarom zou dat geen podcast kunnen zijn?" Of: "Dat zou een interessante wereld zijn om in te duiken."

Op dit moment staat onze hele branche op pauze, en het was echt geweldig om hieraan te werken omdat er SAG-overeenkomsten waren met onafhankelijke podcastproducenten. Ik voelde me ongelooflijk gelukkig dat ik hieraan als schrijver, regisseur en acteur mocht werken. Maar het duurt erg lang voordat de dingen van het oorspronkelijke idee-script naar de film of de televisieshow worden overgebracht. Het duurt jaren en jaren en jaren. Terwijl het verbazingwekkende aan het werken met de podcastruimte was dat dit het snelste proces was dat ik ooit heb gehad. De ervaring van het hebben van een verhaalidee en het realiseren ervan was echt ongelooflijk

Ik zou graag willen blijven spelen in de podcastruimte. Ik heb verschillende ideeën, omdat het op dit moment voelt alsof het de weg van de minste weerstand is, vooral in onze branche, om verhalen te vertellen.

Over Ad Lucem

Het jaar is 2032 en het revolutionaire technologiebedrijf AD LUCEM OI heeft meer dan 10 miljoen abonnees. Hun Corporeal Augmented Reality Assistant, kortweg CARA, is een enorm succes. CARA is niet zomaar een luisterapparaat. Het is een virtuele assistent, aangestuurd door een live operator, die in realtime reageert op de wensen en behoeften van zijn klanten – zoals alleen een mens dat kan. Met een update van deze baanbrekende technologie in het verschiet, staat de CEO van het bedrijf klaar om de roem en het fortuin te veroveren waar ze altijd van heeft gedroomd. Maar al snel wordt duidelijk dat haar vastberadenheid om ‘de draad van menselijke verbondenheid in stand te houden’ onbedoelde gevolgen kan hebben.

Alle afleveringen van Advertentie Lucem seizoen 1 is nu beschikbaar om te streamen op elk podcastplatform.