Jennifer English over hoe Shadowheart van Baldur's Gate 3 "haar droombaan" was

Baldurspoort 3 heeft iedereen verbaasd met zijn aandacht voor detail en genuanceerde karakters. Het derde deel in de geliefde Kerkers en Draken-gebaseerde RPG-serie vervolgt het avontuur in Faerûn, waarbij de helden deze keer de opdracht krijgen een mindflayer-plot te stoppen.

Het brengen van de complexe karakters van Baldurspoort 3 to life is een getalenteerde selectie stemacteurs, waaronder Ingezeten kwaad dorp's Maggie Robertson en Neil Newbon van Detroit: word mens bekendheid naast bekende acteurs J. K. Simmons en Jason Isaacs. Deze indrukwekkende cast wordt vergezeld door Jennifer English, vooral bekend van haar rol in Elden Ring, die Shadowheart vertolkt, de bewaakte halfelfgeestelijke van het team. Als een van de meer complexe metgezellen voegen de persoonlijke zoektocht en romantiek van Shadowheart een extra niveau van diepgang toe Baldurspoort 3, versterkt door de prestaties van Engels in de rol.

Scherm Rant ging zitten met Jennifer English om het proces te bespreken om authenticiteit in de rol te brengen, Larian's toewijding aan de gemeenschap en hoeveel ze van Shadowheart houdt.

Screen Rant: Allereerst gefeliciteerd. Afkomstig van het enorme succes van Elden Ring, had je dat ooit gedacht Baldurspoort 3 zou voor jou weer een grote hit worden?

Jennifer English: Ik wist dat het goed was. Ik wist dat het geweldig was om eraan te werken, maar ik dacht dat dit Dungeons & Dragons was, het zou best een niche kunnen zijn. En zelfs met Elden Ring, ik weet het niet, was dat een enorm succes en je zag Elden Ring in bussen en zo. Dus ik dacht: ja. Dat is Elden Ring, dat is George R. R. Martin en ik wisten eigenlijk wel dat dit enorm zou zijn. Maar nee, ik had geen idee dat het op wat voor manier dan ook zo zou zijn. En godzijdank heb ik alle afkomst en metgezellen in een groepschat en kunnen we erover praten. En zeg: 'Voelt dit een beetje raar? Het voelt een beetje raar.” Nee, het was ongelooflijk, het is een van de meest opwindende dingen die ik ooit heb meegemaakt en eerlijk gezegd is het een eer om hier deel van uit te maken. Het verbaast me elke dag een beetje.

Hoe bekend was u met het bronmateriaal toen u begon?

Jennifer Engels: Helemaal niet. Dus ik kende Dungeons & Dragons zeker en ik heb het altijd al willen spelen, maar heb er nooit echt de kans voor gehad. Maar wat de vorige Baldur’s Gate-games betreft, wist ik niet eens wat de game was. Omdat er zoveel geheimhoudingsverklaringen en projectnamen zijn. Dus onze projectnaam was, denk ik, Drachenfels. We kenden dus niet eens de naam van het spel en het was allemaal erg stil. Ik kende dus helemaal niets van de vorige Baldur’s Gate-spellen.

En zelfs toen ik erachter kwam dat het Baldur’s Gate 3 was, ben ik erg blij dat ik er niet naar heb gekeken en Ik heb geen playthroughs gezien of het spel gespeeld, omdat ik denk dat dat mijn eigen waarheid echt zou hebben beïnvloed ervan. Ik wilde gewoon Schaduwhart zijn, ik wilde me gewoon concentreren op haar verhaal en omgeving en niet nadenken over de erfenis die we in wezen hoog hielden. Ik denk dat dat zo overweldigend zou zijn geweest dat het die druk op het toch al behoorlijk belastende opnameproces zou hebben vergroot. Dus ik denk dat ik alleen maar naar binnen hoefde te gaan en me te concentreren op het personage en op de reis van dat personage. En ik ben echt blij dat ik daaraan vast heb gehouden.

Je eerste keer dat je een videogamekarakter uitte, was binnen Goddelijkheid Erfzonde 2. Nu ben je weer aan het werk bij Larian Studios. Hoe was dat? Heeft het het makkelijker gemaakt?

Jennifer Engels: Ja. Ik wist dat het een bedrijf was waarmee ik opnieuw wilde samenwerken. Larian, ik denk dat er iets heel speciaals is aan dat bedrijf. Ik ben momenteel met hen in Dublin en heb gisteren met een groot deel van het team rondgehangen, wat heel leuk was. En ik denk dat ik absoluut dol ben op hen, en er is veel, hun creativiteit, hun zorg, de passie die ze hebben voor dit project op alle afdelingen. Het zijn niet alleen de ontwikkelaars en schrijvers die erom geven. Het is iedereen. Ze zijn zo trots op wat ze hebben gedaan, en terecht. Maar ze geven ook zoveel om de gemeenschap en de meningen van de gemeenschap. Ze zijn elke dag online en zeggen: “Oké, wat moeten we oplossen? Wat zeggen mensen dat er mis is gegaan?” Ze zijn ermee bezig, ze zeggen niet: 'Oh, dat hebben we nu gedaan, doei." Ze geven zo veel om de gemeenschap en dat is absoluut iets waar ik achter sta Goed.

En daar kon je echt een idee van krijgen toen je dit spel maakte. Het was enorm creatief en collaboratief en als we feedback kregen, werd dat gerespecteerd. Of als we als acteurs iets wilden proberen, werden we voldoende gerespecteerd en kregen de stemregisseurs en bewegingsregisseurs zoveel creatieve vrijheid en toestemming om samen te werken. Er was gewoon zoveel respect op alle manieren en op alle afdelingen. En daar hou ik van. Dat is het soort werk waar ik mijn naam aan wil verbinden. Dus toen ze me vroegen om een ​​hoofdrol te spelen, dacht ik: oh ja! Ja graag. Bedankt en welterusten, ik ben klaar. Fijn, blij, geweldig. Droombaan eigenlijk. Zo blij met Larian.

Je zei dat je mocht experimenteren. Hoeveel inbreng heb je persoonlijk gehad bij het tot leven brengen van Shadowheart? Was het een zeer collaboratief proces?

Jennifer English: Dat was niet echt nodig, want het stond allemaal in de tekst. En die van John, John Corcoran die Shadowheart schreef omdat we allemaal toegewijde schrijvers voor onze personages hadden, hij stopte er zoveel in dat ik niet veel hoefde te veranderen. Voor mij was het gewoon een kwestie van ervoor zorgen dat ik wist hoe Shadowheart over alles dacht en ervoor zorgen dat we echt vasthielden aan de waarheid van haar reis. Omdat het zo gemakkelijk is om je tijdens het opnemen alleen maar op het hier en nu te concentreren en niet naar de macro van dit alles te kijken. Want als wij daar zijn, krijg je letterlijk lijnen voorgeschoteld die je nog niet eerder hebt gezien in compleet nieuwe contexten en ineens sta je in de Underdark en sta je tegenover een gigantische spin. Dus als acteurs worden we er gewoon in gegooid, en het is soms erg moeilijk om het grotere plaatje te zien. Daarom heb ik de hele tijd met Aliona [Baranova], die nu mijn vriendin is, als performance director gewerkt en een paar Ook toegewijde stemregisseurs waren verantwoordelijk voor het voortzetten van die reis en ervoor zorgen dat we wisten waar we doorheen gingen het alles. Zodat ik er niet in verdwaal.

Het zijn dus dingen alsof je een nogal algemene zin zou hebben die misschien veel van de oorsprong zou zeggen, en in plaats van dat het alleen maar oh is, zal Shadowhearts brutaal zijn als ze dit zegt. Het is een kwestie van waar is ze op deze reis? En daarom, hoeveel kwetsbaarheid is er, of hoeveel woede voelt ze daarover of minachting, of is ze daar bang voor, of is ze daar gepassioneerd over? En je kunt deze vrij algemene regels soms echt doordrenken met zoveel persoonlijkheid en geschiedenis van het personage. Dus op die manier denk ik dat ik mijn, Shadowheart's, stempel erop zou drukken en dat zou dan, hopelijk, het schrijven van John en de regisseurs beïnvloeden. Het waren dus kleine bouwstenen in plaats van "Ik wil van Shadowheart een krijger maken en het kan haar niets schelen", of iets algemeens. Het was een zeer gedetailleerde en genuanceerde vorm van samenwerking in plaats van een grote, ik ga er mijn stempel op drukken.

Heeft Shadowheart veel verschillende iteraties doorlopen? Of was ze in het begin vrijwel volledig gevormd?

Jennifer English: Dus in het begin denk ik van wel, en er is nog steeds een optie voor Shadowheart Dit kan zo zijn, afhankelijk van hoe je met haar omgaat, maar in het begin was ze volledig op haar hoede en erg stekelig. [Ze] gaf je niet echt de tijd van de dag. Wat ik, eerlijk gezegd, gezien de omstandigheden eerlijk genoeg vind. Maar ik denk dat we die lagen wilden vinden en dat de gemeenschap daar ook om vroeg. Dus gingen we terug en voegden die opties toe waarmee ze, als je je kaarten goed speelt, iets anders in dit personage kan vinden. En dat is wat er zo mooi aan is, is dat deze karakters zo echt zijn dat het niet alleen is dat ik op je klik en nu ben je mijn beste vriend. Dat zou in het echte leven op geen enkele manier gebeuren. Wie doet dat? Ik bedoel, ik, ik ben zo. [Lacht] Maar onder deze omstandigheden, met deze zeer individuele karakters, is er iets heel humanistisch aan hen. We moeten hard werken om haar vertrouwen te winnen, net zoals je dat in het echte leven zou doen. Wat ik geweldig vind. Je besteedt er honderden uren aan.

Over honderden uren gesproken, ik weet dat je je vriendin hebt ontmoet terwijl je aan het werken was Baldurspoort 3 en als je Schaduwhart zo lang uitspreekt, moet ze een speciaal plekje in je hart innemen.

Jennifer English: Oh mijn god, ik hou zoveel van haar. [Lacht] Ik hou zoveel van Shadowheart. Ja, dat doet ze absoluut. Ik denk dat naarmate Schaduwhart groter is, ik ook ben gegroeid. We hebben elkaar op een vreemde manier beïnvloed. Ik ben dol op het schrijven van haar, maar ook op wie ze is en het conflict dat ze heeft. Het was alleen maar een genot om te spelen en ik denk dat dit zonder twijfel het beste personage is dat ik ooit heb gespeeld. En ik ben zo blij met de manier waarop mensen op haar hebben gereageerd en dat mensen echt van haar lijken te houden. Dat maakt me zo blij, omdat ze niet de gemakkelijkste is om van te houden. Ze is niet meteen een puppyhond, je moet er in ieder geval hard aan werken. Ik denk dat ze daarom zo lonend is. Ik vind haar een heel, heel speciaal karakter. Ik denk dat ze jarenlang bij mij zal blijven, zo niet een heel leven. Want ook: wanneer mogen we vier jaar lang hetzelfde personage spelen? Het is ongeloofelijk.

Ze heeft zo'n ontroerend en hartverscheurend achtergrondverhaal en een persoonlijke zoektocht. Hoe voelt het voor jou om de reactie van fans daarop te zien?

Jennifer English: Ik ben zo blij dat het zo veel mensen aanspreekt. Ik heb veel van mezelf in de rol gestopt, als ik eerlijk ben. Want hoe kun je dat anders doen zonder te doen alsof, denk ik? Dus ik gebruik veel van mijn eigen verhaal om daarin mijn authenticiteit te vinden. En dat doe je, en het is een groot risico dat je neemt, want dat komt misschien niet goed over. Je stopt je hele hart en ziel ergens in en dan is het misschien gewoon niet, het kan een beetje een blindganger blijken te zijn en mensen denken: “Wat? Maakt niet uit.” [Lacht] En dus deden we het een beetje en vergaten het en, nou ja, niet, maar deed het en toen ging het gewoon goed, dat is nu in de handen van de filmkunst, van animatie, van bewerken. Wie weet hoe het gaat aflopen? En dan lijken mensen er echt mee verbonden te zijn. En het soort verhalen dat ik krijg van de gemeenschap, waarin wordt verteld hoeveel het voor hen betekent en hoe het hen met dingen heeft geholpen. Wat kun je nog meer vragen als acteur? Wat kun je nog meer vragen? Het was zo speciaal. Het is eigenlijk gewoon prachtig. Ik ben het niet alleen, het zijn 400 andere mensen die eraan hebben gewerkt om dat te creëren. Ik was maar een klein radertje, maar toch is het echt fantastisch om er deel van uit te maken.

Shadowheart is gewoon een wonderbaarlijk complex personage. Wat zijn enkele van je favoriete dingen aan haar? Heb jij favoriete momenten?

Jennifer Engels: Dat doe ik. Ik hou van haar romantiek. Ik bedoel, er is een reden waarom haar romance zo populair is. Maar ik vind het geweldig hoe je die muren kunt afbreken. En je kunt iets heel oprechts en eerlijks van haar krijgen, en behoorlijk rauw eigenlijk. Ik hou van de zin waarin ze is, wacht even, ik heb het eigenlijk opgeschreven omdat ik er laatst aan dacht en ik denk dat dit een van mijn favoriete regels is. Waar ze dat doet: “Weet je? Ik betrap mezelf er de laatste tijd steeds vaker op dat ik lach. Ik denk dat het jouw schuld is.”

Stel je voor dat iemand dat tegen je zou zeggen! [Lacht] Het is prachtig! Maar haar hele, ik wil voorzichtig zijn met spoilers, maar haar hele zoektocht is gewoon, het is echt, het is moeilijk. Het is niet eenvoudig en ik denk dat spelers echt geen moeite hebben gehad, dat is niet het juiste woord. Maar er moeten beslissingen worden genomen en dat zijn geen gemakkelijke beslissingen. En dat was echt heel pijnlijk om te doen, omdat ik zoveel om Schaduwhart geef en dus om haar op wat voor manier dan ook te zien worstelen, voel ik me behoorlijk beschermend. En ik weet dat Aliona precies hetzelfde voelde, dus daarom hebben we heel hard gevochten om het zo waarheidsgetrouw mogelijk te maken. Omdat we zeggen: bescherm Shadowheart koste wat het kost. [Lacht]

Eindelijk, net voordat we klaar zijn. Ik weet dat je gemengde resultaten had met spelen Elden Ring, het is heel moeilijk. Heb je veel plezier gehad met spelen Baldur's Gate 3 dusver? Ik was erg onder de indruk van hoe lang je bezig was met het creëren van karakters.

Jennifer English: Ik was waardeloos bij [Elden Ring] en faalde! Ja. Maar dat is mijn eigen incompetentie. [Lacht] Kijk, als ik niet door zoveel mensen in de gaten had gehouden, zou ik er ongeveer acht uur aan hebben besteed. [Lacht] Ik vond het geweldig! Ik bedoel, ik vond het geweldig! Wij zijn er pas toe gekomen. We hebben niet meer gespeeld omdat we veel mensen nodig hebben om ons daarbij te helpen. [Lacht] Maar ik hield van de karaktercreatie en ik heb Down By The River gezongen. Sindsdien is het een oorwurm, ik bedoel, ik kende dat nummer al, maar om het op de loop te hebben, omdat we al snel lang bezig waren met het creëren van karakters. Ik vond het absoluut geweldig. Ik wil nu eigenlijk teruggaan en een heel nieuw personage creëren, maar dat kun je niet doen. Ik vond het tot nu toe geweldig, maar ik ben echt heel opgewonden en bang om meer te spelen. Ik ben bang omdat ik bang ben dat ik dingen ga missen. Ik ben echt bang dat ik scènes ga missen. Omdat ik zoveel acteurs in dit spel ken en uiteraard alle regisseurs, en daarom wil ik elk stukje eren. Elk stukje tekst, ik wil het vinden. En ik ben echt bang dat ik het ga missen. Maar ik weet zeker dat het ons zal kosten: wat is de gemiddelde speelduur, ongeveer 150 uur?

Ik klok waarschijnlijk het dubbele.

Jennifer Engels: Oké, goed. Ik zal niet de enige zijn! [Lacht] Ik denk dat het ongeveer 400 uur zal duren tegen de tijd dat we het einde bereiken. En omdat we ons kennen, zullen we van gedachten veranderen en uitschot redden. Ik weet dat ik een veilige oplichter zal zijn.

Vertel me over je karakter voor degenen die de stream niet hebben bekeken.

Jennifer Engels: Ik heb een elf gemaakt. In wezen heb ik gewoon de geïdealiseerde versie van mezelf gemaakt. Dat is een elf met lang rood haar. [Lacht] Een boself, uiteraard omdat FernGully mijn idool was toen ik opgroeide. Het zijn dus hints van FernGully, hints van mij. Het is geweldig, nietwaar? Het is geweldig, je voelt je weer zes en dat is het leuke ervan. Een personage creëren en als het personage spelen. Er zit iets heel kinderlijks in dit alles. Maar ik veronderstel dat dat ook het leuke van het spel is, namelijk dat je overal kunt verkennen.

En ik voel me net als zovelen, dit is wat ik zo leuk vind aan de spelers en de gemeenschap: iedereen lijkt zo creatief en verbeeldingsrijk te zijn. En dat is waarom ze het spel in de eerste plaats spelen. Er is een soort creatieve passie en intellect bij iedereen die het speelt. En ik heb het gevoel dat we allemaal vrienden op school zouden zijn geweest. [Lacht] Denkbeeldige spelletjes spelen in de speeltuin. En dat is zeker hoe het was om het op te nemen, laat staan ​​om het af te spelen. Waar je eigenlijk de hele wereld voor je hebt gecreëerd. Het is zo spannend.

Ik hoop alleen dat ik goed zal zijn in de gevechten waarvan ik denk dat ik er slecht in zal zijn. Ik heb een personage gecreëerd waarin ze meer charisma dan kracht heeft. Hopelijk kunnen we dus uit de strijd komen. Omdat ik met niemand wil vechten.

Bron: Larian Studios/YouTube

Baldurspoort 3 is vandaag, 3 augustus, beschikbaar voor PS5, pc en Mac via Steam en GOG.