Annette Review: Adam Driver is eng goed in een pretentieuze, rommelige musical

Geregisseerd door Leos Carax naar een scenario van Russell Mael, Annetteis verbijsterend, raar en pretentieus, met slechts een paar momenten van melodramatisch enthousiasme die onder het oppervlak van de film duiken om iets intrigerends donkers en reflecterends te onthullen. Ondanks zijn beste inspanningen, inclusief zijn soms meeslepende, maar over het algemeen vlakke nummers, Annette is niet resonerend en de verhaallijn komt niet samen.

Annette volgt het verhaal van Henry (Adam Driver), een stand-upcomedian die een romantische relatie heeft met Ann (Marion Cotillard), een getalenteerde operazangeres. Het paar heeft een wervelende romance terwijl alle ogen op hen gericht zijn tijdens hun datingleven, huwelijk en de komst van hun eerste kind, een dochter die ze Annette noemen, die een uniek geschenk heeft dat de wereld verovert storm. In het publieke oog lijken Ann en Henry alles te hebben, maar onder alle glitter en glamour schuilt een duisternis die blijft hangen en steekt de kop op - door jaloezie en geweld - omdat het hun relatie en leven op alle mogelijke manieren beïnvloedt denkbaar.

Annette lijkt vaak een analyse van roem, aangezien elke mijlpaal in de relatie van Ann en Henry wordt gerapporteerd door Showbiz News, een parodie op de vele op roddels gerichte entertainmentnieuwsshows. Maar terwijl de film deze dingen aanraakt en hoe de romantiek van Ann en Henry wordt gezien door de ogen van het publiek, hoe worden de capaciteiten van Annette ontvangen, en hoe roem en publieke discussie zelfs persoonlijke resultaten kunnen beïnvloeden, is er maar heel weinig resultaat dat uit een van deze dingen komt. Diepere thema's worden weggegooid voor theatraliteit en er is een frustrerende hoeveelheid pretentie die filters door de hele film die uiteindelijk voorkomen dat Carax verder gaat dan een oppervlak peil.

De film beweegt zich door emotionele uitersten, en het is specifiek geobsedeerd door Henry's, maar het is niet geïnteresseerd in het zitten met een van de gevoelens die het naar de oppervlakte brengt. Cotillard staat, ondanks al haar enorme talent, nauwelijks centraal in dit alles, omdat haar karakter meer een passieve toeschouwer is van de gebeurtenissen die haar leven transformeren. Zelfs als verschillende vrouwen naar voren komen met beschuldigingen van misbruik tegen Henry, iets dat heel publiekelijk gebeurt, is Ann frustrerend stil en onbewogen. Ze is onderontwikkeld en onderbenut, een voertuig om Henry's acties te stimuleren en het plot vooruit te helpen zonder een enkel moment van focus op haar innerlijkheid. Brengen de beschuldigingen haar tot wanhoop? Heeft ze het gevoel dat ze geen uitweg meer heeft uit haar relatie met Henry? Het is allemaal onduidelijk omdat er weinig tijd met haar wordt doorgebracht. Anns hele relatie met Henry wordt bepaald door een nummer waarin ze herhalen - steeds weer - hoe ze veel van elkaar houden voordat het ene plot wordt verworpen voor het andere.

Het is moeilijk om de parameters van hun relatie te tekenen wanneer alles erover wordt gezien door de lens van roem. Het is het tegenovergestelde van Een ster is geboren, die vergelijkbare thema's had over de entertainmentindustrie, maar die de spanning en het drama verhoogde tussen zijn leiders door naar binnen te kijken, ook al bleef de impact van hun publieke acties een belangrijk onderdeel van de verhaal. Annette lijkt zo bezig met het melodrama van dit alles, wat prima zou zijn als er een betere greep was op de verschillende plotthreads die in de film werden geïntroduceerd. Maar de boodschap, over de vreselijke oppervlakkigheid van roem en het geweld, de controle en de macht die mannen uitoefenen, wordt tegen het einde door elkaar gegooid, te zelfgenoegzaam en rommelig behandeld om echt effectief te zijn.

Ondanks de duidelijke kritiek op roem en Henry's toenemende jaloezie op Ann's, is de film verstoken van veel inhoud. Het plot ontvouwt zich, maar hoewel het raar genoeg is om te blijven kijken, is het te slap om serieus te worden genomen. Adam Driver doet geweldig werk door een ongrappige komiek te spelen wiens woede en geweld onder de oppervlakte borrelen terwijl Henry steeds meer losgeslagen raakt. Zijn optreden bruist van de intensiteit, maar zelfs dat is niet genoeg om het overvolle, vage script en de onsamenhangende uitvoering te overwinnen. Annette is extravagant en ambitieus, maar het is ook frustrerend, pompeus en emotioneel vlak.

Annette wordt op 6 augustus 2021 in de bioscoop uitgebracht en is vanaf 20 augustus te streamen op Amazon Prime Video. De film is 140 minuten lang en heeft een R-classificatie voor seksuele inhoud, waaronder enige naaktheid, en voor taalgebruik.