Daredevil: 5 redenen waarom seizoen 1 beter is dan seizoen 3 (& 5 waarom seizoen 3 beter is)
De Marvel Cinematic Universe Netflix-tv-serie Waaghalsis een bitterzoet onderwerp voor veel fans. Zoals veel mensen weten, had Marvel Studios Marvel TV in oktober 2019 in de aanloop naar Disney+. Dit resulteerde erin dat alle MCU Netflix-shows werden stopgezet na de release van hun aanstaande seizoenen. Het grootste verlies van deze ontwikkeling was: Waaghals. Het is een show die gemakkelijk wedijvert met en veel stripboekfilms/shows overtreft, zelfs in het "zwakste" seizoen.
De meeste fans zullen niet beweren dat seizoen twee beter is dan één of drie, en tot op zekere hoogte verdiende kritiek krijgt, maar het is toch een solide seizoen geworden. Eén en drie zijn echter een klasse apart en verdienen het om in dezelfde arena te staan als De donkere ridder. Hier zijn vijf redenen waarom seizoen één beter is dan drie, en vijf waarom drie beter is.
10 Seizoen 1: Perfect uitgevoerde oorsprong
Sommigen in de minderheid die niet in de serie konden komen, zullen beweren dat het te lang duurt om op gang te komen. Dit speelt echter echt in op zijn sterke punten door de tijd te nemen om de oorsprong van
Seizoen één geeft deze oorsprong perfect weer door krachtig geacteerde flashbacks te vermengen met het heden. Het publiek ziet tal van hedendaagse ontwikkelingen van het hoofdverhaal om hen betrokken te houden bij de algemene boog, maar weeft in die flashbacks naarmate ze relevant worden / waarnaar wordt verwezen in de huidige tijd punt uit.
9 Seizoen 3: Matt's/Daredevil's tegenstrijdige morele code
Zowel seizoen één als drie onderzoeken de moraliteit en/of code die Matt Murdock/Daredevil doorleeft als een man die overdag advocaat is en 's nachts een burgerwacht. Maar seizoen drie doet dit aantoonbaar (op de een of andere manier) zelfs beter dan de eerste door dit conflict binnen Murdock tot een kookpunt te brengen.
Daredevil leeft volgens een morele code zoals die van Batman, omdat ze allebei weigeren te doden. In seizoen drie, met het nieuws over de vrijlating van Fisk, die Matt tot in zijn kern schudde, komt de held voor een langere periode in het reine met het feit dat hij zullen dood hem. Dit interne conflict zorgt ervoor dat Matt afdaalt naar een donkere plek en is gespannen/opwindend om te zien.
8 Seizoen 1: Karakterontwikkeling voor Fisk/Kingpin
Wilson Fisk, ook bekend als Kingpin, was een ontmoedigende figuur en een obstakel voor Daredevil en justitie in het algemeen gedurende alle drie de seizoenen, zelfs als een bijpersonage in het tweede seizoen. Een groot deel van Kingpin's karakterontwikkeling vindt echter plaats in seizoen één. Deze ontwikkelingsboog leidt voor hem rechtstreeks naar de gebeurtenissen van seizoen drie.
Fisk is lange tijd de machtigste maffiabaas geweest, maar hij houdt zichzelf voor de gek door te geloven dat hij de held van dit verhaal is. Hij gelooft echt een tijdje dat hij de katalysator is voor verandering die Hell's Kitchen nodig heeft. Maar in de seizoensfinale, in een huiveringwekkende monoloog van een superschurk, realiseert hij zich dat hij niet 'de barmhartige Samaritaan' is, omarmt hij de 'slechte bedoelingen' in zijn hart en realiseert hij zich ook zijn haat voor de stad.
7 Seizoen 3: Matts conflict met geloof
Hoewel het in geen geval een op religie gerichte show is, Waaghals implementeert zeker religie - met name het katholicisme - via zijn hoofdrolspeler. Dankbaar, Waaghals blokkeert nooit een agenda door de strot van het publiek.
Matt Murdocks conflict met God blijkt een fascinerend en boeiend stuk te zijn voor zijn algemene karakterboog in de serie. Seizoen drie brengt dit naar nieuwe hoogten, naast zijn niet-dodende regel, waardoor Daredevil God moet verklaren als een tegenstander van zijn gerechtigheid. Zijn ultieme verzoening met God aan het einde voelde bevredigend en lonend.
6 Seizoen 1: De oorsprong van Nelson & Murdock
Naast de goed gemaakte en goed uitgewerkte oorsprong van Daredevil de superheld en Matt Murdock de man, fans zien ook een geweldige, even goed geschreven oorsprong voor Matt's vriendschap met Foggy Nelson. Elden Henson is een geweldige acteur en speelt gedurende de hele show een sterke rol als Foggy, die is uitgewerkt als een personage om de ontwikkeling van Matt aan te vullen.
Het is passend en hartverscheurend om te zien dat het grootste deel van deze oorsprong als een parallel wordt getoond. Het seizoen laat zien hoe ze uitgroeiden tot beste vrienden en hoe hun vriendschap uit elkaar begint te vallen.
5 Seizoen 3: Een briljante ondersteunende schurk
Het eerste seizoen van Waaghals had Wilson Fisk de hoofdrol als de belangrijkste superschurk. Het voert deze antagonist op fantastische wijze uit, maar seizoen drie voegt een ander karakter en dynamiek toe aan de mix aan de kant van de superschurken die de dingen plot-gewijs beter maakt.
Benjamin Poindexter wordt geïntroduceerd als een diep gestoord persoon die geleidelijk degradeert tot Bullseye. Wilson Bethel geeft een huiveringwekkende prestatie als het personage en is een grote kracht, maar Bullseye trekt niet de aandacht van Kingpin en vult hem aan, vergelijkbaar met Matt en Foggy. De oorsprong van Poindexter was angstaanjagend en fantastisch uitgevoerd met Fisk die zijn verleden "zag" met de film in zwart-wit.
4 Seizoen 1: Kingpin's Origin
Aangezien seizoen één het eerste MCU-optreden was voor Vincent D'Onofrio's uitstekend uitgevoerde Kingpin, laat het het publiek natuurlijk de oorsprong van het personage zien. Hierdoor kan de kijker diep betrokken raken bij de boog van het personage en de reden begrijpen waarom Wilson Fisk naar de diepten afdaalde die hij deed.
De oorsprong van Fisk maakt zijn zelfonthulling van zijn ware rol in dit verhaal in de laatste aflevering zoveel angstaanjagender. De brute en tragische flashback helpt de kijker zich tot op zekere hoogte in te leven en tegelijkertijd te benadrukken hoe gevaarlijk hij is.
3 Seizoen 3: Prestaties van Charlie Cox
Voor alle duidelijkheid, Charlie Cox (en het hele ensemble tijdens de show) bracht zijn A-game gedurende alle drie de seizoenen, maar seizoen drie bracht de absolute topprestaties van hem naar voren. Voor sommigen misschien "scherp", Cox' optreden met de morele conflicten van het personage drijft de realistische donkere afdaling en strijd binnen Murdock naar huis.
Misschien nog bevredigender is zijn triomf over zijn demonen en Fisk door te weigeren hem te laten "winnen" door Daredevil zover te krijgen hem te doden. Hoewel hij over het algemeen sterk was, was Matt's overwinning op Fisk na hun gevecht alleen al een krachtige, met een Emmy bekroonde prestatie.
2 Seizoen 1: Moeilijke vader-zoonrelatie
Zoals verwacht van een jongen die zijn vader verloor aan de georganiseerde misdaad en wiens moeder op mysterieuze wijze uit beeld was, probeerde Matt een vader-zoon-dynamiek te ontwikkelen met zijn cynische mentor: Stick. Door het vertellen van Daredevil's oorsprong/hedendaagse verhaal, ziet het publiek de tragische opbouw en degradatie van hun relatie (aanvankelijk).
Stick kwam binnen en zette Matt op een pad van discipline toen hij op een van zijn laagste punten was. Terwijl seizoen drie dit deel van zijn boog prachtig voltooit, laat seizoen één op briljante wijze zien wat verlating met een kind doet.
1 Seizoen 3: De actie met de meeste inzet
Actie/hand-to-hand gevechtsscènes zijn een van de veel sterke punten van Waaghals, maar seizoen drie heeft misschien wel de meest opwindende sequenties in deze afdeling.
Seizoen drie bracht het publiek enkele van de meest angstaanjagende gevechtsscènes. Enkele van de hoogtepunten zijn een gevangenisontsnappingsscène van 10 minuten per opname, alle gevechten tussen Daredevil en Bullseye en het laatste wrede gevecht tussen Daredevil, Bullseye en Kingpin. In termen van actie was dit het hoogtepunt en hoogtepunt van de hele show.
VolgendeHalo: 10 beste Master Chief-citaten
Over de auteur