10 harde realiteiten bij het opnieuw bekijken van de zes originele Rocky-films

click fraud protection

Rocky is een van de meest geliefde sportdramafranchises in de Amerikaanse cinema. De originele films zijn echter niet zo perfect als veel fans zich misschien herinneren.

Samenvatting

  • Het origineel Rotsachtig film is het hoogtepunt van de franchise, met zijn frisse verhaal, meeslepende personages en een opvallende prestatie van Sylvester Stallone. De sequels bereikten nooit helemaal hetzelfde niveau.
  • De vechtstijl van Rocky Balboa is gebrekkig en onrealistisch, met zijn neiging om klappen op te vangen en een gebrek aan technische vaardigheden. Hoewel het een geweldig underdog-verhaal oplevert, is het geen goede strategie voor succes in de sport.
  • De Rotsachtig films bevatten problematische scènes, zoals Rocky die Adrian overhaalt om tijdens hun eerste date in zijn appartement te blijven. In een moderne context benadrukt dit de zorgen over toestemming en grenzen.

Er zijn verschillende harde realiteiten bij het opnieuw bekijken van de originele zes Rotsachtigfilms. Dit kan voor veel kijkers moeilijk te overwegen zijn, maar de realiteit is dat het eerste is

Rotsachtig films waren niet alleen gebrekkig, maar in sommige opzichten zelfs problematisch. Eerlijk gezegd zijn deze formatieve sportdramafilms producten van hun tijd.

Bovendien de vele aanstaande Rotsachtig En Geloofsovertuiging projecten zijn een bewijs van de lange levensduur van de meest geliefde franchise in de sportgerelateerde cinema. Dat gezegd hebbende, is het, net als bij alle klassieke films die hun stempel hebben gedrukt op de entertainmentgeschiedenis, alleen maar eerlijk om het origineel te beoordelen Rotsachtig films vanuit de lens van de hedendaagse filmkritiek. Het is zeker een punt dat verdeeldheid zaait, maar er zijn eigenlijk nogal wat dingen mis met het eerste Rotsachtig films. Van Rocky's relatie met Adrian en Rocky's vechtstijl tot de algehele evolutie van het vertellen van verhalen in de filmserie: het is moeilijk om de harde realiteit te negeren van het opnieuw bekijken van de originele zes films. Rotsachtig films.

10 De franchise bereikte een hoogtepunt met de eerste Rocky-film

Ongetwijfeld de beste film van de Rotsachtig franchise, 1976 Rotsachtig is een fris en origineel verhaal dat blijft resoneren met het publiek. Het underdog-verhaal van een worstelende bokser die een kans krijgt op de zwaargewichttitel weerspiegelt de geest van veerkracht en vastberadenheid. Het is een showcase van de talenten van Sylvester Stallone, die zowel de film schreef als erin speelde. Gefilmd met een bescheiden budget, draagt ​​het rauwe en authentieke gevoel van de film alleen maar bij aan de herkenbare charme ervan. Terwijl latere inzendingen hun momenten hadden, was het origineel RotsachtigDe unieke combinatie van verhalen vertellen, karakterontwikkeling en de meeslepende prestaties van Stallone zetten een uitzonderlijk hoge standaard neer die geen van de sequels echt overtrof.

9 Rocky Balboa is een vreselijke bokser

De vechtstijl van Rocky Balboa wordt gekenmerkt door het nemen van talloze treffers, wat simpelweg geen goede strategie is voor succes op de lange termijn in deze sport. Realistisch gezien zou een bokser die evenveel straf op zich neemt als Rocky in de originele serie, waarschijnlijk ernstige gevolgen ondervinden in termen van gezondheid en levensduur van zijn carrière. Bovendien heeft Rocky beperkte technische vaardigheden vergeleken met meer bekwame boksers. Zijn succes in de ring wordt vaak toegeschreven aan zijn veerkracht, hart en vastberadenheid dan aan daadwerkelijke boksvaardigheid. Hoewel deze kenmerken zorgen voor een meeslepend underdogverhaal in de context van films, is de harde realiteit dat Amerika's populairste fictieve bokser verschrikkelijk is in de sport.

8 De eerste date van Rocky en Adrian is problematisch

In de genoemde scènes neemt Rocky Adrian mee naar zijn appartement, en ondanks haar aanvankelijke onwil en ongemak haalt hij haar over om te blijven. Veel critici beweren dat de machtsdynamiek scheef is, waarbij Rocky druk uitoefent op Adrian om in zijn appartement te blijven, waardoor een ongemakkelijke situatie ontstaat. In een moderne context kan deze scène worden bekeken door een lens van instemming en keuzevrijheid, waarbij zorgen over grenzen en respectvol gedrag worden benadrukt. Hoewel het belangrijk is om rekening te houden met de culturele context van de tijd dat de film werd gemaakt, met hedendaagse discussies over toestemming en het respecteren van persoonlijke grenzen kan ertoe leiden dat sommige kijkers elementen van de scène ontdekken problematisch.

7 Rocky IV is een verheerlijkte propagandafilm

Losstaand van Hoe Rotsachtig IV is onrealistisch, is het ook bekritiseerd vanwege het intensieve gebruik van propaganda uit de Koude Oorlog. Vrijgegeven op het hoogtepunt van de spanningen tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, Rotsachtig IV Rocky Balboa neemt het op tegen Sovjet-superatleet Ivan Drago. Het verhaal verheerlijkt niet alleen de Amerikaanse manier van leven, maar demoniseert ook de Sovjet-Unie en haar atleten. De weergave in de film van de rivaliteit tijdens de Koude Oorlog is te simplistisch en mist nuance, waardoor een eenzijdig beeld van heldendom wordt geschetst. Het overdreven gebruik van nationalistische beelden draagt ​​ook bij aan de perceptie daarvan Rotsachtig IV is een verouderd en verheerlijkt propagandastuk.

6 Rocky V heeft de franchise bijna vermoord

Het grootste probleem met Rocky V is hoe ver het afwijkt van de succesformule van de eerdere films. In plaats van zich te concentreren op Rocky's voortdurende bokscarrière, verschoof het verhaal naar zijn financiële problemen en zijn beschermeling, Tommy Gunn. De verhaallijn mist de inspirerende en triomfantelijke elementen die de vorige films definieerden, waardoor oude kijkers teleurgesteld achterbleven. Bovendien droeg de afwezigheid van iconische personages als Apollo Creed en een matte antagonist in Tommy Gunn bij aan de waargenomen tekortkomingen van de film. De ontvangst van de film had ook te lijden onder de gerapporteerde ontevredenheid van Sylvester Stallone over het eindproduct, evenals onder de beslissing om Mickey, een geliefd personage, te vermoorden.

5 De sequels lijken in niets op het origineel

Terwijl de Rotsachtig sequels zetten het verhaal van het origineel voort, ze weken op verschillende manieren af ​​van de toon en thema's. Naarmate de serie vorderde, werden de daaropvolgende films meer gestileerd en werd de nadruk gelegd op spektakel boven de intieme verhalen van het origineel. De sequels leunden vaak zwaar op formule-elementen, waarbij Rocky Balboa tegenover steeds formidabelere tegenstanders stond en deelnam aan bokswedstrijden met hoge inzetten. De toon verschoof van het realisme van de eerste film naar een meer theatrale en soms melodramatische benadering. Hoewel de sequels elementen van het hart en de geest van de franchise behouden, staan ​​ze te ver af van de rauwe en gegronde verhalen die het origineel tot een succes maakten. Rotsachtig zo iconisch.

4 Rocky vergeet zijn eigen verwondingen

Rocky loopt aanzienlijke schade aan zijn oog op tijdens zijn rematch met Apollo Creed in Rocky II, wat leidt tot de ontwikkeling van een oogaandoening die een terugkerend thema in de serie wordt. Ondertussen loopt Rocky in de strijd tegen Ivan Drago ernstig hoofdtrauma op door een aanzienlijke hoeveelheid slagen op het hoofd. In feite was dit ook het geval toen Dolph Lundgren Stallone naar het ziekenhuis stuurde - nadat Stallone erop stond dat Lundgren hem echt zou slaan. Bovendien krijgt Rocky ook hersenletsel Rocky V. Ondanks dit alles krijgt Rocky bij elk vervolg gewoon een schone gezondheidsverklaring, wat de kritiek op de film alleen maar verergert Rotsachtig films zijn onrealistisch.

3 De franchise negeerde een perfect einde in Rocky IV

Rotsachtig IV is niet perfect, maar biedt ook een passende afsluiting van de originele serie. Dit komt vooral door de manier waarop de film een ​​sterk gevoel van verlossing en verzoening geeft, vooral in termen van het karakter van Apollo Creed. Het tragische lot van Apollo voegt emotionele diepgang toe aan het verhaal, en Rocky's vastberadenheid om de dood van zijn vriend te wreken draagt ​​bij aan een krachtige verhaallijn. Bovendien resoneren de trainingsmontages, de iconische soundtrack en de hoge inzet van het laatste gevecht net als de eerste film bij het publiek. Ook eindigt de franchise met Rotsachtig IV de productie ervan zou hebben vermeden Rotsachtige V, de slechtste van de originele serie.

2 Rocky Balboa was weer een perfecte franchisefinale

Rotsachtige Balboa wordt gevierd vanwege zijn authenticiteit en de manier waarop het een bevredigende afsluiting vormt van de reis van het iconische personage. De film brengt de franchise terug naar zijn roots door zich te concentreren op Rocky Balboa als een ouder wordende vechter, waarbij de karaktergedreven verhalen worden benadrukt die het origineel geweldig maakten. Het laatste gevecht tegen Mason "The Line" Dixon gaat niet alleen over winnen, maar over Rocky die zichzelf en anderen bewijst dat hij nog iets te geven heeft - een evenwicht vinden tussen nostalgie naar het verleden en vooruitkijken naar de toekomst toekomst. Echter, terwijl Rotsachtige Balboa redde de franchise van Rotsachtige V, het maakt ook de Geloofsovertuiging serie uiteindelijk overbodig.

1 De Creed-films zijn zoveel beter

Er zijn veel verschillen tussen de Geloofsovertuiging En Rotsachtig films, maar het komt erop neer dat de Geloofsovertuiging films zijn in bijna alle opzichten superieur. Gecombineerd met de Geloofsovertuiging serie' meer genuanceerde verhalen, Michael B. Jordan's Adonis Creed brengt diepte en authenticiteit die het personage verheft boven een traditioneel underdog-archetype. De inclusieve cast en diverse perspectieven dragen bij aan een meer reflectieve representatie van de samenleving, waarbij hedendaagse thema's worden geïntroduceerd en kwesties als identiteit, familie en nalatenschap worden onderzocht. Het is waar dat de originele 6 Rotsachtig films liepen zodat de Geloofsovertuiging serie zou kunnen vliegen. Echter, Geloofsovertuiging niet alleen een eerbetoon aan Rotsachtig, maar overtreft ook ruimschoots de Rotsachtig films.