10 universele monsterfilms die perfect opnieuw bedacht zijn

In de jaren dertig stond Universal Studios synoniem voor het monsterfilmgenre. Met hits als Dracula, Frankenstein, De mummie, en De Wolfman,publiek overal waar we enthousiast zijn over deze iconische gezichten van terreur. De jaren '50 luidden echter een nieuwe golf van monstercinema in, een die droop van bloed, geweld en gratuite decolleté. Betreed het tijdperk van Hammer Horror.

Aan het publiek gebracht door Engeland's Hamer Film Producties, klassieke personages, zoals Dracula en Frankenstein, zagen herinterpretaties in tegenstelling tot hun Amerikaanse tegenhangers. En hoewel de films varieerden van cheesy tot huiveringwekkend, valt niet te ontkennen dat deze full-color versies aantrekkingskracht hadden op horrorhonden overal.

10 De lijkwade van de mama

De lijkwade van de mummie is niet precies wat je een ideale remake zou noemen, maar als de kijker op zoek is naar een beproefde monsterfilm voor laat op de avond, dan is deze zeker een schot in de roos. Het verhaal en de uitvoeringen zijn overdreven en belachelijk, maar de mummie zelf is zowel gedenkwaardig als uniek

vergeleken met de versie van Karloff.

De percelen zijn vrijwel identiek. Een team van ontdekkingsreizigers ontdekt een oude tombe waar ze niet in zouden moeten zijn, een ondode mummie komt weer tot leven en veroorzaakt chaos, spoel en herhaal voor meer sequels.

9 Bloed uit het graf van de mummie

Aan de andere kant probeerde de Hammer-serie wel iets origineels voor Bloed uit het graf van de mummie. In plaats van dat hun mummie een ondode massa botten en verbanden was, was hun mummie een gereanimeerde en gereïncarneerde koninklijke, gespeeld door Valerie Leon.

Een zeer losse bewerking van Bram Stoker's Het juweel van de zeven sterren, zag deze film zijn mummie terugkomen uit de dood op zoek naar macht en wraak. Hoewel het niet bepaald de meest angstaanjagende inzending is, verandert het de formule ter wille van entertainment.

8 Frankenstein en het monster uit de hel

In tegenstelling tot universeel, Hammer zette Dr. Frankenstein in de hoofdrol, waardoor hij een antiheld wordt in plaats van een misleide wetenschapper. In deze film werkt dokter Frankenstein als hospik in een gevangenis en gebruikt hij gevangenen voor zijn duivelse experimenten. Hij creëert het monster met het lichaam van een moordlustige maniak en het brein van een briljante geleerde.

Dat alles gezegd zijnde, Frankenstein en het monster uit de hel is zeker geen perfecte aanpassing, maar het is waarschijnlijk de meest vermakelijke van allemaal.

7 De horror van Frankenstein

De horror van Frankenstein was in wezen Hammer's reboot van het personage en wezen. In een poging om op zijn minst enige inspiratie uit de roman te halen, toont de film Frankenstein als een jonge man op de medische school die in het geheim werkt om het leven te reanimeren.

Ralph Bates geeft een fenomenale interpretatie van Victor Frankenstein zelf, maar het is het gespierde monster van David Prowse dat de show steelt. Het springt door veel van dezelfde hoepels als de Universal-versie, maar het valt op in vergelijking met andere interpretaties.

6 Vloek van Frankenstein

Vloek van Frankenstein was Hammer's eerste uitstapje naar de gangen van horror, en een nieuwe voorstelling van de maker en zijn monster was een redelijk veilige keuze. Deze film lanceerde niet alleen de naam Hammer in de voorhoede van het genre, maar gaf ook een kickstart de horrorcarrières van Peter Cushing en Christopher Lee.

Met Lee als het schepsel en Cushing als Victor Frankenstein (een rol die hij jarenlang zou bekleden), de heruitvinding van Universal's klassieker blies de oude monsterfilm nieuw leven in, een hele industrie gebouwd op het man-versus-monster motief.

5 De twee gezichten van Dr. Jekyll / Jekyll's Inferno

Als je aan Dr. Jekyll en Mr. Hyde denkt, denken ze vaak aan een knappe man van geneeskunde die verandert in een verachtelijk wezen van de nacht. Deze aanpassing neemt dat verhaal en draait het om, waardoor Hyde een onstuimige en joviale socialite wordt en Jekyll een stille en introverte wetenschapper.

Maar waar Jekyll gereserveerd en zachtaardig is, is Hyde een sadistische en moorddadige gek. Deze film hielp het idee van een prachtig monster naar voren te schuiven, een motief dat de studio opnieuw zou gebruiken in andere producties. Toch is het een interessante kijk op het verhaal.

4 Het spook van de opera

Niemand zal Universal's Phantom ooit overtreffen, maar Herbert Lom's interpretatie van de tragische muzikant biedt iets wat maar weinig versies zelfs maar proberen. Het werpt de titulaire opera geest, niet als het onbegrepen monster, maar als een gemartelde muzikant die ten onrechte wordt verbrand en verminkt door een tragedie die uiteindelijk de held wordt.

Hoewel het ver afdwaalt van de roman en beide Universal-aanpassingen, schildert Hammer's Phantom het personage in een ander licht, waardoor hij sympathieker maar waarschijnlijk ook interessanter wordt.

3 Vloek van de weerwolf

Hoewel het slechts een kleine gelijkenis vertoont met het origineel Wolf Man, vloek van de weerwolf was overal een grote opstap voor lycanthropes, omdat het de eerste weerwolffilm in kleur was. Door het een beetje Spaans vuur te geven, krijg je ook een meer uitgesproken persoonlijkheid.

Hoewel het het beroemde harige gezicht van Lon Chaney Jr. mist, vergt het veel van zijn oorspronkelijke interpretatie. Afgezien van zijn volledige vorm, lijken de geleidelijke transformatie en de fysieke stuiptrekkingen van Oliver Reed zeker op de iconische uitvoering van Chaney.

2 De mummie

Imhotep van Boris Karloff zal voor altijd een van zijn beroemdste rollen zijn, evenals een van de meest geliefde interpretaties van de mummie. Met dat in gedachten, Imhotep is niets vergeleken met Christopher Lee's Kharis in de Hammer-films.

Onkwetsbaar voor geweervuur, stomp trauma en brute kracht, deze nachtmerrie in verband is mogelijk een van de krachtigste wezens op de lijst. Kharis is een hersenloze, zielloze moordmachine die Jason een run voor zijn geld zou kunnen geven, waardoor hij een tegenovergestelde maar perfecte combinatie is met het origineel uit 1932.

1 De horror van Dracula

Bela Lugosi vestigde de rol van graaf Dracula, maar Christopher Lee heeft het geperfectioneerd. Hammer's remake van de Universal Classic veranderde Dracula van een zachte en mysterieuze entiteit van de schaduwen in een volledig monster. Dankzij Lee's angstaanjagende optreden produceerde Hammer in totaal zeven films met de graaf.

De horror van Dracula was een directe remake van de Universal-versie, maar met meer focus op actie en gore dan de Lugosi-interpretatie. Het volgt een vergelijkbare boog, maar met ongetwijfeld meer karakter en spektakel dan het origineel.

Volgende10 Disney-verwijderde scènes We zijn blij dat ze knippen

Over de auteur