Elke Pixar-film gerangschikt van slechtst naar beste (inclusief Luca)

Hier is hoe Pixar's catalogus van geanimeerde klassiekers rangschikt na de release van Luca. Van een bescheiden begin bij Lucasfilm om te worden gerekend tot 's werelds beste animatiehuizen, was Pixar's reis net zo moeilijk en inspirerend als de avonturen van hun CG-hoofdpersonen. Afgestudeerd van korte films en speciale effecten, het was de release in 1995 van Toy Story - 's werelds eerste volledig CG-geanimeerde speelfilm - die Pixar op weg zette naar grootsheid. Van daaruit werd Pixar een essentieel radertje in het Walt Disney-wiel, en bracht de ene succesvolle franchise na de andere voort op een weg vol met kassasucces en lovende kritieken.

De nieuwste release van Pixar is Luca - een verhaal over zeemonsters die in mensen veranderen op de Italiaanse Rivièra. Typisch emotioneel, prachtig geanimeerd en boordevol zomerplezier, Luca ontving een Disney+ première vanwege de impact van COVID-19 op bioscopen. Recensies zijn enigszins gemengd in de richting van de kleine Luca Parugo, en terwijl de nieuwsgierige amfibie zich vestigt naar zijn plaats in Pixar's filmpantheon, is het de moeite waard om opnieuw te bezoeken waar elke release precies is gelederen.

Het moet gezegd worden dat Pixar nog nooit een heeft uitgebracht werkelijk slechte film. Sommige schitteren zeker meer dan andere, maar zelfs de zwakste pogingen van Pixar zijn prachtig weergegeven en bieden genoeg voor zowel kinderen als volwassenen. Inderdaad, het grootste deel van deze lijst bestaat uit steenkoude klassiekers die ongelooflijk moeilijk te scheiden zijn. Hoe dan ook, hier is onze ranglijst van elke lange Pixar-film na de release van Luca.

24. Auto's 2

Wanneer Auto's 2 is absoluut de slechtste film die een studio ooit heeft gemaakt, het moet iets goed doen. Het vervolg op Pixar's pratende auto-franchise is perfect bruikbaar als een heldere, onbezonnen cartoon die jongeren graag opeten. Maar een vliegende start Bliksem McQueen kraamt en sputtert tegen de gebruikelijke normen van Pixar in. Bij gebrek aan de magie sijpelen andere franchises moeiteloos door, Auto's 2 schreeuwt om de humor en universele aantrekkingskracht waar Pixar bekend om staat, met inhoud om zich volledig te concentreren op het hectische racen, terwijl personages en verhalen naar voren komen. Auto's 2 wordt vaak genoemd als het meest cynische moment van Pixar - een vervolg dat niet hoefde te gebeuren en veel geld opleverde, ongeacht de kwaliteit.

23. Auto's 3

Dat is het tenminste niet Auto's 2. De schande van Pixar's zwakste film is een fotofinish tussen auto's sequels, waarbij de derde in de reeks zijn voorganger ternauwernood inhaalt. De kritiek aanpakken Auto's 2 kwam tegen, Auto's 3 verhoogt de verhaalelementen als Owen wilson's vrolijke rode racer beseft dat zijn gloriedagen misschien voorbij zijn. Dit uitgangspunt leidt Auto's 3 op een interessantere curve die zich goed leent voor Pixar's talent voor het vertellen van emotionele verhalen. Het is nog steeds een auto's film echter, wat betekent luchtige, visueel aangename motorische actie die zich zelden uit zijn baan waagt. Dat de op een na slechtste film van Pixar slechts middelmatig is, spreekt boekdelen over de rest van de output.

22. De goede dinosaurus

Als de auto's serie markeert Pixar's eerste kritieke misfire, De goede dinosaurus is de eerste echte box office-flop van de studio. Eerlijk, De goede dinosaurus is lang niet zo slecht als de financiële cijfers suggereren. Gebaseerd op het intrigerende concept van de aarde als de dinosaurussen nooit uitstierven, De goede dinosaurus's solide, maar niet-spectaculaire uitvoering is evenzeer verantwoordelijk voor het commerciële falen als slechte marketing. Waar Pixar-fans gewend zijn aan verhalende lagen en emotionele resonantie, biedt dit prehistorische verhaal slechts een voorproefje van wat waartoe de studio in staat is - perfect genieten in het moment, maar nooit een voetafdruk achterlaten op de harten en geesten van het publiek. Hoewel De goede dinosaurus brengt een aantal ambitieuze ideeën op tafel, de kansen op een vervolg waren snel versteend.

21. auto's

Het is geen geheim dat Pixar-sequels komen zelden overeen met hun respectievelijke originelen, maar het is inderdaad zeldzaam dat een hele franchise faalt. Stap naar voren, auto's - de enige Pixar-serie die geen enkel universeel geliefd uitje heeft voortgebracht. Na speelgoed, insecten, vissen en monsters tot leven te hebben gebracht, waren auto's het volgende logische doelwit om te antropomorfiseren, maar het is hier dat auto's' veelvoorkomende problemen van dunne plot, smalle aantrekkingskracht en stijl boven inhoud beginnen. Hoewel deze problemen latere sequels zouden bepalen, was het origineel auto's heeft genoeg talent in zijn geweldige cast en intriges in zijn ontzagwekkende premisse om over de streep te trekken. auto's kan dieper resoneren dan zijn opvolgers, maar het mist nog steeds het filmische gewicht van bijna al het andere met een Pixar-sticker.

20. Monsters Universiteit

Het langverwachte vervolg op Monsters, Inc. neemt de vorm aan van een prequel die zich afspeelt tijdens Mike Wazowski en James P. Sullivan's studententijd. Hoewel dit niet per se een verhaal was waar fans naar verlangden, Monsters Universiteit haalt het beste uit zijn situatie en haalt veel komische shenanigans uit Mike en Sulley's vroege rivaliteit. Naast het uitleggen hoe het paar elkaar leerde kennen, Monsters Universiteit voegt weinig toe aan de eerste film, speelt op safe en leunt zwaar op de bestaande liefde van het publiek voor de personages. Anderzijds, Monsters UniversiteitDe schoolomgeving van Pixar breidt Pixar's wereld van harige beesten met succes uit, en de oorspronkelijke charme van Mike en Sulley blijft genadig vruchtbaar. Een goede film die gebukt gaat onder de ongegeneerde grootsheid van zijn voorganger.

19. Dory vinden

Net als Monsters Universiteit, Dory vinden was niet het vervolg waar fans om vroegen, en hoewel Pixar de eer verdient voor tenminste proberen om voorspelbaarheid te voorkomen, belemmert dat aanvankelijke gebrek aan interesse een anders sterke Dory vinden. Focussen op Ellen DeGeneres' amnesiac blue tang, Dory vinden slaagt waar veel Pixar-sequels dat niet doen, en komt gevaarlijk dicht in de buurt van de emotionele impact en het gevoel van verwondering dat het publiek voelde ervaren Finding Nemo Voor de eerste keer. Dat Dory vinden's verhaal geïsoleerd werkt, is een enorm voordeel, en de hartverwarmende onthullingen van Dory's notoir onbetrouwbare geheugenwerk evenals alles uit de eerste film. Er is nog steeds een overheersend gevoel dat Dory vinden Dat hoefde niet te gebeuren, maar vertel dat maar eens aan Disney, die meer dan $1 miljard binnenhaalde aan de kassa.

18. Voorwaarts

Toen Pixar besloot zich uitsluitend op originele verhalen te concentreren in het kielzog van Toy Story 4, juichten velen de artistieke integriteit toe. Voorwaarts was de eerste van deze producties en had de pech om in maart 2020 uit te brengen. COVID-19 had duidelijk een diepgaand effect op Voorwaarts's box office, maar de vroege reactie tijdens de korte theatrale run van de film zag er al teleurstellend uit. Gevestigd in een wereld van magie en fantasie, OnwarNS Chris Pratt en Tom Holland spelen twee broers die hun overleden vader voor één dag willen doen herleven. De chemie tussen hun personages vormt de basis van de hele film, en Voorwaarts's verheven thema's worden op een typisch opbeurende, maar toch gevoelige manier behandeld. Voorwaarts boeit kijkers niet helemaal in elke fase van de reis, maar blijft een waardige toevoeging aan Pixar's canon die zonder een pandemie misschien meer gewaardeerd zou zijn.

17. Luca

Het nieuwste wandtapijt dat tevoorschijn komt uit Pixar's weefgetouw voor het maken van films, Luca omvat enkele van de beste beelden die de studio ooit heeft geanimeerd, waardoor het zonovergoten Italië en het onderwaterrijk van de zeemonsters even mooi worden weergegeven. Uitgebracht in de zomer van 2021, Luca vat met succes de geest van jonge kinderen die op ontdekkingstocht gaan tijdens vakanties met warm weer, waarbij ze opkomen voor waarden als nieuwsgierigheid, vriendschap en gelijkheid. Niet geheel verschillend van Monsters Universiteit en De goede dinosaurus, Luca's grootste kritiekpunt is het gebrek aan diepte - een ontbrekende laag die een aantrekkelijk en boeiende stoeipartij in een gedenkwaardige klassieker die het publiek keer op keer opnieuw kan bezoeken, zoals een dierbare zomer geheugen.

16. Een insecten leven

Een van de eerste pogingen van Pixar houdt nog steeds stand, ondanks het feit dat hij niet de klassieke status van zijn tijdgenoten deelt. Royaal lenen van zeven samoerai, bevestigde Pixar's tweede release dat de populairste nieuwe studio in de stad geen eendagsvlieg was en, zelfs meer dan Toy Story, vestigde de kernprincipes van Pixar die vandaag nog steeds gelden. Alles aan dit microscopisch kleine avontuur spreekt zowel het innerlijke kind als de feitelijk kind dat naast je zit in het theater, met serieuze personages die terugvechten tegen een gevaarlijk kwaad. Het is griezelig leuk en games die volwassen thema's niet schuwen, en hoewel ze zo snel daarna worden uitgebracht Antz was waarschijnlijk niet ideaal, Een insecten leven blijft een onderschatte vermelding in de Pixar-wereld.

15. Ongelooflijk 2

De meest langverwachte Pixar-sequels, Ongelooflijk 2 had belachelijk hoge verwachtingen, maar ondanks de aanvankelijke buzz, was de follow-up niet zo super als het origineel van Brad Bird uit 2004. In tegenstelling tot sommige Pixar-franchises, Ongelooflijk 2 vertrouwt niet op naamswaarde of het vernieuwen van oude wegen, maar presenteert tal van frisse ideeën en nieuwe wendingen in de superheldenlevensstijl van de familie Parr. Jack-Jack is een genot, en de behendige balans van het origineel tussen stripboekactie en familiedrama blijft waar. Niettemin, het is veelzeggend dat vraagt ​​om Ongelooflijk 3 zijn gedempt. Het vervolg op de superheld slaagt er niet in zijn antagonist zo effectief te ontwikkelen als de klassieker uit de eerste film Syndroom, en er hangt een onvermijdelijke sfeer van afnemende meeropbrengsten, verergerd door de lange kloof tussen films.

14. Moedig

Er waren 13 Pixar-films nodig voordat iemand zich realiseerde dat een vrouwelijke hoofdrolspeler misschien een goed idee is, maar niet alleen Moedig verhuizen naar onbekend terrein, het is een zeldzaam voorbeeld van een studio in een historische setting. Merida dient terecht als het hart van Moedig, en haar impact op het Disney-merk blijft bijna tien jaar zichtbaar. Hoewel de Schotse prinses is Moedigonbetwist hoogtepunt, de sprookjesachtige omgeving van de film zorgt voor een verfrissende afwisseling, terwijl Merida's familie dynamisch wordt gepresenteerd in een niet-allemaal eenvoudig licht waar veel kijkers zich mee kunnen identificeren (afgezien van de beer beetje). Moedig's tempo leidt niet helemaal tot de climax die Merida verdiende, maar dit is niettemin een meeslepend waarschuwend verhaal.

13. Ziel

Het tweede Pixar-project dat tijdens het COVID-tijdperk werd uitgebracht en het eerste dat exclusief in première ging op Disney+, Ziel brengt de ongewone kameraden van jazzmuziek en het hiernamaals samen. Deze non-conformistische combinatie is gebaseerd op een wonderbaarlijke score van Trent Reznor en Atticus Ross - twee namen die je niet meteen zou associëren met het jazzgenre. Door velen geprezen als bewijs dat Pixar zijn touch in 2020 niet was kwijtgeraakt, Ziel is ambitieus, origineel en inspirerend in gelijke mate en raakt alle aangrijpende tonen die fans zijn gaan verwachten. Hoewel het tempo wat wegvalt, ZielHet echte struikelblok was de kritiek op zijn zwarte voorsprong. Velen hebben verklaard dat Joe Gardner mislukt als een goed afgeronde afbeelding van een zwarte man en had veel meer kunnen doen om raciale stereotypen te vermijden.

12. Toy Story 4

Het noot-perfecte einde van Toy Story 3 betekende dat maar weinigen een vierde bezoek aan deze iconische franchise verwachtten (of wilden). Disney en Pixar hadden andere ideeën, en Toy Story 4 geland in 2019. Aan de ene kant, Toy Story 4 bevat nog steeds alle essentiële Toy Story ingrediënten. Tom Hanks en Tim Allen zijn geweldig, de grappen landen consequent, en de carnavalsomgeving verbreedt het speelgoeduniversum netjes met griezelige poppen, verloren speelgoed en... plastic keukengerei? De terugkeer van Annie Potts als een geharde Bo Peep is geïnspireerd spul en markeert een zeer welkome terugkeer voor de herder met zijn staf. Toch, Toy Story 4 voelt meer aan als een zijverhaal dan een echt vierde hoofdstuk in de serie - dichter in stijl bij korte animatiefilms Toy Story of Terror en Toy Story dat de tijd vergat. verzoening van de einde van Toy Story 3 met de vierde film is het plot lastiger dan het zou moeten zijn, en de verdeeldheid zaaiende Forky mist de charme die eerdere nieuwkomers zoals Jessie en Ken vanaf het begin lieten zien.

11. Coco

Ziel was niet de eerste keer dat Pixar dood en muziek probeerde te vermengen - Coco kwam er drie jaar eerder. De jazz-esthetiek verwisselen voor de Mexicaanse cultuur, Coco wedijvert met alle klassiekers van Pixar op het gebied van verbluffende CG, gedenkwaardige liedjes en hartverscheurende verhalen met een tijdloze aantrekkingskracht. Met in de hoofdrol een jonge aspirant-muzikant die dromen najaagt die zijn familie weigert te ondersteunen, Coco volgt Miguels bloedstollende ontsnapping uit het Land van de Doden en zijn zoektocht naar voorouderlijke antwoorden. Coco is op geen enkele manier perfect, maar de oprechtheid van de wereld en de personages over de barsten heen, wat het publiek aanmoedigt om vergevingsgezind te zijn in het licht van de vele charmes van de film.

10. Ratatouille

Van alle gekke ideeën die uit het hoofdkwartier van Pixar in Californië zijn voortgekomen, moet een chef-kok die wordt bestuurd door een rat het moeilijkst te verkopen zijn geweest. Een verfrissend kleinschalig concept, Remy is een getalenteerde chef-kok met een palet dat veel verfijnder is dan de gemiddelde rioolbewoner. Helaas zijn keukenbanen moeilijk te vinden in Parijs, en nog meer voor knaagdieren. Door zich echter onder de hoed van Linguini te verschuilen, vervult Remy zijn culinaire ambities in een betoverende animatie die doordrenkt de hi-jinks van slapstickrestaurants zorgvuldig met een al te herkenbaar verhaal van acceptatie, passie en individualiteit. Ondanks dat het een rustigere aangelegenheid is dan Pixar stamgasten misschien gewend zijn, Ratatouille nooit sleept of dipt, en nooit toegeven aan cartoonconventie. Het beste bewijs van RatatouilleHet succes is dat voor elke voedselexpert die van de film houdt, er tien anderen zijn die voor het eerst werden geïnspireerd om te koken.

9. Monsters, Inc.

Als Pixar de koning van concepten is, Monsters, Inc. was het beste uitgangspunt van de studio sinds Toy Story. Mike en Sulley spelen in op de angsten van elk kind en leven in een hilarische, levensechte omgeving waar het bang maken van kinderen gewoon een alledaagse 9-tot-5 is. Personages met een perfecte toon krijgen de ruimte om rond te dwalen, en het diep verontrustende afscheid tussen Sulley en Boo geldt al snel als een van Pixars meest hartverscheurende momenten. In de kern, Monsters, Inc. is een verhaal van twee verschillende soorten die hun respectievelijke vooroordelen afschudden, maar het aanpakken van vlezige onderwerpen betekent niet dat er onderweg geen eindeloos plezier kan worden beleefd. Dat is tenslotte wanneer Pixar op zijn best is. De animatie ziet er naar moderne maatstaven misschien basic uit, maar Monsters, Inc. pakt nog steeds visueel uit met zijn eclectische reeks monsterontwerpen en de duizelingwekkende climax van de deurtransportband.

8. Finding Nemo

Wie wist dat het zoeken naar een vis zo leuk kon zijn? Pixar staat bekend om zijn aantrekkingskracht voor alle leeftijden, en hoewel Finding Nemo is duidelijk meer gericht op little'uns, de hit van 2003 legt het wonder van de oceaan vast als geen enkele animatiefilm sindsdien De kleine Zeemeermin. In een leegte van eindeloos blauw, Finding Nemo accentueert zijn personages, met een van Pixars beste line-ups ooit, van Crush the stoned turtle tot Bruce de vegetarische haai. Sommige grappen komen misschien jeugdig over voor de volwassen kijker, maar Finding Nemo compenseert door het verhaal gedeeltelijk te kaderen vanuit het perspectief van Nemozijn overbezorgde vader. Finding Nemo vertegenwoordigde de volgende fase van Pixar's evolutie, misschien wel de grootste sprong voorwaarts sinds Toy Story, en bevestigde de positie van de studio op het toppunt van westerse animatie. Hoewel het vervolg van 2016 en de grimmige remake van Liam Neeson niet helemaal konden overeenkomen, Finding Nemo's aantrekkingskracht is net zo duurzaam als het getij zelf.

7. Omhoog

de beruchte Omhoog openingsscène is Pixar in een notendop - vertederende personages die prachtig geanimeerd zijn en je aan het einde laten huilen. De rest van de film is ook niet slecht, in navolging van oldtimer Carl, de overdreven enthousiaste jongere Russell en pratende hond Dug, Omhoog verenigt generaties door te bewijzen dat gepensioneerden meer gemeen hebben met 'de kinderen van tegenwoordig' dan ze zouden denken. Een onconventioneel verhaal over verdriet en een doel, de kleurrijke ballonnen op de poster verraden hoe emotioneel krachtig Omhoog kan zijn, herinnerend aan de werken van Studio Ghibli in zijn bruisende toon en grillige karakter.

6. Toy Story 2

Toy Story 2's productie was allesbehalve soepel, maar ergens in het midden van ruzie met Disney en bijna twee jaar werk schrappen, werd een echte klassieker - geanimeerd of anderszins - geboren. Leven naar het origineel Toy Story was altijd een hele opgave, maar Toy Story 2 gaat majestueus die uitdaging aan. Elk van de nieuwe personages voelt zich thuis tussen de bestaande cast, de animatie is enorm verbeterd (zie Houtachtigherstelvolgorde), en het verhaal evolueert op een natuurlijke en zelfbewuste manier. Toy Story 2 ook begon Pixar's traditie om het publiek recht in het gezicht te raken dankzij Jessie's achtergrondverhaal - een scène waar we nog steeds niet aan kunnen denken zonder mistige ogen te krijgen. Anders dan De peetvader en Terug naar de toekomst, het is moeilijk om je een vervolg te herinneren dat de grootsheid van zijn voorganger met zo'n zwier evenaarde.

5. De ongelofelijken

Indien Ongelooflijk 2 niet helemaal het verwachte niveau van bijval verdiende, dat is alleen omdat het zoveel had om waar te maken. Brad Bird's superheldenfilm uit 2004 slaagde op elk niveau en behoort niet alleen tot de beste van Pixar, maar wrijft ook over de ellebogen met het allerbeste van Marvel en DC. De ongelofelijken' superkracht is de authentieke toon - op de een of andere manier erin geslaagd om verder te gaan dan animatie om het gezinsleven beter weer te geven dan de overgrote meerderheid van het stripboek met live-action. De ongelofelijken voegde ook nog een snaar toe aan Pixar's boog, zowel in termen van actie als, belangrijker nog, menselijke hoofdpersonages. Voorheen projecteerde de studio alleen menselijke eigenschappen op dieren, objecten of monsters, maar de familie Parr bewees dat Pixar's CG menselijke karakters kon maken met een volledig scala aan emoties en uitdrukkingen.

4. Toy Story 3

En toen deden ze het weer. Meer dan tien jaar na Rex' epische strijd tegen keizer Zurg en Woody's onopvallende rekken, vroegen velen zich af of Pixar dezelfde magie kon toveren in een derde Toy Story. Lee Unkrich en de bende beantwoordden die zorgen door de... Toy Story DNA. Respectvol vooruitstrevend, Toy Story 3 is de natuurlijke conclusie van het verhaal van Andy's kamer, waarbij de jongen zelf eindelijk het huis verlaat om naar de universiteit te gaan. Terwijl Woody probeert zijn vrienden bij elkaar te houden en een existentiële crisis af te wenden, Toy Story 3's Sunnyside Daycare setting (samen met zijn schurkachtige Veel beer) is een geniale inval die bewees Toy Story had meer benzine in de tank dan sommigen het toegaven, en kwam zelfs in de buurt van het origineel. Tot ziens vriend.

3. Binnenstebuiten

Pixar gaf gevoelens aan speelgoed, vissen, monsters en auto's - het was slechts een kwestie van tijd voordat het gevoelens aan gevoelens gaf. Binnenstebuiten is een modern meesterwerk dat alles omvat waar Pixar om bekend staat, terwijl het nog steeds onverwacht en gedurfd is aanwijzingen, en weinig verkenningen van de menselijke geest benadrukken geestelijke gezondheid in zulke gevoelige (en zulke vermakelijke) mode. Een groot deel van de actie vindt plaats in het hoofd van Riley, waarbij al haar emoties en herinneringen worden weergegeven door grappige cartoonsprites, die een coming-of-age-verhaal vertellen vanuit het dichtst mogelijke perspectief. Binnenstebuiten vertegenwoordigt prachtig de kracht van animatie als kunstvorm, niet alleen in de verbazingwekkende visuele prestatie van het in kaart brengen van Riley's brein of de goed afgeronde en vakkundig ingesproken cast van personages, maar ook als een weerspiegeling van hoe emoties worden verwerkt, behandeld en waargenomen in het echte wereld.

2. WALL-E

Hoewel Pixar bekend staat om zijn ambitie, moet het uitbrengen van een kaskraker met bijna nul dialogen de rillingen over de rug hebben bij Disney. Andrew Stanton wist wel beter, en... WALL-E schuifelde zijn roestige weg in onze harten. De aandacht voor detail en prachtige futuristische achtergronden zijn anders dan alles wat eerder op het grote scherm te zien was. Wie had gedacht dat Pixars animatietalent zich zo gemakkelijk zou kunnen uitbreiden tot post-apocalyptische sciencefiction? Het stille liefdesverhaal van WALL-E en EVE, uitsluitend overgebracht door beweging en geluiden, toont schoonheid in eenvoud, en het sociale commentaar op de consumentencultuur voegt een welkome rand toe aan wat een twee-space-romance had kunnen zijn anders. WALL-E was een film die nog nooit eerder was gezien, maar die kleine robot heeft een groot stempel gedrukt op Hollywood.

1. Toy Story

U kunt wijzen op het familiedrama van De ongelofelijken, de intelligentie van Binnenstebuiten, of het wonder van Finding Nemo, en je zou bij alle drie de gelegenheden absoluut gerechtvaardigd zijn. Maar als we het hebben over de beste film waar ooit uit voortgekomen is? Pixar's heilige zalen, is het onmogelijk om verder te kijken dan het allereerste uitje van het bedrijf. Met zijn rudimentaire CG-animatie en een reeks vervolgen, is het maar al te gemakkelijk om te vergeten hoe vitaal, levendig en revolutionair Toy Story was bij de release in 1995. In een industrie waar technologie voortdurend vooruitgaat, is het ook een bewijs van: Toy Story's succes dat het plot, de wereld en de personages bijna 30 jaar later net zo goed standhouden. Elk frame druipt van de humor, details, intriges en betekenis, en zelfs na eindeloze herhalingen kunnen fans nog steeds iets nieuws ontdekken elke keer dat ze terugkeren. Pixar heeft misschien beter uitziende films, slimmere films, grappigere films en ambitieuzere films gemaakt - maar vooral dat maakte het Toy Story.

Haunted Mansion-film werpt Danny DeVito in de hoofdrol met Owen Wilson

Over de auteur