Aquaman dankt zijn leven aan dolfijnen (op de raarste manier)

Waterman wordt soms gezien als een figuur van spot vanwege zijn kamp in de 20e eeuw en zijn vermogen om met vissen te communiceren. Het valt echter niet te ontkennen dat dit vermogen om met het oceaanleven te praten van pas komt, en in een Aquaman-verhaal uit de midden jaren 90 werd de beschermer van de diepte gered uit de klauwen van Lobo vanwege zijn vermogen om te communiceren met oceanische leven.

Aquaman #4 door Peter David, Martin Egeland en Howard M. Shum concentreerde zich rond twee dolfijnen in Japan. Een panel onthult echter dat dit geen normale dolfijnen zijn. Een Japanse wetenschapper praat met twee dolfijnen in zijn onderzoeksfaciliteit en laat zien dat hij deze wezens als bewust en intelligent beschouwt, die op zichzelf al respect verdienen. Het volgende paneel toont echter een zeeman die door de deur barst. Hij eist meer betaald te worden voor het brengen van een dode dolfijn naar de wetenschapper, bewerend dat de dolfijn kon vliegen. De wetenschapper ontkent echter dat de autopsie iets vreemds aan het licht heeft gebracht over de dolfijn en de man vertrekt.

Er is echter duidelijk iets aan de hand met die dolfijn. Een eerder paneel onthulde dat Lobo is op weg naar de aarde om iemand te vinden die zijn dolfijn heeft vermoord. Evenzo is Aquaman ook in Japan om een ​​mysterieuze vliegende dolfijn op te sporen. Terwijl Aquaman inbreekt in de faciliteit, ziet Lobo Japanse zeelieden in elkaar slaan, terwijl hij probeert degene te vinden die verantwoordelijk is voor het doden van zijn dolfijn.

Waterman vindt de dolfijnen en begint met hen te communiceren, de twee dolfijnen vragen Aquaman om de wetenschapper te redden, in de hoop de man te belonen voor zijn vriendelijkheid. Echter, terwijl Aquaman op het punt staat de dolfijnen te bevrijden, breekt de zeeman van tevoren met zijn bende de faciliteit binnen en eist wraak voor de behandeling van hem door de wetenschapper. Deze commotie brengt zowel Lobo als Aquaman samen, met de twee superkrachtige wezens die onmiddellijk de hoorns opsluiten in de strijd terwijl de wetenschappelijke faciliteit wordt overspoeld met zeewater.

Natuurlijk is Lobo een moeilijk personage voor Aquaman om tegen te vechten. De twee delen elkaar een tijdje voordat Lobo Aquaman tegen de grond duwt en de koning van Atlantis wurgt. Om niet achter te blijven, drukt Aquaman zijn haak in Lobo's keel, waardoor de hoofdman moet spreken. Aquaman onthult dat hij door de dolfijn werd verteld om de wetenschapper te redden, tot Lobo's verbazing. Toen ik dat leerde Waterman geen vijand was, liet Lobo hem los en rende weg om de matrozen te vangen die verantwoordelijk waren voor de dood van zijn dolfijn. Nadat ze hun schip hebben opgespoord, gooit Lobo een granaat op het dek en blaast de dolfijnmoordenaars op.

Het verhaal is in bijna alle opzichten krankzinnig. Er zijn niet alleen vliegende dolfijnen, maar er is ook Lobo die wraak zoekt voor de moord op een en zelfs stopt met vechten Waterman na het leren dat de Marine Marvel werkte in opdracht van de dolfijnen. Je kunt niet zeggen dat de bogen van het personage in het midden van de jaren 90 niet op zijn minst interessant waren.

Batman's meest krachtige leerling onthuld (en ze zijn geen Robin)

Over de auteur