The Conjuring: The Devil Made Me Do It recensie

Na de hoofdrol in twee solo de bezwering films, zijn de Warrens terug in een derde aflevering en met een zaak die verschilt van de vorige die ze hebben behandeld. De bezwering: de duivel liet me het doen combineert aspecten van de echte zaak van Arne Cheyenne Johnson - die de eerste was die demonische bezetenheid claimde in een moordproces - met de bovennatuurlijke gruwel die de Warrens kennen. Geregisseerd door Michael Chaves (De vloek van La Llorona), naar een scenario van David Leslie Johnson-McGoldrick, De bezwering: de duivel liet me het doen is de opvallende horrorfilm van de zomer. Verankerd door de kracht van de Warrens, is de film boeiend, met fysieke en psychologische horrorelementen die het verhaal met groot effect doordringen.

In 1981 bevinden Ed (Patrick Wilson) en Lorraine Warren (Vera Farmiga) zich midden in het exorcisme van David Glatzel (Julian Hilliard), een achtjarige jongen die net met zijn familie. Het gaat niet zo goed en, wanhopig om een ​​einde te maken aan het lijden van David, Arne Johnson (Ruairi O'Connor), de vriend van Davids zus Debbie (Sarah Catherine Hook), vraagt ​​de demon die David bezit om hem mee te nemen in plaats daarvan. Nadat hij zijn huisbaas Bruno Sauls (Ronnie Gene Blevins) heeft vermoord, wordt Arne gearresteerd en beweert hij dat hij... bezeten was tijdens de moord, waarbij hij Bruno neerstak (wiens echte naam voor de film was veranderd) keer. Ed en Lorraine keren terug naar de zaak, waarbij hun onderzoek hen langs donkere wegen leidt en, tussen Eds hartproblemen en Lorraine's groeiende spirituele band met de zaak, ontdekken ze al snel dat dingen niet zijn wat ze lijken en dat Arnes situatie verder gaat dan demon bezit.

de bezwering universum is gegroeid sinds de film uit 2013 waarin Ed en Lorraine Warren voor het eerst aan het publiek werden voorgesteld. En hoewel de andere films in de serie niet slecht zijn, was de terugkeer van de Warrens als de centrale personages hard nodig. Niet alleen doet hun aanwezigheid het universum nieuw leven inblazen, maar het herinnert ons eraan dat het paar het basispunt is voor de hele franchise. Hun liefdevolle relatie en loyaliteit aan elkaar is de drijvende kracht geweest die de horrorfilms in staat stelt te pushen grenzen, voorbij oppervlakkige angsten gaan door de psychologische, emotionele bogen van de Warrens te verbinden met de overkoepelende percelen. De duivel liet me het doen doet dit enorm goed, en verheft een verhaal van demonische bezetenheid en vloeken om emotioneel te resoneren met de Warrens, hun geschiedenis en de diepe liefde die ze voor elkaar hebben.

Ze brengen elk iets unieks op tafel en tussen het zorgen voor elkaar, ondersteunen en versterken ze elkaars gaven en expertise. De kracht van hun relaties is gedurende de hele film te zien naarmate het verhaal draait, steeds sterker de spanning door het gevaar naar de deur van de Warrens te brengen in een poging ze tegen elkaar op te zetten ander. Deze route volgen is effectief omdat het hun relatie verdiept en de emotionele inzet van het verhaal verhoogt. Natuurlijk zou hun relatie niet zo effectief zijn zonder de portretten van Patrick Wilson en Vera Farmiga, die uitzonderlijk zijn in hun rollen, angst en het onbehagen dat ze hebben met de zaak, frustraties met gezondheidsproblemen en het balanceren van hun gevoelens rond het intense onderzoek met momenten van diepe sentimentaliteit.

Het verweven van het overkoepelende plot met de relatie van Warrens verhoogt ook de horror-thrilleraspecten van de film. Daartoe doet Chaves fantastisch werk met het implementeren van jumpscares en andere gruwelijke elementen die des te angstaanjagender worden gemaakt met intense close-ups en verontrustende, maar opwindende illusies. Samen met het contrasterende gebruik van licht en schaduw, De bezwering: de duivel liet me het doen is precies waar het publiek naar zoekt in een horrorfilm, de angst omarmen zonder afbreuk te doen aan de verhaallijn of karakterontwikkeling. Het vervolg had gemakkelijk in de val kunnen lopen van een saai, stilstaand rechtszaaldrama, maar de filmblijft uit de buurt van dergelijke valstrikken om zich te concentreren op het bovennatuurlijke geval, wat de richting en het tempo van de film ten goede komt. Chaves, die het overneemt van de bezwering en het vervolg, regisseur James Wan, en Johnson-McGoldrick weven een verhaal samen met veel wendingen, terreur en verwoestende psychologische elementen die op bijna elk niveau werken.

De koffers van de Warrens zijn enorm verfraaid en hetzelfde is het geval in De bezwering: de duivel liet me het doen. Bepaalde feiten komen in de film, met de details van het proces omzeild om zich in plaats daarvan op de vloek te concentreren. Hoewel dat grotendeels in het voordeel van de film werkt, is het belangrijkste nadeel dat de occultist (Eugenie Bondurant) stereotiep wordt afgeschilderd als slecht. Het is een eendimensionale omlijsting die geen verdere verkenning krijgt, enigszins ten koste van de zaak zelf, en het zorgt voor een iets minder dwingende antagonist. Arne wordt ondertussen alleen als slachtoffer behandeld en zijn moord op Bruno wordt verdoezeld om zich te concentreren op de details van de bovennatuurlijke zaak. De film ontwijkt de strijd met de griezelige details van de zaak, voorbij de demonische bezetenheid, ten goede of ten kwade.

Dat terzijde, De bezwering: de duivel liet me het doen is zeker een sterk vervolg. Wan heeft geweldig werk geleverd met de eerste twee films en Chaves speelt in op de reeds gevestigde relaties en wereld, terwijl hij ook zijn eigen stijl en horrorhoeken toevoegt. Dit vernieuwt de franchise en keert ook terug naar de basis door de focus terug te richten op de Warrens en hun case-werk in latere jaren. De film is huiveringwekkend, balanceert de eigenlijk enge horror met veel hart, bevordert het verhaal van de Warrens en biedt het publiek een verandering van tempo ten opzichte van hun gebruikelijke gevallen.

De bezwering: de duivel liet me het doen verschijnt op 4 juni 2021 in de bioscoop en op HBO Max. De film is 112 minuten lang en heeft een R voor terreur, geweld en enkele verontrustende beelden.