Evangelion 3.0+1.0: 7 dingen die het beter doet dan 3.33

Hoewel controversieel bij de release, de derde herbouw van Evangelion film, 3.33, heeft zijn reputatie de afgelopen jaren enigszins zien verbeteren. Hoewel fans geschokt waren door de niet-meewerkende toon en sombere sfeer in die tijd, heeft de meest recente Rebuild, 3.0+1.0, heeft aangetoond hoe essentieel de prequel was bij het opzetten van de climax van de franchise.

Hoewel de reputatie van 3.33 met terugwerkende kracht is verbeterd, is een van de redenen waarom een ​​dergelijke verschuiving heeft plaatsgevonden de positief kritische ontvangst van de meest recente film. 3.0+1.0 heeft het effect gehad om fans eraan te herinneren waar ze van houden Evangelion, en desondanks 3.33 essentieel is voor het succes van het vervolg, 3.0+1.0 heeft een aantal belangrijke voordelen die het in het algemeen de betere film maken.

7 Het is emotioneler dan 3,33

3.33 was een schok voor Evangelion fans. Na de opwindende en triomfantelijke climax van de tweede Rebuild-film, 3.33 straft Shinji's misleide heldhaftigheid door hem te onderwerpen aan niet-aflatende ellende. Hij wordt in de steek gelaten door zijn voormalige vrienden, belast met schuldgevoelens voor het bijna uitroeien van de hele mensheid, en Kaworu, die vertegenwoordigt zijn enige uitstel, sterft op een nog schokkender gruwelijke manier dan in de originele anime. Kortom, alles is verschrikkelijk voor iedereen.

De constante tragedie van 3.33 liet niet veel ruimte in de film voor andere emotionele momenten, mede dankzij het turbulente tempo. Anderzijds, 3.0+1.0De langere looptijd geeft complexere emotionele momenten de tijd om te ademen, waardoor ze in het algemeen meer impact hebben. Er is ook het extra voordeel dat: 3.0+1.0 heeft als de laatste Rebuild-film -- dit is het laatste optreden van enkele van de meest geliefde anime-personages aller tijden, dus het is belangrijk dat iedereen zijn ontroerende afscheid krijgt.

6 Het heeft een groter bereik

3.33 was controversieel bij zijn vrijlating, deels vanwege zijn radicale afwijking van de relatief nauwe aanpassing die zijn prequels waren. De Near Third Impact die de setting aan het einde van de tweede film radicaal veranderde, wordt onderzocht in 3.33, maar grotendeels met betrekking tot hoe het de psychologie van de personages heeft beïnvloed in plaats van de wereld zelf.

3.0+1.0 pakt een deel van deze speling op door een groot deel van zijn looptijd te besteden aan het afbeelden van menselijke overlevenden die in het reine komen met hun nieuwe omgeving. De uitgebreide dorpsreeks, die vroeg in de film plaatsvindt, besteedt veel zorg aan het illustreren van de routines van het dagelijks leven in de nieuwe post-apocalyps. Door het gewone te illustreren wordt de setting geconcretiseerd en wordt de inzet van het conflict tastbaarder.

5 Het heeft diepere thema's

Evangelion is een beroemde experimentele anime die zijn publiek met veel vragen achterlaat, en een van de elementen die ervoor zorgden Einde van Evangelion zo goed aangeschreven is de manier waarop het confronterend zijn relatie met zijn eigen publiek onderhandelt. In die film wordt de kijker letterlijk weerspiegeld in het verhaal zelf. Anno's gebruik van live-action materiaal, met name een scène waarin een publiek wordt afgebeeld (vermoedelijk) dat kijkt Evangelion suggereert dat hij wilde dat zijn kijkers diep nadenken over hun relatie tot het werk zelf.

Waar 3.33 was grotendeels plotgestuurde en onderzochte personages die zich aanpasten aan hun nieuwe omgeving, 3.0+1.0 maakt van de gelegenheid gebruik om de geest van Einde van Evangelion en duik in een diepgaand onderzoek over wat? Evangelion is in letterlijke zin, evenals wat het is en zal zijn. Prominent te zien in het promotiemateriaal van de film was het citaat "Bye Bye, All of Evangelion", en de bedoeling is duidelijk -- dit is een film die kijkers uitnodigt om na te denken over de grotere metatekstuele implicaties van de hele franchise.

4 Shinji wordt beter gebruikt als hoofdpersonage

De emotionele kern van 3.33 is de gedoemde relatie van Shinji met de eveneens gedoemde Kaworu Nagisa, waarbij het publiek zich er volledig van bewust is dat Shinji wordt gemanipuleerd. Aan de andere kant wordt Shinji opzettelijk in het ongewisse gelaten door zijn voormalige kameraden en door Gendo teruggebracht tot slechts een middel tot een doel. Hoewel deze elementen helpen verkopen 3.33's grimmige toon en belangrijk zijn om de weg vrij te maken voor Shinji's karaktergroei in de volgende film, hebben ze dat wel het ongelukkige neveneffect van het verminderen van zijn keuzevrijheid in de plot van de film, waardoor hij op zijn beurt minder aantrekkelijk is om naar te kijken.

Anderzijds, 3.0+1.0 gebruikt zijn lange looptijd om Shinji's psychologie diepgaand te onderzoeken, hem op de meest triomfantelijke periode van te sturen karaktergroei die het publiek nog heeft gezien, en duikt voorover in zijn relatie met anderen karakters. Dit is de film die Shinji op zijn meest geactualiseerde, eindelijk en ondubbelzinnige wijze in vrede met zichzelf presenteert, en het vergt grote zorg om die conclusie te trekken. De slepende moeilijkheden van zijn relatie met Gendo worden onderzocht en opgelost, en hem eindelijk verder zien gaan is intens louterend.

3 Het heeft meer indrukwekkende en experimentele beelden

Hoewel 3.33's actiescènes waren ronduit indrukwekkend, inclusief enkele van de beste vechtscènes in de serie, maakte de film niet zo veel gebruik van Evangelion's kenmerkende visuele experimenten zoals het vervolg dat zou doen. Hoewel het zeker een aantal bizarre beelden bevatte, Evangelion wordt op zijn best herinnerd vanwege de transgressieve, metatekstuele visuele benadering die wordt gebruikt in items als Einde van Evangelion.

Dankbaar, 3.0+1.0 keert terug naar die erfenis. De meer surrealistische sequenties aan het einde van de film nemen een arrogante houding aan ten opzichte van de animatie zelf, niet bang om de kunststijl en presentatie op inventieve manieren door elkaar te schudden. Op een bijzonder gedenkwaardig moment worden de lagen van Shinji's animatie verwijderd totdat er niets meer over is dan gedateerde schetsen en ruwe kleuren, teruggrijpend naar het einde van het origineel Evangelion animatie.

2 De finale is meer bevredigend

De algemene kritiek op de Rebuild-films is altijd geweest dat, ondanks hun indrukwekkende beelden en opvallende updates voor Evangelion's grillige engelen, rechtvaardigen ze hun eigen bestaan ​​niet helemaal. Critici beschrijven ze vaak als een overbodige toevoeging aan de originele serie, en op zijn slechtst als een creatief failliete truc om de verkoop van merchandise te stimuleren. 3.33 deed veel werk om deze veronderstelling te doorbreken door het publiek te schokken met zijn onderdrukkende sombere sfeer, maar het kon het idee nog steeds niet helemaal verdrijven dat de Rebuilds dat gewoon niet waren de moeite waard.

Zijn 3.0+1.0 dat eindelijk het publiek laat zien, met succes, wat de Rebuilds zouden moeten zijn. De finale van de film nodigt het publiek uit om na te denken over alles Evangelion, voordat we moedig besluiten over de meest ondubbelzinnige opbeurende opmerkingen die de franchise tot nu toe heeft gezien. In een franchise die bekend staat om zijn intense presentatie van psychologisch trauma, voelt een eenvoudig happy end radicaal aan en was een verrassing voor zelfs old-school fans van Evangelion. Na decennia van analyse en onophoudelijke fantheoretisering, Evangelion heeft in niet mis te verstane bewoordingen verklaard dat, hoewel de wereld misschien vervreemdend is, met hoop, het uiteindelijk goed zal komen.

1 Het heeft een betere pacing en structuur

Een van de meest genoemde klachten over 3.33 is de ongelijke structuur. Terugkijkend lijkt het erop dat de verbijsterende toon was ontworpen om het publiek te helpen zich te verhouden tot Shinji, en in dat opzicht was het succesvol. Het is ook succesvol in het ontwikkelen van Shinji en Kaworu, maar de algehele sfeer is enigszins hectisch, zowel ten goede als ten kwade.

3.0+1.0, aan de andere kant, geeft zichzelf veel meer tijd om te ademen. Het is niet alleen verreweg de langste van de Rebuilds, waardoor de film voldoende tijd heeft om de conclusie te worden die de franchise verdient, maar het is ook over het algemeen meer doordacht gestructureerd. Een zeer gereserveerde eerste act geeft de personages veel tijd om te groeien en te communiceren, terwijl het publiek tegelijkertijd een beter begrip van de setting krijgt. Wanneer de actie in de tweede helft van de film begint, zorgt de rustige openingsact ervoor dat het drama meer verdiend en intens aanvoelt.

Volgende10 Disney-verwijderde scènes We zijn blij dat ze knippen

Over de auteur