Het laatste duel: de 5 beste personages

Voor al zijn epische wildgroei, Ridley Scott's het laatste duelis een verrassend op zichzelf staande film, met slechts vijf personages die het grootste deel van de schermtijd en de dialoog krijgen. Op die manier voelt het bijna als een toneelstuk, waarbij de historische figuren zich niet anders gedragen dan personages in een Shakespeare-tragedie, elkaars plot beramen. met genoegen ten onder gaan, elkaars reputatie roekeloos aanvallen en romantische verplichtingen met evenveel schroom en arrogantie aanpakken (afhankelijk van de verhaal).

Gebaseerd op een non-fictiewerk van Eric Jager, onderzoekt de film de echte aanranding van een jonge edelvrouw in... 14e-eeuws Frankrijk vanuit drie verschillende perspectieven en het bloedige duel dat het lot van hen bepaalt betrokken; Marguerite de Thibouville (het slachtoffer, gespeeld door Jodie Comer), Jacques le Gris (de dader, gespeeld door Adam Driver) en Jean de Carrouges (haar wrekende echtgenoot, gespeeld door Matt Damon). De drie verschillende perspectieven van dezelfde gebeurtenis zorgen voor subtiele veranderingen in de perceptie van zowel de gebeurtenis als de vertellers, evenals uniek verschillende uitvoeringen van elke acteur, aangezien zij (en hun acties) worden gezien in een a andere manier. De beste personages in de film overtuigen het publiek volledig van hun perspectief, onthullen genuanceerde uitvoeringen en bieden tot nadenken stemmende afhaalrestaurants van het verontrustende onderwerp.

5 Nicole De Buchard

Dat de moeder van Jean de Carrouges een ijzige vrouw is, is een understatement, maar de onbetrouwbare matriarch heeft haar redenen om ernstig te zijn en het huiselijk leven tot een hel te maken voor haar schoondochter, Marguerite. De dame heeft haar deel van pijn en schande gehad door toedoen van rechthebbende, zelfverheerlijkende mannen, en geïnternaliseerde vrouwenhaat heeft haar leven ten goede of ten kwade gevormd.

Wat een tweedimensionaal personage had kunnen zijn op basis van de eerste twee acts van de film, krijgt de kans op verlossing in de derde, wanneer Harriet Walter een aangrijpend stukje waarheid overbrengt transformeert een typische vrouwelijke schurk zoals die te zien is in de favoriet in een slachtoffer, en het wordt moeilijk om geen empathie te hebben voor een vrouw die, heel scherpzinnig, heeft moeten kiezen voor overleving en bruikbaarheid boven romantiek en idealisme.

4 Jean de Carrouges

Een toegewijde soldaat op het slagveld, het lijdt geen twijfel dat Jean de Carrouges voor niemand een aanwinst is landrijke heer met geldnood die activa wil verschaffen aan iedereen die in een mum van tijd ten strijde trekt lans. Dat hij dit niveau van toewijding en toewijding aan zijn vrouw niet toont, is het onvergeeflijke onderdeel, vooral wanneer zijn reputatie als strijdlustige bruut aan het hof verpest haar kansen om gerespecteerd te worden, zelfs als hij maandenlang afwezig is tijd.

Schurken kunnen moreel failliete beslissingen nemen, maar toch sympathiek overkomen bij fans dankzij een onderstroom van charisma, maar in de Carrouges is er niets om hem aan te bevelen, en hij blijft tot het einde onvermurwbaar betrokken bij zichzelf, vooral wanneer hij zijn vrouw opnieuw traumatiseert na haar wrede overval. Matt Damon, die gewoonlijk bekend staat om zijn heldhaftige personages, gebruikt de irritante zelfvoldaanheid die hij gebruikte met zo'n groot effect rechter Brett Kavanaugh spelen in seizoen 44 van SNL om perfect de zelfingenomenheid vast te leggen van een man die volledig overtuigd is van zijn eigen uitmuntendheid -- en de woede omdat hij er niet voor wordt erkend.

3 Graaf Pierre

Een man van gewetenloze zeden in zijn eigen recht, het is niet verwonderlijk dat graaf Pierre d'Alençon een bloesemmaatje vindt (vrijwel letterlijk) in Jacques le Gris en niet de stok-in-de-modder Jean de Carrouges (zoals hij memorabel over laatstgenoemde zegt: "hij is geen plezier"). Hij wil echter niet alleen een middeleeuwse "bro" om mede te drinken en orgieën mee te hebben - hij begrijpt heel goed dat le Gris heeft de fysieke aanwezigheid om ervoor te zorgen dat zijn collecties op tijd aankomen, en de opleiding om zijn grootboek up-to-date te houden datum.

Afgezien van bizar haar, is Ben Affleck hier in prima vorm, waarbij hij niet alleen het geluid van zijn stem, maar ook de cadans volledig verandert om de middeleeuwse equivalent van de feestgastheer die zijn best doet om de vriend te troosten die misbruik maakt van een feestgast met het 14e-eeuwse equivalent van "jongens zullen jongens zijn". Hoewel sommige kijkers het misschien zien als een terugkeer naar de arrogante opschepperij van de rollen die hij speelde in zijn jeugd, het is bijna een meta-knipoog en een knipoog naar zijn verschijning als 17e-eeuwse Britse thespian Ned Alleyn in Shakespeare in liefde.

2 Jacques Le Gris

Jacques le Gris is een werkstuk. Een begaafd redenaar en goed opgeleid voor een schildknaap, realiseert hij zich al snel dat hij het leven van Jean de Carrouge niet wil van eindeloze oorlog, en vindt het veel voordeliger om het voordeel van graaf Pierre's gunst te krijgen en weg te kwijnen in rechtbank. Maar hij kan niet worden afgedaan als een simpele samenzwerende opportunist -- hij is ook een zeer grote en bedreigende man, die het beddengoed van vrouwen als een spel beschouwt en ervan overtuigd is dat een deel van dat spel onvermijdelijk is: geweld.

Adam chauffeur (die ook te zien is in Ridley Scott's Huis van Gucci) belichaamt behendig de waargenomen gevoelige, romantische minnaar, die voelt dat ze een betere kandidaat zijn voor een minnaar dan de uitverkoren echtgenoot van een vrouw. Hij is de obsessieve kerel die denkt dat hij een relatie heeft met een vrouw wiens enige kennis van zijn bestaan ​​is als een engerd, die des te angstaanjagender wordt gemaakt, maar zijn kolossale lichamelijkheid. Sommige kijkers zien in le Gris misschien een herhaling van Kylo Ren uit Disney's Star Wars vervolgtrilogie, maar Driver lijkt in dit tijdperk net zo thuis als in de ruimte, en misschien is hij hier beter gediend elk frame als een Byron-achtig roofdier, onaangenaam grote capes vegen, en elegante refreinen spuitend die zijn kwaadaardigheid.

1 Marguerite De Thibouville

Een jeugdige, plichtsgetrouwe vrouw die voorbestemd is om zonen te baren, een kokette verleidster die de harten van mannen doet kloppen -- Marguerite betekent iets anders voor zowel haar man als haar aanvaller, en ergens in het midden bestaat ze als haarzelf. Maar geen van beide mannen is geïnteresseerd in wie die vrouw is, alleen wie ze kan zijn als onderdeel van hun fantasieën, triomfen en successen. In het feodale Frankrijk van de 14e eeuw werden vrouwen gezien als het eigendom van hun echtgenoten, en alle schade die hen overkwam, werd niet beschouwd als een wond aan hun persoon, maar als een minachting voor die van hun mannelijke voogd reputatie.

Het optreden van Jodie Comer is een laatbloeier, zoals Marguerite terecht is (gezien de tijdsperiode) gereduceerd tot raambekleding in de verhaallijnen van de mannen, een prachtig ornament om te begeren en te gieten opzij. Maar wanneer Marguerite in het derde bedrijf tot haar recht komt, bloeit haar overtuiging op uit het gevoel van zelfbeheersing dat haar in staat heeft gesteld te leven met de rechthebbende mannen om haar heen. Wanneer ze wordt vrijgesproken nadat het duel is afgelopen, is er de implicatie dat het vonnis rimpeleffecten zal hebben in de dankzij een wetende blik uitgewisseld tussen de echtgenotes van de machtigste mannen van Frankrijk - koning Karel VI en graaf Pierre. Marguerite had kunnen zwijgen over wat haar was overkomen, maar ze zou niet toestaan ​​dat een man haar nog iets afnam.

VolgendeWelk personage van de kleine zeemeermin ben jij, gebaseerd op je sterrenbeeld?

Over de auteur