'Nebraska'-interview: de zeer persoonlijke band van Bob Odenkirk met zijn personage
In de film speelt Bruce Dern (Komt eraanHuis) leidt als Ross' vader, Woody. Als een extreem koppige, ouder wordende alcoholist ontvangt Woody een brief per post waarin hij een sweepstake-miljonair wordt genoemd en hij is ervan overtuigd dat dit de echte deal is; niets zal Woody ervan weerhouden naar Nebraska te reizen om zijn winst op te halen. In een poging om Woody's geest en gezond verstand hoog te houden, heeft Ross' broer, David (Will Forte, MacGruber), speelt mee en neemt hem mee op reis, veel naar Ross en zijn moeder Kate (June Squibb, Het grote jaar) verdriet.
Ook al leveren Odenkirk, Dern, Forte en Squibb allemaal zeer unieke en onvergetelijke bijdragen aan de film, een van Nebraska's belangrijkste opvallende componenten is de Grant-familie als geheel, en het is precies dat element dat Odenkirk hielp om Ross in zo'n echt, gelaagd personage te veranderen.
Bekijk wat Odenkirk aan Screen Rant vertelde over het gebruik van zijn eigen jeugd tijdens het spelen van Ross, werkend met de gewaardeerde Alexander Payne (
En als je het gemist hebt, klik dan op hier om op te vangen wat Odenkirk te zeggen had over zijn aanstaande Breaking Bad spin-off, Je kunt beter Saul bellen.
Screen Rant: Ten eerste, totaal niet gerelateerd aan Nebraska, maar ik deed een beetje IMDb-voorbereiding en er staat dat je ook bekend staat als Vance Hammersly. Waar komt die naam precies vandaan?
Bob Odenkirk: Wat het is, is door zoveel komische sketches te doen als ik heb gedaan, er zijn bepaalde namen die we bedenken, gekke namen die we hergebruiken en ik heb die naam waarschijnlijk vier of vijf keer gebruikt in comedy-schetsen. En de naam is niet Vance; het is Van. Heb je ooit de Manson/Lassie stuk in de show van Ben Stiller? Ik gebruik het daar en dan zoals drie andere plaatsen in komische sketches van meer dan 30 jaar. Maar er zijn andere namen die we opnieuw hebben gebruikt. Niet alleen dat. Een andere geweldige is Famous Mortimer. Dat is iemands naam. [Lacht] Dat is een naam die we gebruikten in Meneer Show graag vier keer.
Nu voor Nebraska, Alexander Payne staat bekend als een bijzonder uitstekende acteursregisseur. Heb je dat überhaupt kunnen zien in het castingproces? Was er op dat moment iets unieks aan hem?
Hij neemt niet zomaar een wilde steek naar dingen. Hij is erg kalm en afgemeten en gefocust in hoe hij het werpt. Je komt niet opdagen voor een lezing met hem en vindt 15 mensen in de kamer die wachten om te lezen. Hij werkt vanuit een shortlist en hij denkt echt met je mee. Zoals alles wat hij doet, is het zeer doordacht, gepland en gefocust.
Was er enig ongemak om met hem samen te werken? Ik kan me voorstellen dat je het geweldig vindt om met deze diepgaande filmmaker te werken, maar denk je ooit dat hij een genie is als het gaat om het werken met acteurs; wat als ik niet aan zijn verwachtingen voldoe?
Ja tuurlijk. Ik was niet overdreven gesuggereerd omdat hij een erg vriendelijke man is en hij me de rol gaf, dus ik nam aan dat hij de juiste keuze had gemaakt. Het is aan hem. Ze moeten me de rol geven, snap je wat ik bedoel? Ik gaf het mezelf niet, dus ik nam aan dat hij wist wat hij wilde en dat ik het goed deed. Maar ja, je wilt Alexander niet teleurstellen, niet met het geweldige werk dat hij heeft gedaan en met het geweldige script en de cast die we hadden. Maar je moet het ook zo benaderen, ik geloof dat hij in mij gelooft, anders zou ik hier niet zijn. Ik denk niet dat je op de set zou kunnen verschijnen, 'ik hoop dat ik niet zuig', [lacht] omdat je een beetje meer vertrouwen in jezelf moet hebben dan dat en in het proces.
Hoe was het om die familiedynamiek te creëren met Bruce, June en Will? Is er iets over jullie vier dat je heeft geholpen die natuurlijke verbinding op te roepen?
Mijn vader was een alcoholist en mijn gevoelens over hem waren niet anders dan de gevoelens van het personage Ross over zijn vader in deze film. Ik was gefrustreerd door hem en boos op hem vanwege de manier waarop hij met ons gezin omging en ja, ik had een heel directe relatie met de situatie en het personage.
Als je zo'n persoonlijke band hebt, is het dan moeilijk om het drama en de komedie van de film in evenwicht te brengen?
Ik speel het gewoon eerlijk. Ik denk dat als je vraagt naar de balans tussen komedie en drama, ik er niet zo over denk. Ik speel gewoon deze man en zijn drijfveren zo eerlijk als ik kan en wat grappig is, is dat hij een Midwester is in het midden van Nebraska die wordt omringd door deze ongelooflijk nuchtere mensen, maar hij heeft pretenties en ego dat je niet gewend bent te zien en je ziet nergens anders in deze kleine wereld dat hij is in. Hij wil een beroemdheid zijn [lacht], en dat zie je nergens anders in het universum waar hij woont, dus het is best grappig. Maar het enige wat ik hoef te doen is die drijfveren eerlijk uit te spelen. Hij is grappig in relatie tot de mensen om hem heen en in relatie tot de omgeving waarin hij zich bevindt. Zijn hoogdravendheid is daarbij grappig.
Woody en Kate zijn twee behoorlijk schandalige karakters. Hoe was het op de set toen de camera's stopten met draaien? Waren Bruce en June in staat om ze aan en uit te zetten of imiteerde het leven elke kunst, wat volgens mij best grappig zou kunnen zijn?
Allereerst moet je June vragen naar het leven dat kunst imiteert, want ze vertelde me onlangs dat ze was bekend als de smerigste mond op Broadway toen ze op Broadway was, waar ze als jongere jaren mee bezig was vrouw. En dat is gek om je voor te stellen, want ze is de liefste dame ooit, maar ik denk dat ze in haar jongere jaren vrij vrij taal gebruikte. Nee, dit was niet anders dan werken met Bryan Cranston bij... Breaking Bad dat wil zeggen, wanneer iemand knippen zegt, verdwijnt dat karakter vrij snel en het is een beetje een magische ervaring om te zien hoe ze heel snel het personage worden en het vervolgens afzetten wanneer ze dat nodig hebben tot. Dus buiten de camera, Bruce is een spraakzame, spraakzame, grappige, geweldige, lieve kerel en dan, zodra we aan het rollen zijn, is hij deze wispelturige, moeilijke, afgesloten persoon. En June, buiten de camera, is de liefste, warmste dame ooit en op het moment dat we de camera aan het rollen waren, was ze een vrouw vol woede en frustratie.
Ik moet je vertellen; mijn vader was een moeilijke jongen. Ik heb zes broers en zussen en ze zijn allemaal goede vaders en goede moeders, verantwoordelijke mensen, geen van hen heeft alcohol probleem en ze kwamen uit een heel moeilijke plaats met veel trauma en veel onzekerheid, dus ik denk dat het de hele tijd gebeurt tijd. Ik denk dat er veel verantwoordelijke mensen zijn die uit moeilijke jeugd en relaties komen en soms zijn ze overdreven verantwoordelijk en dat is gewoon een reactie op het opgroeien in zo'n onzeker, vluchtig plaats.
Om af te ronden, hoe was het voor jou om op een set op te treden waar alles duidelijk in kleur is en dan de uiteindelijke film in zwart-wit te zien? Was er iets aan de ervaring voor jou opvallend anders?
Ja, ik denk dat het zwart-wit ongelooflijk opvallend is en elk frame doordrenkt met veel gevoel dat ik denk dat het echte leven niet zo vol emotie is als deze frames. Dit is een mooie film. Ik zei tegen iemand: het is alsof ik een schilderij binnenloop. Ik denk dat ik me pas realiseerde toen ik de film zag dat er zoveel gevoel in zat.
_______
Nebraska opent in geselecteerde theaters op 15 novembere.
Volg Perri op Twitter @PNemiroff.
De beste manieren om Fortnite te spelen zonder geld uit te geven