Clone Wars: hoe de overwinning van The Clones op Mandalore Jango Fett. eert
De epische vierdelige seriefinale van Star Wars: The Clone Wars beeldde het beleg van Mandalore uit, een kloonoverwinning die indirect hun sjabloon, Jango Fett, eerde. In de laatste dagen van de driejarige Clone Wars voerde de voormalige Sith Lord Maul het bevel over een leger van Mandalorian Death Watch krijgers, heroverden Mandalore en dreigden een derde partij te worden in een toch al chaotisch conflict. Onder leiding van kloonkapitein Rex en voormalig Padawan Ahsoka Tano gingen kloontroopers van de Republiek de strijd aan met Death Watch-troepen in open gevechten. Hoewel de klonen zware verliezen leden, bewezen ze definitief hun superioriteit in een overwinning waar Jango Fett trots op zou zijn geweest.
Jango Fett was de sjabloon van alle kloontroopers van de Republiek. Terwijl het origineel Star Wars tijdlijn, Legends (voorheen het Expanded Universe genoemd), toonde aan dat Fett trots was en nauw betrokken bij de training van al zijn klonen, de nieuwe canon's Jango behandelde clone troopers
De Mandaloriaan seizoen 2 hercontextualiseert de canonversie van Jango Fett door hem met terugwerkende kracht meer op zijn Legends-tegenhanger te laten lijken. Een oudere Boba Fett onthult aan Din Djarin dat Jango een Mandaloriaanse vondeling was en een veteraan van de Mandaloriaanse burgeroorlog. Bovendien onthult de kettingcode van Fett dat: Jango's mentor was misschien Jaster Mereel. Dit is bijna identiek aan het achtergrondverhaal van Jango uit het Legends-tijdperk, waarin hij vocht tegen de Death Watch, die zijn familie had vermoord toen hij een kind was. Ervan uitgaande dat de canonversie van Jango ook tegen de Death Watch vocht, eren de Republic-klonen die hen verslaan tijdens het beleg van Mandalore postuum Fett.
Jango vernietigde bijna de Death Watch in Legends, waarbij hij hun leider, Vizsla, doodde en de resterende troepen beangstigde tot het punt waarop ze zich neerlegden tot Jango's dood op Geonosis. Canon aanzienlijk veranderd Mandaloriaanse overlevering uit de tijdlijn van Legends, maar de status van de Death Watch als een brutale (maar uiteindelijk laffe) extremistische groep bleef, zoals blijkt uit The Clone Wars. De Republiek heeft de Death Watch misschien niet vernietigd tijdens het beleg van Mandalore, maar ze hebben definitief hun superioriteit bewezen met wat in wezen een leger van de oude aartsvijand van de Death Watch was.
Maul's troepen waren elite Death Watch-krijgers die veel beter waren dan de droids van de Separatist Alliance. Met slechts een klein detachement van de 501NS naar Mandalore gestuurd, had de Republiek geen significant numeriek voordeel ten opzichte van de Death Watch. Om het nog erger te maken, misten ze beskar-pantser en vertrouwdheid met de stad Sundari, waardoor ze enorm in het nadeel waren. Zelfs met wat hulp van een kleine Death Watch-splintergroep, Bo-Katan's Nite Owls, waren de kansen niet in het voordeel van de Republiek. Desondanks hadden de klonen de overhand. De klonen leken hun Death Watch-tegenstanders te hebben neergeschoten tussen hun beskar-plating, en de aangeboren superieure vechtvaardigheden van de klonen wonnen de dag.
Voordat hij premiejager werd, werd het leven van Jango Fett bepaald door zijn conflict met de Death Watch. Hun brutaliteit maakte Jango wees en dwong hem een kindsoldaat te worden om te overleven in Legends. Als Jango van canon dit achtergrondverhaal behoudt, zou hij trots zijn geweest om een Clone Army te zien die allemaal zijn gezicht delen versla de Death Watch en herover Mandalore in Star Wars: The Clone Wars.
Hoe middernachtmis en nooit heb ik me ooit een echte vertegenwoordiging gegeven?
Over de auteur