Duizenden vulkanische superuitbarstingen deden het oude Mars schudden
een nieuwe NASAstudie heeft bevestigd dat Mars over een periode van 500 miljoen jaar getuige was van duizenden enorme vulkaanuitbarstingen die spuwde genoeg as en gassen om het oppervlak van de planeet te blokkeren voor zonlicht en hielp de stroom van de Rode Planeet vorm te geven topografie. De aanwezigheid van vulkanen op Mars is al jaren bekend. In feite is Mars de thuisbasis van de grootste vulkaan in het zonnestelsel, Olympus Mons genaamd, die een hoogte heeft van ongeveer 21,9 km en bijna twee en een half keer groter is dan de Mount Everest. Tot nu toe werd echter aangenomen dat er geen actieve vulkanen op het oppervlak van Mars zijn.
Maar in mei van dit jaar stelde een onderzoek van wetenschappers van het Lunar and Planetary Laboratory van de Universiteit van Arizona en het Planetary Science Institute voor dat Mars mogelijk nog steeds vulkanisch actief is. Op basis van bewijs verzameld door satellieten die rond de planeet cirkelen, merkte het team op dat vulkaanuitbarstingen pas 50.000 jaar geleden plaatsvonden. Op basis van de studie werd betoogd dat de warmte van deze vulkaanuitbarstingen had kunnen voorzien
EEN studie gefinancierd door NASA, dat is gepubliceerd in het tijdschrift Geofysische onderzoeksbrieven, heeft nu meer 'explosieve' details over het oppervlak van Mars van miljarden jaren geleden opgeleverd, wat erop wijst dat bepaalde delen van de planeet ooit een behoorlijk hels spektakel waren. Analyse van de minerale samenstelling en bewegingspatroon van as bevestigde dat depressies gespot in de Het Arabia Terra-gebied van Noord-Mars waren geen depressies veroorzaakt door een asteroïde-inslag, maar ze waren eigenlijk: caldera. Een caldera vormt zich nadat de magmakamer leegloopt na een vulkaanuitbarsting, waardoor een enorme ketelachtige depressie achterblijft die verschijnt wanneer het grondoppervlak naar beneden instort. Het is niet de ontdekking van de vulkanen die verbazingwekkend is, maar eerder de enorme omvang van deze vulkaanuitbarstingen, en iets dat toekomstige Mars-missies zal zeker diepgaand onderzoeken.
Het oude Mars was nogal een hels gezicht
Gebaseerd op de beschikbare oppervlaktegegevens en vergelijkende modellering schatten wetenschappers dat de Arabische Terra getuige was van ergens tussen 1.000 en 2.000 'superuitbarstingen' in een tijdsbestek van ongeveer 500 miljoen jaar. Deze gigantische vulkaanuitbarstingen vonden plaats met een gemiddeld rustinterval van 1,8-3,5 miljoen jaar tijdens de late Noachische en vroege Hesperian tijdperk, waardoor vulkanische asafzettingen zo dik als een kilometer in de buurt van de caldera en dunner worden tot 100 meter van de uitbarsting plaats.
Om een idee te geven van hoe angstaanjagend dergelijke explosies op Mars waren, zit er een 'superuitbarsting' op magnitude 8 op de vulkaan Explosiviteitsindex (VEI), het hoogste cijfer op de lijst, en heeft een gemeten volume aan afzettingen van meer dan 1.000 kubieke kilometer. De hoeveelheid gas en as van bijvoorbeeld uitbarstingen is voldoende om zonlicht langdurig te blokkeren, wat leidt tot een drastische temperatuurdaling. De laatste NASA studeren is gewoon weer een stukje van de puzzel over Mars en heeft wetenschappers zich afgevraagd hoe een planeet zo klein als Mars intern genoeg warmte kan genereren en magma kan vormen om duizenden van dergelijke uitbarstingen in één regio te veroorzaken.
Bron: NASA
Uber kan u binnenkort dwingen meer te betalen als u haast heeft
Over de auteur