Stephen King's Chapelwaite vs. Salem's Lot: welke is de betere aanpassing?

De horrorserieChapelwaite past het klassieke korte verhaal van Stephen King "Jeruzalem's Lot" aan tot een miniserie van tien afleveringen, maar is de nieuwe show beter of slechter dan de baanbrekende miniserie uit de jaren 70 Salem's Lot? Sinds zijn bestverkochte debuutroman, Carrie, werd tot leven gebracht in de bioscoop als de tienerhorrorklassieker met dezelfde naam door regisseur Brian De Palma twee jaar na de publicatie hebben de geschriften van Stephen King een gemengde relatie met scherm aanpassing. Voor elk veelgeprezen uitje zoals de tweedelige blockbuster-horror Het, er is een spraakmakende flop geweest zoals 2020's De stand miniserie.

Te oordelen naar de kritische ontvangst, de miniserie van tien afleveringen Chapelwaite valt tussen deze twee uitersten. Met in de hoofdrol Adrien Brody als de verontruste kapitein Charles Boone, is de Gothic horror-serie een uitgebreide bewerking van Kings korte verhaal 'Jeruzalem's Lot'. Chapelwaite heeft critici verdeeld, waarbij sommigen de sombere toon en het opzettelijke tempo waarderen, terwijl anderen de serie te lang en verpletterend zelfserieus hebben genoemd.

Echter, Chapelwaite is niet de eerste miniserie die de stad Jeruzalem's Lot tot leven brengt op het kleine scherm. Lang voordat de jaren '90 waren gevuld met Stephen King televisieminiserie-aanpassingen, Texas Chainsaw Massacre regisseur Tobe Hooper regisseerde een inmiddels iconische tweedelige bewerking van Salem's Lot. Opmerkelijk, Salem's Lot was gebaseerd op de gelijknamige King-roman uit 1975, terwijl: Chapelwaite is een bewerking van het korte verhaal 'Jeruzalem's Lot' uit 1978. Een prequel op Salem's Lot ingesloten in de verzameling korte verhalen Nachtdienst, "Jeruzalem's Lot" is een epistolaire inspanning van dertig pagina's waarin Charles Boone een huis erft dat is geteisterd door ratten (of iets ergers) in de titulaire stad. De lokale bevolking is onvriendelijk tegen de nieuwe aankomst en het loopt al snel slecht voor hem af wanneer hij een plaatselijke verlaten kerk onderzoekt, maar Chapelwaite breidt de reikwijdte van dit korte verhaal enorm uit voor zijn tien afleveringen. Dus, met dat in gedachten, welke van de Stephen King-miniseries is het superieure horloge?

Salem's Lot is (misschien te) kort

Het aanpassen van een roman van 440 pagina's tot een tweedelige miniserie is geen sinecure, en Tobe Hooper staat niet bekend om het verspillen van schermtijd. De Salem's Lot miniserie beweegt ongelooflijk snel, zodat de show de vele subplots van King's roman kan behandelen, en een enorme hoeveelheid verhaal in zijn korte looptijd propt. Salem's Lot, in tegenstelling tot later Koning aanpassingen zoals: Kinderen van het koren, blijft trouw aan het originele boek, maar heeft eenvoudigweg niet voldoende schermtijd om de rijke karakters van de roman tot leven te brengen, met als resultaat een aantal ondersteunende castleden te kort. Dat gezegd hebbende, wat de miniserie van Hooper in lengte mist, Salem's Lot compenseert in impact. Leuk vinden De Texas Chainsaw Massacre, Salem's Lot is een snelle en angstaanjagende horror waarvan de schokken de afgelopen decennia niet zijn afgezwakt, en de miniseries moeten worden geprezen omdat ze het verhaal net zo eng houden als, zij het een stuk minder uitgewerkt dan, King's bron materiaal.

Chapelwaite is (misschien te) lang

Als u de 400+ pagina's van Salem's Lot in een miniserie van twee afleveringen was een ambitieuze prestatie van inkorting door Hooper, Chapelwaites keuze om "Jeruzalem's Lot" uit te breiden tot een verhaal van tien uur is precies het omgekeerde in termen van verhalen vertellen. Het origineel Lovecraftian King-verhaal laat veel aan de verbeelding van de lezer over, speelt zich af over slechts een paar dagen en beperkt het perspectief tot de verteller. Naarmate de greep van de schrijver op de realiteit losser wordt, blijft de lezer onzeker hoeveel van zijn verhaal kan worden geloofd, terwijl: Kapelwaite geeft de hoofdpersoon een drietal kinderen en een liefdesbelang om het verhaal vorm te geven en verliest deze intensiteit in het proces.

Deze uitbreidingsaanpak is echter ook een zegen voor de serie, omdat Chapelwaite’s originele personages Honor, Loa en Tane vermenselijken de held, die een dun geschetste horror-hoofdrolspeler is in het bronverhaal. Ondertussen voegt de toevoeging van een liefdesbelang in Rebecca van Emily Hampshire de inzet (geen woordspeling bedoeld) toe aan het verhaal. Het enige niet-Charles-personage van 'Jeruzalem's Lot', Charles' dienaar Calvin, is een platte toevoeging die alleen bestaat om de climax van het anders ingetogen verhaal een body count te geven. Dus de Stephen King-adaptatie kan zowel worden geprezen als bekritiseerd voor het uitbreiden van het bronverhaal tot tien uur, net zoals de televisieafbreking van Salem's Lot.

Salem's Lot is een onbedoeld periodestuk

Gelegen in hetzelfde tijdperk dat het werd geproduceerd, Salem's Lot was een eigentijds verhaal bij de oorspronkelijke uitzending uit de jaren 70. Sindsdien was de miniserie echter een echte tijdcapsule geworden tot het einde van de jaren '70, waarbij de mode, kapsels en filmstijl van het tijdperk werden belichaamd in Hoopers miniseries. Afkomstig van de regisseur van een van de meest beruchte groezelige, angstaanjagende films van het decennium, Salem's Lot vertegenwoordigt een verschuiving in de reguliere horror. De show luidde de ommekeer in van het ruige realisme van de jaren '70 (Het laatste huis links, De heuvels hebben ogen, Texas Chainsaw Massacre) in de bovennatuurlijke, fantasierijke paranormale horror die de jaren '80 regeerde (de Nachtmerrie in Elm straat franchise, Hooper's klopgeest).

Chapelwaite is een opzettelijk periodestuk

Chapelwaite is een sober periodestuk dat zich afspeelt in de jaren 1850 en, in tegenstelling tot Hoopers baanbrekende miniserie, is de show een opzettelijk periodestuk. Dit maakt de gotische horror een meer gereserveerde aangelegenheid dan zijn tijdgenoten Amerikaans horror verhaal en Slasher, die afhankelijk zijn van meer bizarre elementen om hun angsten interessant te houden. Chapelwaite, daarentegen, is een egoïstische, trage aangelegenheid, en zou minder toegankelijk kunnen zijn voor mooiweerfans van het genre dan Salem's Lot dankzij de periode-instelling en het langzame tempo.

Salem's Lot is de superieure koningsaanpassing

Van de twee miniseries, Salem's Lot is de sterkere King-aanpassing. Dit is echter minder de schuld van Chapelwaite en meer een bewijs van de blijvende kracht die Hooper's miniserie heeft. Alles van De verloren jongens tot Angstnacht, tot The Simpsons' Treehouse of Horror specials, tot Hannibal, hebben een creatieve schuld aan de miniserie, wat een ongelooflijk verreikende erfenis is voor een aanpassing op een klein scherm met twee afleveringen. Het resultaat is dat de gracieuze en ongewoon stoïcijnse gothic-sensatie van Chapelwaite kan niet vergelijken met de impact van Salem's Lot, hoewel de Stephen King-aanpassing bewonderenswaardig werk doet door voort te bouwen op het bronmateriaal en lagen van karakter, wereldopbouw en overlevering toe te voegen aan een schaars origineel verhaal.

Chucky Show krijgt 10 F-bommen per aflevering

Over de auteur