Waarom de beoordelingen van een ander leven zo negatief zijn
De nieuwe sci-fi-serie van Netflix Een ander leven sterren Battlestar Galactica aluin Katee Sackhoff in de hoofdrol en heeft een intrigerend uitgangspunt over een astronautenbemanning op een essentiële eerste contactmissie - dus waarom zijn de recensies zo negatief? Een ander leven heeft momenteel een sombere score van slechts 7% op Rotte tomaten en de show is ook met een aanzienlijke hoeveelheid hoon ontvangen van het algemene publiek.
Sackhoff speelt Niko Breckenridge, de leider van het ruimteschip Salvare, dat de verre ruimte in is gestuurd om een signaal van het sterrenstelsel Pi Canis Majoris te onderzoeken. Het signaal is gekoppeld aan een mysterieuze kristallijne structuur, het artefact genaamd, die zichzelf op aarde heeft geplant en waarvan de bedoelingen onduidelijk blijven. Terwijl Niko in de ruimte naar antwoorden zoekt, blijft haar man Erik (Justin Chatwin) op aarde om het artefact zelf te bestuderen en een manier te vinden om te communiceren met buitenaardse bezoekers van de aarde. Het uitgangspunt doet vooral denken aan de sci-fi-film van Denis Villeneuve uit 2016
Veel kritiek op Een ander leven zijn gericht op de cast van personages. De bemanning van de Salvare zijn meestal 20-plussers die heel weinig impulscontrole lijken te hebben, professioneel discipline of vaardigheden op het gebied van crisisbeheersing - dit alles had hen eigenlijk moeten diskwalificeren voor zo'n belangrijke missie. Een muiterij vindt plaats in de allereerste aflevering over een eenvoudig meningsverschil, en scènes van personages die kibbelen, roddelen en tegen elkaar schreeuwen in de vroege afleveringen worden behoorlijk raspend. En dat is niet het enige probleem dat recensenten met de show vonden.
RogerEbert.com:
"De constante-bedreigingsbenadering van het vertellen van verhalen betekent dat Another Life een compleet gebrek heeft aan karakterontwikkeling binnen Niko's crew omdat ze het te druk hebben met piekeren en schreeuwen. Het voelde soms alsof de producers gewoon extra's naar de groep gooiden om te zien of ik het zou merken. Geen van hen mag enige persoonlijkheid hebben, met uitzondering van William (Samuel Anderson), die een soort "android / moeder" -personage is... Alle anderen voelen zich een verloren groep modellen die naar de verkeerde set zijn afgedwaald."
De rand:
"Het feit dat de schrijvers zoveel van hun openingsact hebben verspild aan het opnieuw bezoeken van zo'n bekende wetenschap... fictieclichés met zo weinig persoonlijke smaak of variatie zorgen voor een sterk, verrassend gevoel van ommekeer onwaarschijnlijk. Ondanks zijn potentieel voelt Another Life gewoon aan als een generiek, humorloos ruimteavontuur dat waarschijnlijk zal crashen en branden lang voordat het zijn grote mysteries ontrafelt."
IGN:
"Af en toe zal Another Life een behoorlijke verrassing opleveren, of een emotioneel moment bieden dat resoneert, maar de grootste superkracht lijkt de gevaren van ruimtereizen ongelooflijk saai te maken. Het is alsof je de flesaflevering van elk seizoen van een veel succesvollere sci-fi-show hebt genomen en ze vervolgens gewoon in een ketting hebt geregen."
Die beoordelingen lijken misschien oneerlijk voor fans die genoten hebben Een ander leven's eerste seizoen, en tot eer van de show verbetert het enigszins na een rotsachtige eerste paar afleveringen. Hoogtepunten van het seizoen zijn aflevering 4, 'Guilt Trip', waarin Niko vastzit in een droomstaat en moet worstelen met haar verleden trauma om te ontsnappen, en de seizoensfinale, "Hallo", die eindelijk antwoorden geeft over wie de buitenaardse wezens zijn en wat ze wil. Hoewel de meerderheid van de Een ander leven's beoordelingen zijn negatief, het kreeg een over het algemeen positieve beschrijving van NU Toronto:
"Een aangenaam rommelige nieuwe Netflix-serie die Arrival, Annihilation en Interstellar hybridiseert tot iets minder onstuimig en meer avontuurgedreven... Another Life heeft een aantrekkelijk low-stakes sfeer; net als de ensemble-horrorserie Slasher van showrunner Aaron Martin, probeert het niet voor diepgang of gravitas, maar gewoon voor een goed oud genre-plezier. En het is een genoegen om te zien hoe Sackhoff, die zoveel elektriciteit heeft toegevoegd aan de opnieuw opgestarte Battlestar Galactica, een meer volwassen versie van die onvoorspelbaarheid naar het middelpunt van deze show brengt."
Voor sci-fi-fans en mensen die iets nieuws nodig hebben om te binge, is het de moeite van het bekijken waard Een ander leven zelf uit om te zien of het "goede oude genre leuk" is genoeg om de tekortkomingen te verhelpen. Maar gezien de algemene kritische reactie, is het waarschijnlijk het beste om niet met hoge verwachtingen naar binnen te gaan.
The Mandalorian: Adam Pally reflecteert op het slaan van Baby Yoda met Jason Sudeikis
Over de auteur