Waarom de Jarhead van Sam Mendes realistischer is dan zijn 1917

Sam Mendes'Jarheadis een meer realistische kijk op oorlog dan zijn andere film in het genre, 1917. De eerste werd in 2005 uitgebracht, terwijl 1917 14 jaar later in 2019 geopend. Jarhead, gebaseerd op het gelijknamige boek van Anthony Swofford, vertelt over de tijd van Swofford als marinier, terwijl 1917 vertelt het verhaal van twee soldaten die racen om een ​​bericht af te leveren dat het leven van maximaal 1600 mannen kan redden.

Jarhead, Mendes' derde film als regisseur, kreeg lauwe recensies en bracht $ 92 miljoen op van een geschat budget van $ 70 miljoen. 1917 was echter veel succesvoller en bracht $ 368 miljoen op met een budget van ongeveer $ 90-100 miljoen. Het werd ook meer geprezen bij de release; de film werd geprezen om zijn technische prestaties en presenteerde zijn verhaal alsof het gebeurde in een lange, ononderbroken take, en het ging zelfs mee naar huis verschillende prijzen bij de Oscars van 2020.

Er zijn veel overeenkomsten tussen de twee projecten van Sam Mendes: beide films spelen zich af in het heetst van de oorlog en volgen hun hoofdpersonages terwijl ze proberen om te gaan met onoverkomelijke situaties.

Jarhead en 1917 werden beide ook neergeschoten door cameraman Roger Deakins. Desondanks verschilt de benadering van het oorlogsfilmgenre drastisch van elkaar. Jarhead neemt een minder explosieve route naar het bronmateriaal om zich te concentreren op het meer persoonlijke, psychologische verhaal van Swofford, terwijl de laatste een aanzienlijk meer actie-zware oorlogsfilm is. Het zijn allebei aantoonbaar goede afbeeldingen van de schrijnende aard van oorlogvoering, elk op hun eigen manier realistisch. Echter, Jarhead legt de paranoia van oorlog iets effectiever vast.

1917, terwijl geprezen om zijn technische hoogstandjes, werd bekritiseerd voor het ontbreken van karakterisering. Als gevolg hiervan biedt het voortstuwende verhaal weinig tijd om na te denken over de persoonlijke ervaringen van zijn personages. Dit zorgt voor geaarde actie maar weinig drama. De one-take draagt ​​bij aan het meeslepende karakter van de gevechtsscènes, en Mendes en Deakins gooien hun publiek effectief in de intensiteit van de luchtgevechten. Maar Jarhead is het tegenovergestelde - minimaal op gevechten en zwaar op dialoog. Jarhead is een van de meest nauwkeurige oorlogsfilms daarom; het neemt het publiek mee in de psyche van Swofford en het Korps Mariniers en is meer gefocust op hun kameraadschap en individuele angsten. Swoffords boek herinnerde vaak aan de eenzaamheid die hij voelde tijdens zijn tijd als marinier en hoe hij constant wachtte op een kans om te vechten. Jarhead legt prachtig dat isolement en die angst vast.

Het boek van Swofford werd door de huidige en voormalige mariniers bekritiseerd omdat het de geest van het korps niet nauwkeurig weergaf; het is echter een zeer persoonlijk verhaal en Swoffords subjectieve ervaring over zijn tijd in de Golfoorlog. Jarhead is trouw aan het bronmateriaal en geeft nauwkeurig de psychologische strijd van Swofford weer. In vergelijking, Veel van 1917's verhaalwerd verzonnen. De missie waar de film om draait is gebeurd, maar er was meer creatieve licentie genomen. Het verbluffende camerawerk van Deakins zorgt ervoor dat de ruigheid en heftigheid van het WO1-conflict voelbaar is, maar het mist nog steeds de bredere weergave van oorlog die Jarhead brengt. De minimalistische benadering van Jarhead geeft het publiek een beter inzicht in de innerlijke onrust van oorlogvoering door Swoffords persoonlijke conflict, trauma en zijn broederschap met het andere korps. Het geeft het publiek een beter idee van hoe het dagelijks leven van deze mannen was. Zijn Jarheadgeïndividualiseerde benadering waardoor het realistischer aanvoelt dan 1917is bombast.

Disney stelt 6 MCU-releasedatums uit, verwijdert 2 Marvel-films van leisteen

Over de auteur