De meest onderschatte horrorfilms van 2020

Horrorfilms uit 2020 een vreemd jaar beleefd in termen van releaseschema, zoals heel Hollywood deed, maar als gevolg daarvan, sommige titels die het onder verschillende omstandigheden waarschijnlijk goed zouden hebben gedaan, werden uiteindelijk onderschat en over het hoofd gezien.

Sommige horrorfilms kregen een traditionele release in de bioscoop tijdens de eerste maanden van 2020 - januari, februari en begin tot half maart. Na maart 2020 begonnen echter wijdverbreide theatersluitingen wereldwijd plaats te vinden als gevolg van: de COVID-19 pandemie. Om een ​​veilige filmkijkervaring voor iedereen te garanderen, begonnen bioscopen later met het implementeren van procedures nadat de vergrendelingen in bepaalde gebieden waren opgeheven, en begonnen met het aanmoedigen van het dragen van maskers, op afstand zitten en zelfs gevestigde programma's om films te verhuren voor kleine groepen verwanten individuen. 2020 was echter een moeilijk jaar voor de filmindustrie en met 2021 in het verschiet is ook de toekomst van de films van volgend jaar onzeker.

In een ander jaar zouden de meest ondergewaardeerde horrorfilms van 2020 een enorm ander stel zijn. Talloze grote titels zoals Een rustige plek 2, Candyman, De zuivering 5, Zag 9, Halloween doodt, en De bezwering 3 (onder vele anderen) werden vertraagd, vervolgens volledig uit het releaseschema van 2020 gehaald en in plaats daarvan naar 2021 gestoten. Deze stap werd gemaakt in de hoop dat deze grote titels werden gezien zoals de regisseurs en de bijbehorende crew het bedoelden - in theaters, op het grote scherm. Als gevolg hiervan, in jaren waarin deze enorme franchises en andere populaire titels het verhaal van de horrorgemeenschap zouden domineren, verschoof de focus in plaats daarvan naar kleinere titels van onafhankelijke studio's, films die zijn uitgebracht in drive-in-bioscopen, en kleinere VOD-releases. De ondergewaardeerde films zijn daarom films die tot het einde van het jaar over het hoofd werden gezien, films die dat wel waren zijn overgeslagen om tal van andere redenen, of films die een veel grotere hit zouden zijn geweest als ze de kans hadden gekregen om te debuteren in theaters. Dit zijn onze keuzes voor de meest ondergewaardeerde horrorfilms van 2020.

10. The Dark And The Wicked

Bryan Bertino's Het duister en de goddelozenis een masterclass in subtiliteit en verhalen vertellen. Gedurende zijn carrière is Bertino overal op de kaart geweest in termen van waar hij zich in de horrorruimte begeeft. Van de bloedstollende rillingen van de home-invasie-thriller De vreemdelingen naar het thematische en cerebrale Het monster, Bertino weet zijn publiek direct te leveren en aan te spreken. In Het duister en de goddelozen, benadrukt de regisseur zijn slimme met slimme horror-tropes, terughoudendheid wanneer nodig, en bewijst zelf in staat om een ​​van de beste bovennatuurlijke horrorfilms van het jaar af te leveren, zo niet de laatste Enkele. Terwijl Het duister en de goddelozen overwegend positieve recensies heeft gekregen van critici en geliefd is onder horrorfans, zou de film hebben geprofiteerd van een bioscooprelease in een jaar waarin mensen naar de film konden gaan. Ook zou het waarschijnlijk het gesprek zijn geweest van filmfestivalcircuits, aangezien de wereldpremière bedoeld was op het Tribeca Film Festival, dat werd geannuleerd.

9. Welkom bij The Blumhouse: Nocturne

Blumhouse Producties' Welkom in het Blumhuis, die in oktober 2020 debuteerde op Amazon Prime, was een reeks speelfilms die fungeren als een anthologiereeks die is gemodelleerd naar Blumhouse's vakantiethema-samenwerking met Hulu, Het donker in. Echter, de hele line-up van films die zijn uitgebracht onder de Welkom in het Blumhuis serie werd over het hoofd gezien. Nocturne, van regisseur Zu Quirke, was misschien wel de beste in de serie. Het is jammer dat het gebrek aan publiek direct kan worden toegeschreven aan een mislukte anthologiereeks.

Welkom in het Blumhuis uitgebracht tijdens het hoogtepunt van de Halloween-vakantie, toen tal van andere titels streden om interactie met het publiek op tal van streamingplatforms. Echter, Nocturne is er een die je niet mag missen. Het is een eerlijke poging om Giallo-films - beroemd gemaakt door de iconische regisseur Dario Argento - smakelijk te maken voor een modern publiek dat anders niet bekend is met het subgenre. Een opvallende prestatie van Sydney Sweeney (Het verhaal van de dienstmaagd, Euforie) draagt ​​ook bij aan de vele redenen om uit te checken Nocturne, die zijn ondergewaardeerde status helemaal niet verdient.

8. Diepblauwe Zee 3

Hoewel het origineel zeker beter is in het geval van deze franchise, Diepblauwe Zee 3slaagde er zelfs in om het vervolg te verbeteren en werd gewaardeerd door de mensen die de kans grepen om het te bekijken. Diepblauwe Zee 3 vindt het wiel niet opnieuw uit, en is eigenlijk een bewijs van hoe vasthouden aan subgenre-tradities en leren van fouten uit het verleden een later succes kan creëren in een algehele hit-of-miss-franchise. In feite, Diepblauwe Zee 3 is gecrediteerd met het redden van de franchise, waarschijnlijk omdat het zijn reputatie goedmaakt en een duidelijk pad creëert naar hoe het weer goed of zelfs enigszins levensvatbaar kan worden. Het origineel Diepe blauwe zee wordt grotendeels beschouwd als een cultklassieker; het was nooit bedoeld om van Spielberg te zijn kaken of een serieuzere horrorfilm. Waarschijnlijk onderschat vanwege mensen die geen risico willen nemen bij het kijken, degenen die aanvankelijk op deze film sliepen uit angst dat het zo erg zou zijn als het vervolg rustig zou moeten zijn - Diepblauwe Zee 3 het is het waard.

7. Het ambacht: erfenis

Hoewel lang niet de beste horrorfilm van het jaar, Het ambacht: erfenisis geen geweldige film of zelfs een hele goede film, maar het leunt op nostalgie, wat echt werkt. Voor fans van 1996 het ambacht, zou deze zonder pardon uitgebrachte update om twee redenen aantrekkelijk moeten zijn. Het biedt diversiteit in gebieden die het origineel hard nodig had, maar die in het midden van de jaren 90 niet slim genoeg waren om voor de hand te liggen redenen, en het creëert een duidelijke formule met hoe de franchise kan doorgaan en vanaf het begin verbinding kan maken met originele personages film. Terugbrengen Nancy van Fairuza Balk uit het ambachtwas een belangrijk instrument in Nalatenschap's arsenaal, en de uitwerking over hoe ze de sleutel zou kunnen zijn voor een derde film was even bevredigend. Nalatenschap kan later worden gecrediteerd als de opstap die het mogelijk maakte het ambacht goed te vervolgen - als Het ambacht 3 gebeurt, maar moet worden bekeken en zelfs genoten vanwege de manier waarop het een geliefde franchise zelfs het potentieel voor een nieuw leven heeft gegeven.

6. Grietje & Hans

Van regisseur Oz Perkins, Grietje & Hansis een humeurig, sfeervol donker volksverhaal geript van de klassieker van de gebroeders Grimm. Het toch al huiveringwekkende verhaal van een kannibalistische heks die probeerde te profiteren van de stijgende folkhorror-trend, tekenen uit films als Midsommar en De heks om een ​​eigen identiteit te creëren. Rijzende ster Sophia Lillis, die bij het horrorpubliek bekend is als de jonge Beverly Marsh in Andy Muschietti's Het Hoofdstuk Een en Het Hoofdstuk Twee, is er zeker een om naar te kijken; haar optreden als Gretel stelt niet teleur. De release van de film in januari 2020, zij het een bioscooprelease, zal het waarschijnlijk schaden door meer succes, aangezien januari en februari bekend staan ​​als de langzaamste tijd van het jaar voor theaters. Deze "dump-maanden" zijn vaak waar meer obscure titels van grote studio's worden geplaatst, maar kunnen nog steeds enkele van de beste films in een bepaald jaar bieden. Terwijl Grietje & Hans kwalificeert niet als een van de beste, het kreeg wel een aantal welverdiende lofbetuigingen toen het publiek het halverwege en eind 2020 op VOD ontdekte.

5. Willekeurige gewelddaden

Regisseur Jay Baruchel's Willekeurige gewelddadenkreeg uiteindelijk de release op het streamingplatform van Shudder, waardoor het een onverwachte exclusiviteit werd voor hun abonnees. Als zodanig werd het uiteindelijk gemist door het publiek dat het waarschijnlijk in de bioscoop zou hebben gezocht. Willekeurige gewelddaden pochte de bekende gezichten van Jesse Williams (Grey's Anatomy) en Jordana Brewster (Fast and the Furious), samen met Baruchel zelf, die bekend staat om zijn komedie en rollen in de Hoe je draak te trainen films. De film leverde ook ultra-gewelddadige slasher-filmgevoeligheden op die meestal geliefd zijn bij genrefans. Hoewel de film zeer gemengde recensies ontving van critici, vertaalt dit zich niet altijd in de ontvangst van het publiek, vooral met gruizige, gewelddadige horrorfilms zoals Willekeurige gewelddaden. De titel zelf zegt al waar de film over gaat, en er is een ingebouwde aantrekkingskracht. Met een grotere toegankelijkheid zou deze film veel meer lof hebben gekregen dan hij heeft gekregen, en dat is allemaal verdiend.

4. De oppas: Killer Queen

Het vervolg op McG's sleeper horror comedy hit, De oppas, Netflix luidde de triomfantelijke terugkeer van de ontluikende franchise in De oppas: Killer Queen. Terwijl de terugkeer van ster Samara Weaving zeer goed geheim werd gehouden, was haar hernieuwde verschijning als Bee in een verrassende cameo slechts een van de vele dingen die leuk waren aan dit onderschatte juweeltje. De oppas 2 had last van het net iets te hard vasthouden van de landing en het trekken van een fijnere lijn tussen bloederig bloed en verminking met zijdelingse komedie. Van pittige oneliners en karakters die karikaturen zijn van geliefde horrorstijlen tot volledige danssequenties tot discodeuntjes, De oppas 2 trapt op het metaal, maar vond zijn publiek niet. Netflix was enorm voor horrorfilms en tv-shows in 2020, maar De oppas 2's ontvangst was op zijn zachtst gezegd zonder pardon. Terwijl sommige mensen begrijpen waarom het geweldig is, hebben anderen deze cultklassieker in wording waarschijnlijk overgeslagen vanwege de slechte recensies tijdens een deel van het jaar dat positief druk was met andere, schijnbaar betere horror-releases.

3. Onderwater

Onderwatervond zijn publiek later in het jaar en werd uiteindelijk gevierd als een aquatisch horrorjuweel in een tijd waarin de interesse in Lovecraftiaanse horror tientallen jaren lang hoog was. Tijdens de eerste release in januari werd de film echter over het hoofd gezien. Hoewel hoofdrolspeelster Kristen Stewart voor sommigen een gelijkspel was, zorgden de duistere premisse en de rust na de vakantie ervoor dat mensen niet opgewonden genoeg waren om hun huis te verlaten tijdens de koude wintermaanden. Het nieuws over de monster in het einde van de film wordt bevestigd als Cthulhu verdiend Onderwater wat extra opwinding en interesse van Lovecraft-fans, maar nadat het tegen het einde van 2020 op verschillende streamingplatforms was uitgebracht, waren andere fans die de film zouden hebben publiek dat het in juli had uitgebracht, begon het te zien voor wat het is - een intense, sfeervolle sensatierit waar aquatische horrorfans, sci-fi horrorfans en Lovecraft-fans allemaal van kunnen genieten samen.

2. de wrok

2020's de wrokremake kreeg vernietigende recensies, maar verdiende ze niet. Nog een vroege theatrale release, de wrok zorgde voor een slechte smaak in de mond van veel publiek en wekte de eerste indruk dat het geen goed horrorjaar zou worden. Echter, bij een tweede kijk - of zelfs een eerste kijk, voor degenen die bekend zijn met de franchise - is de R-rated benadering van de film eigenlijk logisch. Bovennatuurlijke horrorfilms zijn grotendeels bloedeloze aangelegenheden, en vertrouw meer op griezelige beelden en jump scares om het publiek koude rillingen te bezorgen. Dat is de reden waarom ze voor het grootste deel traditioneel worden beoordeeld als PG-13. Het bloed en bloed ontbreekt niet in deze films, dus de beoordeling voelt niet afgezwakt. Echter, Nicolas Pesce's R beoordeeld de wrok leverde het bloed, de body horror, en hield ook vast aan de tradities van de franchise. Het verhoogde in ieder geval de inzet voor waar de franchise naartoe zou kunnen gaan door een modernere, Amerikaanse horrorbenadering toe te passen - bloederig is beter. Als iets, de wrok verdient een tweede kans omdat het het bovennatuurlijke en paranormale horror-subgenre, dat muf en overdreven begint aan te voelen, interessanter heeft gemaakt door wat extra bloed te vergieten.

1. De jacht

Blumhouse's De jachthad helemaal geen 2020-release moeten zijn; het was oorspronkelijk bedoeld om in 2019 uit te brengen, maar werd vertraagd door een tragedie. De jacht werd ook gekenmerkt door controverse, en niet vanwege de afbeelding van wapengeweld, wat de oorzaak was van de film wordt in de eerste plaats uitgesteld in de nasleep van de Dayton, Ohio en El Paso, Texas massa schietpartijen. De controverse rondom De jachtwas politiek, omdat de trailers en het promotiemateriaal rond de film het leek alsof het ging over mensen die liberalen waren (aangesloten bij de Amerikaanse Democratische Partij) op jacht naar "Deplorables" (een smet die verwijst naar degenen die op president Donald Trump hebben gestemd in de presidentiële Verkiezing). Bij de release in maart 2020 vond het publiek echter genoeg om van te houden De jacht.

Zijn scherpe kritiek op sociale media, politiek, internet en de steeds groter wordende politieke kloof in de Verenigde Staten waren allemaal diep satirisch. De jacht veranderde verwachtingen op basis van wat er in de trailer werd afgebeeld, en talloze wendingen eindigden uiteindelijk een effectieve kritiek worden op zelfs zijn eigen marketing, wat bewijst dat je echt niet alles kunt geloven wat ze zien of lezen. Door het marketingmateriaal in de volledig tegenovergestelde richting van het verhaal van de film te richten - dat daarin een verborgen, meer metaverhaal verbergt -De jacht keert zichzelf en het horrorgenre binnenstebuiten. Vervolgens geniet het van de toeschouwers die onvermijdelijk ruzie zullen maken met anderen (vermoedelijk op internet) over wat ze net hebben bekeken. Voor zover Horrorfilms uit 2020 Gaan, De jacht is er een die je zeker geen moment langer mag missen.

Spider-Man's Mary Jane & Black Cat verkleden zich in covers voor nieuwe serie

Over de auteur