James McAvoy Interview: Mijn zoon

James McAvoy schittert in de nieuwe film Mijn zoon, momenteel streamen op Peacock. Geschreven en geregisseerd door Christian Carion, volgt de film ouders gespeeld door McAvoy en Claire Foy (De kroon) op zoek naar antwoorden over hun vermiste zoon. Wat echter opvalt? Mijn zoon is het feit dat McAvoy geen script of dialoog voor de film kreeg en zijn hele rol moest improviseren, reagerend op de film terwijl het verhaal zich ontvouwde.

McAvoy sprak met Scherm razernij in dit interview over het unieke maakproces Mijn zoon, acteren zonder script, en welke van zijn vroegere personages hij zou willen herhalen.

Screen Rant: Ik hou van een jubileum, ik hou van iets te vieren. Ik weet niet of je het weet, maar dit jaar is het 10 jaar geleden dat je Charles Xavier voor het eerst speelde, omdat X-Men: eerste klas kwam uit in 2011. Ik weet dat het een ingrijpende vraag is, maar wat betekende of betekent die ervaring voor jou om dat personage te spelen?

James McAvoy: Zeker, de eerste paar scripts, de eerste paar films die ik moest doen, moet ik echt doen verken hem als persoon op een manier waarvan ik denk dat we dat personage niet zo vaak hebben verkend, aan of uit film. Dus ik voelde me echt, echt gelukkig, echt, en ik genoot van een geweldige groep mensen, en we genoten van onze tijd en ik kan niet wachten om te zien wat ze er vervolgens mee gaan doen.

Ik weet niet of je de geruchtenmolen bijhoudt, maar er duikt er nu een op over Charles, dat hij misschien opduikt in Dr. Vreemd 2.

James McAvoy: Oh echt? Heb daar niets over te zeggen.

Ik voel mee met mensen zoals Andrew Garfield die de laatste tijd de pers hebben gedaan en dan gaan er geruchten dat hij in films opduikt en hij zegt gewoon: "Nee, er niet in. Laat me alleen!"

James McAvoy: Ze doen het gewoon omdat de acteur nee moet zeggen, en we zijn eraan gewend dat de acteur nee zegt, en dan komen ze wel opdagen. Maar ik zeg nee en ik gemeen het.

Mijn zoon, is je nieuwste film, hij is nu beschikbaar op Peacock, en het is zo indrukwekkend om je aan het werk te zien, maar als ik je dan het grootste deel van, zo niet de hele film hoor improviseren, denk ik: "Wat?" Heb je een improvisatie gedaan? voordat?

James McAvoy: Nee, nee, ik heb niet te veel geïmproviseerd. Ik zou niet zeggen dat ik me er ongemakkelijk bij voel, maar ik zou ook niet zeggen dat ik me er prettig bij voel. De regisseur zei tegen me: "James, ik wil dat je in mijn film speelt. Ik wil dat je in de film zit, omdat ik geloof dat je zo onhandig bent." Hij wist nooit wat ik hierna ging doen, en hij dacht dat ik nooit wist wat ik hierna ging doen.

En ik dacht: "Huh, ik ben eigenlijk het tegenovergestelde als acteur, en ik ben meestal behoorlijk gepland en doordacht, en ik weet precies wat ik ga doen en ik uitvinden hoe je het het beste kunt doen." Dus ik dacht: "Ik denk dat je misschien de verkeerde acteur hebt." Maar het is een geweldige uitdaging voor mij en het was er een waar ik heel enthousiast over was ondernemen.

Dus was het moeilijker of gemakkelijker dan je had verwacht toen je eenmaal in de mix zat?

James McAvoy: Nou, ik had geen regels om te leren, dus het was geweldig. Ik bedoel, je moet elke dag komen opdagen en open en kwetsbaar zijn en bereid zijn om fouten te maken. En dat was makkelijk, je bracht jezelf gewoon elke dag. Terwijl als er een script is, begrijp me niet verkeerd, ik werk waarschijnlijk liever met het script, maar je hebt een hele pagina vol obstakels en problemen en misschien dingen die niet werken of een acteur die zegt: "Ik denk dat het zo is en ik ben gaan... Ik denk dat het zo is." En terwijl je gewoon krijgt, het is er allemaal op de dag en wat er ook gebeurt, gebeurt. Er is iets bevrijdends, en vrij gemakkelijk, en gewoon in een band zitten.

Hebben je acties in de film ooit bepaalde verhaallijnen bepaald? Of was dat allemaal zo gepland? Was er ooit een soort kies je eigen avontuur dat de dingen een beetje veranderde?

James McAvoy: Nee, het kiest vrijwel de hele tijd je eigen avontuur. Het was me echter vrij duidelijk als ik soms de kamer binnenliep, de camera's, er waren misschien twee of drie camera's daarginds in de hoek en ik heb zoiets van, "Nou, ik weet dat ik daar niet heen kan en ik weet dat ik niet naar de badkamer kan omdat er geen camera's in de badkamer zijn, dus ik weet dat ik een beetje weet wat mijn podium is."

 U kent uw parameters. Er zijn een paar keer geweest, ik bedoel, ik heb dit nooit gedaan, maar zeg dat ik in een boom klom, [Christian Carion], komt de regisseur naar voren en zegt: "Ik vind het prachtig, het is prachtig, we hebben de moment. We kunnen je echter niet in een boom laten klimmen, we hebben je nodig om van de klif te springen." Zo nu en dan zou hij misschien tegen me zeggen: "Alsjeblieft, het verhaal in een andere richting ligt, kun je het misschien nog een keer doen en een andere beslissing nemen?" Rechtsaf. Van alle opties en alle beslissingen die ik kan nemen, wat wil dit verhaal het liefst? En goed, ik zou waarschijnlijk in dat gebouw moeten gaan." En dus, dat soort dingen.

Wat zoek je tegenwoordig in rollen, zou je zeggen?

James McAvoy: Een uitdaging, een goede uitdaging, die ze zeker vertegenwoordigden. Goed schrijven, wat dit niet vertegenwoordigde omdat het er niet was, toch niet voor mij. Ja, goed geschreven, een verhaal waar je misschien om geeft, en de mogelijkheid om ook op te treden. Want soms heb je een geweldig script, briljant schrijven, en het enige wat je echt hoeft te doen is gewoon daar zitten en stil in je close-up zijn en nadenkend kijken, snap je wat ik bedoel? En doe 'filmacteren', wat sommige mensen, gekscherend, filmacteren noemen, wat net zoiets is als niets acteren en dat soort dingen. Ik weet het niet, ik word er gek van, ik doe het niet graag.

Dus iets waarmee ik daadwerkelijk kan optreden en iets kan leveren, wat niet altijd over acteren gaat. Prestaties en acteren zijn niet noodzakelijk dezelfde dingen. Ze vallen onder dezelfde paraplu, maar iets dat me laat presteren, denk ik.

Als je een personage dat je ooit hebt gespeeld opnieuw zou kunnen bezoeken, is er dan iemand die je echt terug zou willen om opnieuw te spelen?

James McAvoy: Ik hield van Bruce Robertson in Filth, maar ik heb het gevoel dat ik hem een ​​beetje uit me heb gedreven. Ik weet niet of ik hem opnieuw moest bezoeken, maar ik weet het niet, misschien zou ik dat wel doen.

Ik wilde altijd al zien wat er met Wesley Gibson gebeurde in de film Wanted. Zien hoe hij verder ging in zijn leven als een soort burgerwachtmoordenaar. Als je daar een heel eerlijk en echt, maar nog steeds leuk en brutaal gewelddadig verhaal over zou kunnen bedenken, zou dat altijd interessant zijn geweest, maar ja, waarschijnlijk die twee.

Je wilde toch een vervolg?

James McAvoy: Er was een vervolg, ze schreven een paar scripts voor vervolgen en al dat soort dingen, maar het kwam nooit van de grond.

Mijn zoon is momenteel beschikbaar om te streamen op de streamingdienst van NBC Universal, Peacock.

Spider-Man 2 bewijst dat de CG Doc Ock-keuze van No Way Home een vergissing is

Over de auteur