De meest angstaanjagende monsters van Witcher 3 en hun folkloristische inspiratie
The Witcher 3: Wild Hunt, zoals de boeken van Andrzej Sapkowski waarop het was gebaseerd, put veel van zijn wereldopbouw en overlevering uit verschillende Oost-Europese folkloristische tradities, waarbij het zachtjes wordt verdraaid en aangepast om te passen The Witcher universum. De meeste (zo niet alle) monsters die in het spel worden gevonden, zijn op de een of andere manier gebaseerd op mythologische verhalen en monsters uit de echte wereld. Sommige tekenen alleen op de namen, terwijl andere een exacte facsimile zijn.
Sommige van de meest angstaanjagende wezens in The Witcher 3 komen uit de folklore die mensen gebruikten om het vreemde en ongewone weg te redeneren, waardoor ze vaak gevreesde en kwaadaardige stukjes mythologie werden. De engste monsters in The Witcher 3 zijn niet alleen de machtigste vijanden, maar ook de fysiek meest imposante, degenen met de donkerste en meest verontrustende achtergrondverhalen - en ze zijn vaak de meest mysterieuze in het spel.
Enkele van de mythologische inspiraties die
Witcher 3 Monsters - Banshees hebben een treurig gehuil
Het maakt niet uit welke periode en welke vorm van media, een banshee (of beann'shie) is te herkennen aan zijn treurige en kakelende gehuil dat op een bepaald onheil duidt. In The Witcher 3, dit spook is typisch vrouwelijk en verschijnt op Saovine om te jammeren en de dood te voorspellen van degenen die binnenkort in het Toussaint-gebied zullen komen. Door zijn spookachtige karakter, de aanstootgevende tekens van de Witcher zal niet veel helpen in de strijd. Deze afbeelding komt redelijk overeen met zijn mythologische inspiratie, aangezien een banshee een treurige vrouwelijke geest is die schreeuwt om te waarschuwen voor de naderende dood in Keltische mythen. In tegenstelling tot in The Witcher, zijn banshees historisch gezien niet altijd kwaadaardig en werden ze door sommige families in de Hooglanden zelfs als huishoudgeesten beschouwd. Er waren zelfs mensen die geloofden dat de banshee alleen smachtte naar gezinnen van puur Ierse afkomst.
Witcher 3 Monsters - Barghests Stalk The English Moors
Als spelers de pech hebben om 's nachts rond de rand van Vizima te worden betrapt, kunnen ze de ongelukkige slag krijgen om een roedel Barghest tegen te komen. In The Witcher 3, dit zijn brutale hoektanden die in roedels jagen en graag degenen pikken die te laat thuiskomen. Opnieuw, The Witcher slaat redelijk dicht bij folkloristische nauwkeurigheid. De barghest (ook gespeld als barguest of bargest), zijn monsterlijke goblin-achtige honden die in folklore uit Noord-Engeland komen. Van deze wezens is bekend dat ze enorme ogen en klauwen hebben, waarvan sommige worden gerapporteerd als amfibisch. Er wordt gezegd dat iedereen die er een duidelijk zag kort daarna zou sterven, maar degenen die een vluchtige glimp opvingen, zouden voortleven.
Witcher 3 Monsters - Basilisken die stervelingen in steen veranderen
Ondanks de angstaanjagende en ietwat overdreven reputatie van de basilisk in The Witcher 3, zijn ze niet zo formidabel in het spel als hun mythologische inspiratie. In tegenstelling tot geruchten kunnen de basilisken in het spel dingen niet in steen veranderen met hun blik, en vaak wordt basiliskhuid gebruikt om modieuze schoenen en handtassen te maken. Vanwege de kwaliteit van het leer dat het maakt en de geneeskrachtige eigenschappen van het gif en bloed, zijn basilisken een zelden aangetroffen soorten in The Witcher 3, enkele magiërs en druïden ertoe aanzetten om instandhoudingsinspanningen te doen.
De basilisken van de folklore zijn een beetje anders, omdat ze worden beschouwd als een van de meest gevreesde en legendarische wezens in de Griekse mythologie. Het zijn vaak hybriden van een haan en een slang of hagedis. Ze zijn vaak in staat om levende wezens in één oogopslag in steen te veranderen, net zoals de Griekse gorgonen dat doen.
Witcher 3 Monsters - De lelijke en tragische wortels van de botchling
Lambert, een Witcher van de Wolf School vertelt dat, "Zeggen dat een botchling lelijk is, is hetzelfde als zeggen dat stront niet bijzonder lekker is; kan niet zeggen dat het een leugen is, maar het brengt ook niet precies de hele waarheid over.Een botchling is een wezen dat lijkt op een gedeeltelijk vervallen foetus met grotesk en ongevormd vlees dat met haat is verwrongen. Het wordt uitgelegd aan de hand van verschillende The Witcher 3's zijmissies dat deze wezens zijn gemaakt door de ongepaste begrafenis van een doodgeboren baby, wat helemaal klopt met de Poolse folklore. Beide in The Witcher 3 en in de folklore kan een botchling in een lubberkin worden veranderd (kłobuk in het Pools) als het wezen wordt meegenomen en begraven onder de drempel van het huis. Dit veranderde de eens demon in een beschermende huisgeest.
Witcher 3 Monsters - Chorts gingen van demonenkoning naar overlast
Ondanks hun kleine gestalte, kunnen chorts de carrière van een Witcher vroegtijdig beëindigen als ze worden onderschat. In het spel zijn chorts gespleten relicten met de hoofden van geiten die hun enorme hoorns gebruiken om tegenstanders aan te vallen en op vee te jagen dieren in The Witcher wereld. Ze worden vaak aangezien voor Sylvan in legendes die worden verteld rond Velen, Skellige en Kaer Morhen, maar chorts hebben het duidelijke onvermogen om verder te communiceren dan grunts. In de Slavische mythologie is Chort een wezen van puur en totaal kwaad. Chort was de zoon van de Slavische god van het slechte lot Tsjernobog en de godin van de wedergeboorte Mara. Gelijkwaardig aan The Witcher 3’s afbeelding, Chort had hoeven, een magere staart, hoorns en een varken of een geitengezicht. In het volkschristendom werd hij beschouwd als een ondergeschikte van Satan zelf.
Witcher 3 Monsters - Ekhidna was ooit de moeder van monsters
Wateren, in welke vorm dan ook, zijn een gevaarlijke plek om te vertoeven The Witcher 3. Niet alleen zijn er sirenes te vinden, maar de sterkere en gevaarlijkere ekhidna kan worden aangetroffen langs de kustlijn. Deze wezens zijn hybride serpentijnen die aanvallen via de lucht en het water, waardoor een kruisboog een onschatbaar wapen om Witcher 3 spelers.
The Witcher's ekhidna zijn gebaseerd op de Echidna uit de Griekse mythologie, een monster dat half vrouw en half slang was. In de Griekse mythe was Echidna een moeder van monsters, die geboorte gaf aan de duizendkoppige hydra, de Sphynx, de Nemeïsche leeuw, Cerberus, de Chimera en Orthus de hond.
Witcher 3 Monsters - Garkains en hun Australische Aboriginal roots
Niet alle monsters binnen The Witcher 3 zijn gelijk, en er zijn variaties van soort tot soort. De garkain, namelijk gevonden in de Witcher 3's Blood & Wine-uitbreiding, is een mindere vampiervariant die vaak wordt aangetroffen in crypten en begraafplaatsen. Reizigers verwarren ze regelmatig met waterspuwers vanwege hun opvallende lelijke gezicht. Ze zijn zelfs zo afschuwelijk dat alleen al het zien ervan de toeschouwers verlamt. In de mythe van de Australische Aboriginals verlamt de garkain voorbijgangers niet met zijn gezicht, maar met zijn bedorven stank. net als in The Witcher, wacht de folkloristische garkain hoog boven de grond om zijn prooi te bombarderen en te verstikken met zijn leerachtige vleugels voordat ze hun vlees verorberen en hun eigenzinnige ziel achterlaten om voor iedereen door de jungle te dwalen eeuwigheid.
Witcher 3 Monsters - Kikimore afgebakend van folklore
De kikimore is een insectachtig wezen dat in bijna elke locatie in The Witcher's continent waar moerassen en vuil zijn om in te graven. De kikimore is een van de weinige monstersoorten die familie-achtige verbindingen ontwikkelen, en als zodanig kunnen spelers kikimore-arbeiders, krijgers en koninginnen tegenkomen. De naam van de kikimore van de Russische folklore is waar de overeenkomsten tussen mythe en het spel eindigen.
Het wezen uit de vroege Slavische verhalen is een vrouwelijke, demonische geest die door bossen spookt en de huizen van kolonisten binnendringt. Ze wordt meestal afgebeeld met een gruwelijk en langwerpig gezicht en de poten van een kip, met haar lichaam gewikkeld in een gescheurde sjaal. De kikimore is echter niet helemaal slecht, want ze zal degenen helpen die een goed onderhouden en schoon huis hebben.
Witcher 3 Monsters - Leshens zijn onheilspellender in het spel dan in Mythos
Woonachtig diep in de bossen rond Velen en Skellige, The Witcher 3’s leshen is een krachtige bosgeest met het hoofd van een hertenschedel en boomtakachtige ledematen. Het is een relictklassemonster dat fel territoriaal is en een inherente beheersing van zijn natuurlijke omgeving gebruikt om zichzelf en zijn huis te beschermen. Er zijn weinig overeenkomsten tussen de leshen in The Witcher en de leshy uit de Slavische mythologie, afgezien van de naam en zijn woning voornamelijk in bossen. De folkloristische leshy is een ondeugend wezen dat er vooral menselijk uitziet. De leshy heeft een kromtrekkend vermogen en kan zo groot zijn als de bomen of zo klein als een grasspriet.
Witcher 3 Monsters - Ulfhedinns liet zich inspireren door de Noorse krijger-sjamanen
Vergelijkbaar met hoe er verschillende soorten vampirische wezens zijn in The Witcher 3, zijn er ook verschillende soorten weerbeesten, waaronder de ulfhedinn. Deze ondersoort is een notoir sterke weerwolf die in de bossen rond Skellige leeft en verschillende geassocieerde Witcher 3 contracten. De dichtstbijzijnde mythologische inspiratie voor deze wezens kan worden herleid tot de sjamanistische krijgers van de voorchristelijke Germaanse mythologie. De úlfheðnar zijn krijgers-sjamanen uit de Vikingtijd die zich ritueel kleedden in de huiden van wolven voordat ze ten strijde trokken. Deze sjamanen kunnen ook transformeren in beestachtige vormen wanneer ze een gevechtswaanzin betreden, en deze vaardigheden later doorgeven aan hun nabestaanden.
Witcher 3 Monsters - The Wild Hunt is een algemeen Europees volksverhaal
The Wild Hunt, of de Wraiths of Mörhogg, zijn een groep spoken die dienen als de titelantagonisten van de derde Witcher spel. Ze worden meestal gezien als een stoet van ondoden die op skeletachtige paarden door de lucht rijden, aangevoerd door hun leider, en later koning, Eredin Bréacc Glas. Hun ware doel was om wezens als slaaf te jagen, zoals de Aen Seidhe om het Elzenvolk te dienen, en later hun zinnen te zetten op Ciri voor haar Oudere Bloed. Geralt was ook een voormalig lid van The Wild Hunt, die met hen had gereden toen ze beter bekend stonden als de Red Riders.
Vergelijkbaar met de extreem krachtige wraiths in The Witcher 3, De wilde jacht van folklore werd vaak afgebeeld terwijl hij binnenvloog op een koude wind en een vlaag van sneeuw en ijs. De jacht in vroege verhalen verscheen tijdens de meest sneeuwzekere en meest brute tijden van het jaar, geleid door goden en godinnen om de Heilige Landen te bezoeken en de mensen daar te helpen. Pas in het latere postchristendom veranderde de mythos en werd het meest sinister en griezelig.
Witcher 3 Monsters - Wraiths waren synoniem met Schotse spoken
Wraiths zijn geesten die uitsluitend bestaan om de levenden te achtervolgen, puur gemotiveerd door haat. Het zijn zwevende spoken die op elk deel van The Witcher 3continentale kaart, namelijk op begraafplaatsen, catacomben, of in de buurt van de huizen en plaatsen die ze bewoonden terwijl ze leefden. Ze lijden aan intense, eeuwige pijn die hen motiveert om uit te halen naar elk levend wezen om hen heen. Wraith is een Schots woord voor geest, verschijning of geest, en is meestal een groteske of verminkte versie van een mensachtige geest. Een spook in het verleden werd geassocieerd met een ondode tovenaar of magische gebruiker die de dood probeerde te voorkomen via onnatuurlijke of mystieke middelen. In de folklore zullen ze verschijnen in gescheurde gewaden, een zeis dragend en rondspoken in elke donkere, onbewoonde ruimte.
Het zijn echter niet alleen de gruwelijke maneaters die The Witcher 3s stoïcijnse hoofdrolspeler daarna verzonden zijn gebaseerd op mythologische verhalen uit de echte wereld. Anderen, waaronder de lubberkins, godlings, pixies, sandcrabs en zelfs de vampier Dettlaff van der Eretein, zijn allemaal terug te voeren op folkloristische tradities van culturen en groepen over de hele wereld. Weten waar de inspiratie van de maker voor sommige monsters vandaan kwam, kan spelers zelfs aanwijzingen geven over hoe ze in het spel met ze moeten omgaan en ze kunnen verslaan.
Bron: Encyclopedia Brittanica
Alle nieuwe Animal Crossing-kapsels
Over de auteur