Deadpool bevrijdt pinguïns van nazi's, in een verhaal van Jay Baruchel

Waarschuwing! Spoilers vooruit voor Deadpool: Zwart, Wit & Bloed #3

in een van Deadpool's meer belachelijke verhalen, Wade Wilson vecht tegen nazi-nonnen op een missie om pinguïns te redden (letterlijk). Om het nog wilder te maken, is het verhaal te zien in de huidige versie van Deadpool Zwart wit & Bloed miniserie geschreven door niemand minder dan Hollywood-ster Jay Baruchel. Blijkbaar heeft Wade Wilson nu een diepe liefde voor pinguïns en wil hij er zelf een. Om er een te krijgen, moet hij zich echter wagen aan een "pinguïnklooster" (omdat die bestaan) waar hij al snel nonnen ontmoet die veel sinister zijn dan Deadpool had verwacht.

Hilarisch wordt al snel duidelijk dat het korte verhaal "The Worst Convent in The World" van Baruchel en kunstenaar Paco Medina is een riff met een Deadpool-thema op de klassieker "What's black, white, and read all over?" grap. Echter, in plaats van dat een krant de verwachte clou is, biedt Wade Wilson een veel bloediger verhaal over genoemde pinguïns en het afslachten van kwaadaardige nazi's vermomd als nonnen. Als het verhaal begint,

Deadpool doodt een stel kartelschutters voor een hotelmanager wiens toeristen werden neergeschoten, hoewel Wade niet contant betaald wil worden. In plaats daarvan wilde hij betaald worden met een levende pinguïn. Hoewel de manager een pinguïn genaamd "Penguin" had gekocht van een nonnenklooster, had hij niets gehoord, wat Wade motiveerde om naar de Himalaya te gaan om zijn pinguïn voor zichzelf te bemachtigen.

Hoewel Deadpools liefde voor pinguïns nooit eerder iets is geweest (wat Wade zelf opmerkt in het nummer), is Wade vastbesloten om zijn pinguïn Penguin genaamd te krijgen. Hij realiseert zich echter al snel dat de nonnen die het klooster runnen geen echte nonnen zijn, aangezien ze allemaal gewapend zijn met aanvalsgeweren en een waanzinnige hoeveelheid cocaïne rondslingeren. Als hij ernaar vraagt, geven de nonnen openlijk toe dat ze gewoon een stel drugsverslaafde nazi's zijn die op de een of andere manier een klooster en een stel pinguïns in handen hebben gekregen zonder enig idee wat ze nu moeten doen. In antwoord, Deadpool slacht ze logischerwijs allemaal af, terwijl hij tegelijkertijd Penguin en zijn mede-pinguïnvrienden bevrijdt.

Al met al is dit korte verhaal een wilde rit in elke zin van het woord: het uitgangspunt, de nazi-nonnen, Deadpools plotselinge liefde voor pinguïns, de Het hele punt is een parodie op de krantengrap, simpelweg omdat de kleuren van het nummer zwart, wit en rood zijn, en het feit dat het allemaal geschreven door Jay Baruchel. De kers op de taart moet echter het laatste panel zijn waar Penguin een volledig gesprek heeft met Wade, die wil inhalen Echte huisvrouwen op de vlucht naar huis terwijl je ook de interne monoloog van Wade kunt horen. Het is duidelijk dat het echt een belachelijk verhaal is dat alleen met Deadpool zou kunnen werken, en als zodanig is het misschien wel een van de grootste toevoegingen aan Marvel's Zwart, Wit & Bloed bloemlezingen zo ver.

De meeste Deadpool-verhalen zijn in het begin inherent belachelijk dankzij Wade's mentale instabiliteit, zijn vermogen om de vierde muur te doorbreken en zijn algemene karakterisering. Dat gezegd hebbende, "The Wost Convent In The World" is hilarisch een stuk beter, en Baruchel en Medina moeten worden geprezen. De niveaus van gek en raar zijn super hoog voor zo'n kort verhaal, waardoor dit specifieke nummer van Deadpool: zwart, wit en bloedongelooflijk vermakelijk en de moeite waard voor fans van de Merc with the Mouth.

De walgelijke nieuwe vorm van Aquaman zal de harten van Aqualad-fans breken

Over de auteur