Interview met Rob David en Jeff Matsuda: He-Man en de meesters van het heelal

click fraud protection

Netflix's He-Man en de meesters van het heelal is de nieuwste serie die terugkeert naar deze geliefde franchise, op de hielen van Meesters van het heelal: Openbaring eerder dit jaar. Ontwikkeld door Rob David, die ook verantwoordelijk was voor Openbaring, richt de nieuwe serie zich op het opnieuw bedenken van het klassieke verhaal van de Guardians of Grayskull.

David en uitvoerend producent Jeff Matsuda spraken met Scherm razernij over het aangaan van de uitdaging om de kindertijd van miljoenen opnieuw vorm te geven, evenals wat ze hopen dat oude en nieuwe fans uit de serie zullen halen.

Screen Rant: eerder dit jaar heb ik mijn jeugd opnieuw mogen beleven met Meesters van het heelal: openbaringen, en nu krijgt mijn kind zijn eigen versie via het Netflix-project, He-Man en de meesters van het heelal. Rob, ik weet dat je je je hele leven al hebt voorbereid op dit moment, om dit verhaal te vertellen. Kun je me vertellen hoe het is om je jeugdheld aan een hele nieuwe generatie voor te stellen?

Rob David: Nou, het is een enorme verantwoordelijkheid, een enorme kans, een enorme vreugde. Ik bedoel, dit is al zo lang mijn persoonlijke passieproject en het had niet beter kunnen gebeuren, met een grotere groep teamgenoten om dit tot stand te brengen, maar echt... Ik heb twee kinderen, oké. En ik heb een soort van de hele cirkel van het leven moment waarop ik zie dat ze de dingen waar ik van hou voor de eerste keer ervaren. En dat is een geweldige verantwoordelijkheid.

En het belangrijkste is om niet te zeggen: "Hier, dit is mijn ding. En ik laat je ermee spelen." Laat ze het ontdekken, laat ze vertrouwen hebben in wat het echt maakt tot wat het is, maar sta het toe dat ze het ontdekken en ermee spelen op hun voorwaarden, op een manier die voor hen relevant en ambitieus is hen.

Dus het belangrijkste wat je hier kunt doen, is gewoon nemen waar we van houden Meesters van het heelal, echt wat we er echt leuk aan vinden, en distilleer het dan tot het kern-DNA. Wat zijn de dingen die er de kern van zijn? En dan die dingen nemen en ze dan opnieuw bedenken en herschikken op een manier die volledig levendig en relevant is voor kinderen die nu opgroeien.

Nu moet ik je iets vragen over deze animatiestijl omdat het van het volgende niveau is. Het is mooi. House of Cool en CGCG hebben geweldig werk geleverd. Kun je iets vertellen over de animatiestijl en de samenwerking met House of Cool en CGCG?

Jeff Matsuda: House of Cool deed alle pre-productie en hielp met de ontwerpen. Ze hebben fantastisch werk geleverd om erachter te komen hoe deze personages zullen zijn, hoe gaat het met ons? gaan om hun unieke silhouetten te krijgen, hoe ze zullen worden bijgewerkt van alle personages die we kennen en Liefde. En toen werkte CGCG ook heel nauw met hen samen om de exacte look van hun gezicht te krijgen. Ik wilde echt uitzoeken hoe ik dit zo aantrekkelijk mogelijk kon maken voor de volgende generatie. En ik denk dat een deel ervan gewoon is, zelfs als je het van dichtbij bekijkt, ziet hun huid er een beetje raar uit, het is echt gomachtig. We hebben een eeuwigheid gewerkt om dit doorschijnende soort gummy-look voor alle personages te krijgen.

Omdat het niet echt is, toch? Het is cartoonachtig en mooi gevormd, maar het heeft nog steeds de dingen die je leuk vindt aan CG, maar niet de dingen die je niet leuk vindt aan CG. En we probeerden dat samen te brengen in een echt levendig verzadigd pakket. En ik denk dat ze het uit het park hebben geslagen. Rob en ik krijgen de hele tijd dagbladen en we hebben het gevoel dat het elke ochtend Kerstmis is. We zeggen: "Kijk naar de volgende aflevering, 10 shots, alle shots die we hebben." Dus het was geweldig. De bemanning waarmee we werken, het is een werk van liefde voor ons allemaal. We zijn er gewoon zo dol op.

Rob David: Om daar nog aan toe te voegen, House of Cool, het zijn zulke geweldige verhalenvertellers en hun storyboards en CGCG, oh mijn god. Ik bedoel, de dingen die ze blijken te zijn, Trollenjagers, Star Wars: The Clone Wars, ik bedoel, het is gewoon een waanzinnig soort realisme, maar ook een soort hyperrealisme.

Maar een van de grootste dingen [aan] de overgang van een traditionele 2D, waar ik dol op ben, naar CG 3D-animatie, is de mobiliteit van de camera. Voor de vechtscènes, om een ​​volledige 360-set te hebben en mijn god, en ook om krachten te kunnen leveren op manieren die we nog nooit eerder hebben kunnen doen. Om He-Man zijn eigen krachtset te hebben, om tovenares Teela [Kimberly Brooks] haar krachtset te hebben, Krass Ram Man, die uniek is voor hen. En dan als ze een level omhoog gaan om nieuwe te ontgrendelen en die er zo mooi uit te laten komen als deze studio's zouden kunnen doen. Het was een echte traktatie, denk ik.

Ik denk dat jullie er goed aan doen om het verhaal van prins Adam (Yuri Lowenthal) te vertellen en ervoor te zorgen dat fans om Adam geven. Kun je met me praten over deze versie van Adam en hoe hij verschilt van eerdere iteraties?

Rob David: Nou, het is grappig, want toen He-Man voor het eerst uitkwam, was er geen prins Adam, zoals in het pakket van ECC Comics, hij was er niet en He-Man was gewoon deze zwervende barbaar van een junglestam. En dan DC Comics, toen ze in de jaren 80 voor het eerst de licentie hadden en daarna Filmation, creëerde dit soort alter ego prins Adam, maar het was nog steeds in de vorm van hoe helden vroeger waren gedaan. Echt tot, waarschijnlijk het einde van de jaren 80, toen de held een beetje perfect was, en toen was het alter ego slechts een pretentie alsof Superman zich voordeed als Clark Kent. En de eerste stoelen die dit veranderden, waren Stan Lee en Steve Ditko, met het Peter Parker-idee dat "Nee, Peter is Peter en dan streeft hij ernaar Spider-Man te worden."

En met Adam is het gewoon deze kans om te zeggen: "Kijk, Adam is een echt persoon en hij is niet meteen een held. Hij is iemand die iets in zich heeft." En dit is waar voor Masters of the Universe, waarom we er dol op zijn. Het soort macht is een metafoor voor een sleutel. Dat ontgrendelt echt wat er onder de oppervlakte zo speciaal is aan Adam. En dat is iets dat hij nu op een pad naar meesterschap moet gaan.

Dat was het andere voor mij. Ten eerste om het nu te definiëren op een manier die op veel karakters van toepassing zou kunnen zijn, zodat ze meesters zijn van de verschillende oerkrachten van het universum die specifiek voor hen zijn. En het andere was werken in het concept van meesterschap, in Meesters van het Universum. Dat ze beginnen als witte gordels en in de loop van de serie een metaforische zwarte worden riem, maar alleen door zelfontdekking, alleen zoals de oudere tovenares het zegt, ontdekken wie ze werkelijk van binnen zijn en uit.

Dit is echt een ensemble waar we vier tieners en hun kat volgen. Ik bedoel, het is een echt coming of age-verhaal. Kun je met me praten over Duncan, Man-At-Arms en zijn relatie met Adam in de serie? Omdat dit een versie is die ik nog niet eerder in het personage had gezien.

Jeff Matsuda: Ten eerste wil ik Antony Del Rio een schreeuw geven, die hem speelt voor de stemcasting. En vaak, wanneer de stemcast zo geweldig is, zoals wat we in deze show hebben, heeft hij het gewoon op de eerste dag vermoord. En vanwege de manier waarop hij handelde, had hij daadwerkelijk invloed op de verhaallijnen en de manier waarop hij werd geschreven.

Rob David: We wilden eigenlijk dat Duncan deel zou uitmaken van dit team en dat hij echt deel zou uitmaken van dit team om dit coming-of-age-verhaal voort te zetten. En dus verdubbelen we het soort meester-uitvindercomponent ervan, het archetype van de vaderfiguur; de mentor die ik aan Cringer gaf, om Cringer ook een volledige meester te laten zijn en om Adam in de junglestam te hebben en die connectie met hen te hebben. Maar oorspronkelijk was Ducan een jaar ouder dan Teela en Adam en hij zou een beetje [van een] oudere broer worden. En toen kregen we Antony's auditie. Er was een andere acteur die het echt goed deed en het meer deed naarmate het personage werd bedacht en geschreven, maar Antony had dit extra... Dit soort kwetsbaarheid en dit soort onzekerheid voor hem dat gewoon... Op Jeff's punt, sprak hij ons gewoon een beetje aan.

En realiseerde me toen: "Oh mijn god, dit is gewoon geweldig. En daar zouden we ons op moeten toeleggen." Ik bedoel, hij werd altijd in de Bijbel geschreven, in de re-imagining om de leerling van Kronis te zijn, maar Antony's prestatie gaf dat nog meer een schijnwerper, dat hij nu moet bewijzen dat hij niet alleen een hulpmiddel van Kronis is, maar dat hij van hem is bouwer.

Een ander ding dat ik erg leuk vind aan deze serie, is het thema gevonden familie. Jeff, kun je daar een beetje mee praten?

Jeff Matsuda: Nou, ik vond het gewoon heel cool hoe we begonnen met Adam en de tijgerstam en dat is waar hij vandaan komt. Hij heeft ook een vader, die King Randor is en dan heb je Krass [Judy Alice Lee], die verdrietig is om het verlies van misschien het verlies van Adam aan deze nieuwe familie. Dus ik vind het cool dat ze allemaal tot op zekere hoogte hun weg naar huis naar hem vinden.

Voor oude Masters of the Universe-fans die er zijn, hebben ze net geproefd van Openbaringen, waar ik enthousiast over kon blijven. Maar wat zou hen enthousiast moeten maken over deze hervertelling van? He-Man en de meesters van het heelal?

Rob David: Nou, ik denk dat ze, hopelijk, een geweldige ervaring zullen hebben om dit met hun kinderen te zien of gewoon alleen als ze kinderen in hart en nieren zijn. De geweldige manier om naar Masters of the Universe te kijken, is dat het echt een multi-versum is en dat zowel deze series, als de originele Filmation-cartoon, evenals de mini-strips, maar ook series die nog niet eens zijn uitgekomen, die over 15 jaar zullen verschijnen, ze bestaan ​​allemaal, ze bestaan ​​gelijkelijk naast elkaar in het multiversum dat Masters of the is Universum. Dus ik denk dat ik weet dat een fan van het origineel kan gaan zitten en zeggen: "Hé, deze show is in wezen zo Masters of the Universum," zeg ik je nu, het was erg belangrijk voor mij dat elk onderdeel hiervan resoneert met Masters in een andere manier.

En zelfs als de dingen veranderen, om dingen te verplaatsen, zodat het echt in de kern Masters is, maar volledig geheel nieuw, volledig fris. Dus als je een oude fan bent, zou je kunnen genieten van dit soort dubbele ervaring waarbij je denkt: "Oh mijn god, ze doen dit. Oh mijn god, ze doen dit. Ze gaan het hebben over Keldor. Ze doen dit, ze praten hierover." Maar tegelijkertijd: "Ik heb geen idee waar het nu heen gaat." Als je een fan van vroeger bent, is dit een beetje weer vijf zijn.

Jeff, wat vind je ervan dat nieuwe fans deze versie van? He-Man en de meesters van het heelal?

Jeff Matsuda: Waar ik enthousiast over ben, is dat ze de liefde die hun ouders voor He-Man hebben kunnen krijgen en die voor zichzelf kunnen bezitten. En ik denk dat het voor mij gewoon zo cool is. Ik ging een tijdje geleden met Rob naar de He-Man Con en ik zag deze cosplay-personages daar naar boven gaan en ze zeiden: "Maak alsjeblieft een show waarmee ik kan kijken mijn kinderen." En dat viel me echt op toen ik die dag zag, ik dacht: "Wauw, dat is het coolste concept." En ik heb ook kinderen en ik keek naar hun shows. En ik wou dat toen ik Blue's Clues en Little Einsteins aan het kijken was, shows waar ik van hou, ik wou dat ik een He-Man-show als deze had om naar te kijken en te bingewatchen met mijn kinderen. Vaak wanneer mensen zeggen dat kinderprogramma's worden gemaakt, is er de veronderstelling dat ze stompzinnig of eenvoudig zijn. Deze show is dat echt niet, het is iets dat ik graag zou willen zien.

Rob en ik en de hele crew probeerden voor ieder wat wils te maken. Ik bedoel, het zal werken voor kinderen. Maar het zal voor ons allemaal werken. Het is een episch verhaal. En het eerste seizoen is geweldig en het wordt elk seizoen beter, wat voor mij gek is. Omdat ik van de eerste hield.

Alle 10 afleveringen van He-Man en de meesters van het heelalseizoen 1 zijn momenteel beschikbaar om te streamen op Netflix.

Inktvisspel: waarom de recruiter geen masker draagt ​​(en wat het echt betekent)