Alle V/H/S-films gerangschikt, van slechtste naar beste (inclusief V/H/S/94)

De vier V/H/S films zijn een must-see voor fans van anthologiehorror, maar ze zijn verre van perfect. Ze vullen een zeer specifiek subgenre, dat niet ieders team is, maar kan geweldig zijn voor diegenen die op zoek zijn naar iets anders dan een standaard slasher of spookhuishorrorfilm.

The Bloody Disgusting-geproduceerd V/H/S werd uitgebracht in 2012, samen met een handvol horrorbloemlezingen. Films zoals Het Theater Bizar, Het ABC van de dood, Koele visioenen: 5 gevoelens van angst,Allerheiligen, en Allerheiligen 2, kwamen allemaal uit binnen een periode van 2-3 jaar. Hoewel dat niet per se hielp, V/H/S films zijn aantoonbaar beter dan de bovengenoemde partij.

De eerste twee sequels uit 2013 en 2014 behouden de algemene structuur van de eerste, maar introduceren nieuwe eigen elementen. In 2018 blies Snapchat nieuw leven in V/H/S met een originele miniserie, en V/H/S/94 heeft zojuist op Shudder gedrukt om de serie weer op gang te brengen. Hier zijn alle V/H/S films gerangschikt van slechtste naar beste.

4. V/H/S: Viraal

Als de derde keer een charme is, was het een ongeluksbrenger voor V/H/S: Viraal. Hoewel het verkeerd zou zijn om te zeggen dat de derde inzending niet zijn momenten had, voldeed het volledig en volledig niet aan zijn voorgangers. Het is zeker ambitieus, maar het kan soms lijken alsof het helemaal geen deel uitmaakt van een horrorbloemlezing. Bijvoorbeeld een van de korte broeken, Dante de Grote, voelt aan als een donkere versie van Nu zie je mij. Gooi er wat mensen in met demonische genitaliën en een politie-achtervolging en je hebt V/H/S: Viraal in een notendop.

De uitblinker voor virale wordt genoemd Bonestorm, en terecht. De korte film wordt geleid door schrijver/regisseur-duo Justin Benson en Aaron Scott Moorhead, die verantwoordelijk zijn voor: Het oneindige, Voorjaar, en Oplossing. Niets zegt V/H/S net als een Mexicaanse demonenoproepende sekte en een kleine groep skateboarders die daar mee te maken hebben. De inzending is erg leuk, totaal belachelijk, griezelig als de hel, en past in de V/H/S canon meer dan enig ander segment virale aan tafel brengt. Toch is dit de zwakste film van de vier met een mijl.

3. V/H/S

Het origineel V/H/S heeft enkele van de beste korte horrorfilms die ronduit gruwelijk zijn. De film bevat korte films van inmiddels bekende namen in de horrorscene, waaronder het duo Adam Wingard en Simon Barrett (De gast), David Bruckner (het ritueel), Ti West (het sacrament), onder andere. Niet alleen dat, de antagonist uit het eerste segment van de film, amateur nacht, kreeg een eigen spin-offfilm, Sirene.

Terwijl amateur nacht misschien wel de meest memorabele korte voor de meesten, de eerste V/H/S heeft een aantal waanzinnig slimme en zeer griezelige segmenten. Het zieke dat Emily overkwam toen ze jonger was en 10/31/98 zijn buitenaards en gruwelijk, die beide vereisen dat ze opnieuw worden bekeken.

2. V/H/S/94

V/H/S rolt weer met V/H/S/94, en om te zeggen dat het de serie opnieuw op alle cilinders laat schieten, doet het geen recht. Deze keer volgt het kaderverhaal, getiteld "Holy Hell", een SWAT-team dat een verlaten pakhuis binnengaat, met televisieschermen die de verschillende korte films spelen. V/H/S/94 brengt de korrelige proto-realityshow-look van vroege jaren 90-tv in het spel, waardoor de film totaal anders aanvoelt dan de opzettelijk slordige look van V/H/S en het meer gepolijste documentaire gevoel van V/H/S 2, terwijl je blijft ontwijken de grootste klacht over gevonden beeldmateriaal.

De shorts "Storm Drain" en "The Empty Wake" brengen V/H/S/94 dicht bij het worden van de beste van de franchise, en Timo Tjahanto's terugkeer met "The Subject" wedijvert met zijn werk aan V/H/S 2'Veilige Haven'. V/H/S/94 verliest enigszins zijn houvast in de laatste korte "Terror", en het einde van "Holy Hell" voelt een beetje abrupt aan. Niettemin, de V/H/S serie is back in business dankzij V/H/S/94.

1. V/H/S 2

Sommigen zullen misschien beweren dat het origineel op deze plek zou moeten staan, maar de meesten lijken het daar niet mee eens te zijn. Van alle films, de tweede V/H/S film was de eerste die een nieuwe beoordeling kreeg van critici op Rotten Tomatoes. Terwijl V/H/S/94 blies er in dat opzicht helemaal voorbij (respectievelijk 95% tot 70%), de tweede film was waar de serie echt liet zien dat hij de landing kon vasthouden.

V/H/S 2 behield veel van wat leuk was uit de eerste film en voegde onderweg een paar nieuwe trucs toe. De meest opvallende verandering is hoe de film speelt met het perspectief van de filmer. Er is een man met een bionisch oog die alles filmt wat hij ziet, een zombie met een GoPro en een camera die aan een hond is vastgemaakt. De veranderingen waren niet erg noodzakelijk, maar het zorgde wel voor een unieke draai aan hoe de verhalen zich ontvouwden.

Er zijn een handvol geweldige segmenten in V/H/S 2, maar één staat boven de rest, en dat is Veilige haven. In zekere zin maakt dit segment de hele film, en het is een behoorlijk moeilijke act om te volgen. Het geeft een Jonestown-meeting af Stille Heuvel sfeer en zelfs als het grappig of hokey is, is het nog steeds angstaanjagend.

Spider-Man's Mary Jane & Black Cat verkleden zich in covers voor nieuwe serie

Over de auteur