Elke DCEU-film gerangschikt van slechtst naar beste (inclusief The Suicide Squad)

Na 2016 Zelfmoordploeg werd een van de meest verdeeldheid zaaiende stripfilms aller tijden, het heeft vijf jaar geduurd voordat James Gunn en Warner Bros zijn vervolg introduceerden, De Suicide Squad. Hard leunen op zijn R-rating en explosief voldoen aan Gunn's belofte dat het zou lachen in het gezicht van iedereen die favorieten van de taak maakt De nieuwe leden van Force X, de film raasde naar het vroege kritische succes, maar de vraag hoe het zich verhoudt ten opzichte van de rest van de DCEU moet nog worden beantwoord beantwoord.

Begin 2013 met de transformatieve Man van staal, de DCEU is aanzienlijk veranderd sinds die release; de vroege franchise werd sterk beïnvloed door auteurregisseur Zack Snyder, maar die invloed is sindsdien afgenomen. Wat meer is, terwijl DC begon met enkele van hun grootste namen - met name inclusief iteraties op groot scherm van Batman en Superman — er is nu een meer geconcentreerde focus op de mindere personages, met James Gunn's De Suicide Squad die filosofie de cirkel rond maken. In het kielzog van enkele van de meer controversiële releases, heeft Warner Bros nog steeds grote hits gescoord, met 

Wonder Woman blijkt een groot succes, Waterman het breken van $ 1 miljard wereldwijd, en beide Shazam! en Roofvogels het ontvangen van populaire en kritische toejuiching. Stilistisch is er een duidelijk contrast tussen deze eerste films en recente blockbustersucces, want de studio is waardoor individuele films nu op zichzelf kunnen staan ​​in plaats van zich te concentreren op het gedeelde universum zelf, zelfs met vervolg Leuk vinden Wonder Woman 1984 schermen raken. HBO Max heeft ook een kans geboden die velen hadden opgegeven; om de Snyder Cut van te zien Justice League, zonder enig spoor van studio-interferentie. En natuurlijk, naast het platform - en bioscopen - kwamen De Suicide Squad, James Gunn's reboot/vervolg dat is ontstaan ​​uit MCU-controverse.

Dus, hoe doen alle DCEU-films tot nu toe rang? Hier is een overzicht van alle films in deze franchise tot nu toe, gerangschikt van slechtste naar beste. Elke film zal kritisch worden beoordeeld, met sterke en zwakke punten zorgvuldig onderzocht om de plaatsing te rechtvaardigen, inclusief Gunn's eerste DCEU-release.

11. Justice League

Toen Warner Bros. eerst aangekondigd Justice League, bedoelden ze dat het het triomfantelijke hoogtepunt zou zijn van alles waar de DCEU sinds 2013 naar toe had gewerkt. Helaas ging het allemaal erg mis; regisseur Zack Snyder verliet halverwege de productie, terwijl Joss Whedon het overnam en een enorme hoeveelheid extra fotografie deed. Het resultaat is een Frankenstein's Monster van een film die noch Snyder noch Whedon trouw is, en die de verhaallijnen die in eerdere films waren gezaaid, niet voltooit. De door CGI vervangen snor van Henry Cavill is berucht, maar de hele film lijdt onder de gedwongen veranderingen.

Vorige DCEU-films Man van staal en Batman v Superman: Dawn of Justicewaren in wezen sociale gelijkenissen verteld door de lens van een superheldenfilm, maar Justice League speelt het recht - en als resultaat, voelt het erg tekort aan in vergelijking met zijn voorgangers. Het is veelzeggend dat, enkele jaren later Justice League's release, het enige gesprek erover is of de Snyder Cut beter is (en het feit dat deze versie van) Justice League onderaan onze lijsten staat, dient als ons antwoord).

10. Batman V Superman: Dawn Of Justice

De tweede film in Zack Snyder's losse trilogie van DC-films, Batman v Superman: Dawn of Justice markeert het punt waarop de DCEU echt verdeeldheid zaaide. Batman tegen Superman werd geminacht door critici, maar wordt door fans van Snyders cinematografische stijl gezien als een cultklassieker. Het verschil in meningen wordt het best geïllustreerd door de scores van de film op de verzamelsite Rotten Tomatoes; het heeft een kritische score van slechts 28 procent tegen een publieksscore van 63 procent.

Weinigen zouden ontkennen Batman tegen Superman heeft problemen; ongelooflijk, het slaagt er zelfs niet in om de beloofde strijd tussen de twee iconische helden van DC waar te maken. Het gevecht is opgezet, maar eindigt met opmerkelijke snelheid en op een manier die eerlijk gezegd voelt alsof het uit het linkerveld komt (Martha blijft berucht). Het verandert dan in een heel andere film, een die de gewaagde maar twijfelachtige beslissing neemt om... dood Superman.

Het is mogelijk om te kritisch te zijn over Batman tegen Superman, Hoewel. De grootste kracht is onmiskenbaar de opmerkelijke diepte van de beelden en symboliek die in de film zijn verweven door Snyder, met Superman afgebeeld als een complexe en tegenstrijdige Christusfiguur tegenover een tijdgenoot achtergrond. De introductie van Gal Gadot als Wonder Woman is een van de hoogtepunten, waarbij de met een Oscar bekroonde componist Hans Zimmer een iconische en onvergetelijke score voor de scene creëerde.

9. Zelfmoordploeg

Voordat Justice League, Zelfmoordploeg was een andere DCEU-film die fundamenteel werd gewijzigd nadat de productie was afgerond. Begin 2016 heeft Warner Bros. maakte zich zorgen dat de toon van de film van David Ayer niet paste bij de geïnspireerde marketingcampagne, met de teleurstellende box office prestaties van Batman tegen Superman naar verluidt hen ertoe hebben gebracht van strategie te veranderen. Uiteindelijk waren de laatste theaterstukken in wezen twee verschillende versies - een van de regisseur, een een woonwagen - aan elkaar genaaid tijdens de postproductie en meer dan een beetje voelend onvoltooid. De inleidende reeks presenteert het achtergrondverhaal van het team in een reeks flashbacks, afgewisseld met het soort grappige graphics dat in de trailers te zien was. Helaas, en nogal schokkend, worden die afbeeldingen dan volledig gedumpt voor de rest van Zelfmoordploeg. Om een ​​idee te geven van hoe onsamenhangend deze film werkelijk is, zijn er niet minder dan twee scènes achter elkaar waarin Amanda Waller van Viola Davis legt uit waarom de wereld Suicide Squad nodig heeft en precies wat het team hoort te zijn wat betreft.

Zo schokkerig bewerkt als Zelfmoordploeg kan zijn, het heeft een aantal geïnspireerde casting. De echte sterren zijn Margot Robbie's Harley Quinn en Davis' eerder genoemde Waller, die beiden hun rol perfect vervullen. Inderdaad, het vertelt Warner Bros. heeft Harley Quinn naar de voorgrond van hun plannen gebracht, met de verontruste antiheld voorop Roofvogels.

8. De Snyder Cut

De Snyder Cut van Justice League werd eindelijk uitgebracht op HBO Max, en hoewel het officieel geen deel uitmaakt van de DCEU, betekent zijn tangentiële status dat het echt een plaats op deze lijst verdient. De Snyder Cut is oneindig veel beter dan de theatrale release van Justice League, maar helaas getuigt het ook van het feit dat studiobewerking soms een goede zaak is; Vooral het eerste derde deel is kronkelend, en je krijgt zeker het gevoel dat er een goed uur of zo uit dit vier uur durende epos kan worden gehaald zonder echt verlies. Ray Fisher's Cyborg staat als de ster van de Snyder Cut, met een enorm effectieve karakterboog die hem het belangrijkste lid van de opkomende Justice League maakt. De laatste strijd tussen de Justice League en de troepen van Steppenwolf is goed uitgevoerd, een conflict dat echt past bij de mythische stijl van Snyder; Hoewel De revival van Superman nog steeds bepalend is, voelt het niet zo absurd als in de theatrale cut. Dit is gemakkelijk een van Zack Snyder's beste superheldenfilms, en Warner Bros. een grote fout gemaakt door dit in de eerste plaats niet voor het grote scherm te bewerken.

7. Man van staal

Zack Snyder's Man van staal verbeeldt Superman als een superheld uit de 21e eeuw die door de wereld als geheel even gevreesd en gewantrouwd wordt. Het stokje overnemen van het werk van Christopher Nolan De Dark Knight-trilogie, creëert de auteur-regisseur een prachtige en dramatische hervertelling van het oorspronkelijke verhaal van Kal-El, waarbij hij meer tijd besteedt aan het verkennen van de planeet Krypton dan enige eerdere Superman-aanpassing. Cavills grimmige vertolking staat in schril contrast met die van Christopher Reeves, maar past bij de esthetiek en toon van het ontluikende DCEU.

In tegenstelling tot wat zou komen, waren het minder de ideeën en meer de actie die controversieel bleken, met name de eindstrijd; het is CGI-zwaar, en de hoeveelheid vernietiging veroorzaakt door de gevecht tussen Superman en Zod is opzienbarend. Als een op zichzelf staande film, Man van staal was spannend; het had zelfs kunnen dienen als het perfecte begin voor een losse reeks Superman-films in de stijl van Nolans Batman-films. Enigszins helaas werd het zoveel meer; het is de basis waarop elke volgende DCEU-film is gebouwd, wat betekent dat Snyder Superman speelt (wat eerlijk gezegd "Elseworlds"-achtig is) werd verdraaid om de mainstream-interpretatie van de karakter.

6. Wonder Woman 1984

De verwachtingen waren hooggespannen voor Wonder Woman 1984, die de pech had vrij te komen op het hoogtepunt van de coronaviruspandemie. Helaas is de film nogal teleurstellend, grotendeels vanwege een warrig plot en een aantal zeer vreemde creatievelingen beslissingen - met name een bizarre beslissing om van lichaam te wisselen, zo ongemakkelijk dat het werd weggesneden uit de junior romanisering. Gal Gadot en Chris Pine zijn uitstekend, en de chemie tussen hen komt dicht bij de rechtvaardiging van de beslissing om breng Wonder Woman's verloren liefde Steve Trevor terug. Pedro Pascal schittert als Maxwell Lord, de op macht beluste miljardair wiens zoektocht naar een oud artefact genaamd de Dreamstone het risico loopt al het leven op aarde te verdoemen, maar die prestatie is waarschijnlijk tot op heden Wonder Woman 1984 aanzienlijk; hij channelt zeker Donald Trump.

5. Roofvogels

Cathy Yan's Roofvogels is echt een Harley Quinn-film met verschillende stoere vrouwelijke personages als back-up. En het is precies wat je zou verwachten van een Harley Quinn-film; een waanzinnige achtbaanrit door Gotham City, terwijl Harley worstelt om aan de schaduw van de Joker te ontsnappen terwijl hij een tienerzakkenroller redt die onbewust Gotham's Most Wanted is geworden. Roofvogels is niet bepaald diep - afgezien van Harley zelf, voelen de Birds of Prey zich vaak gereduceerd tot populaire stijlfiguren, en de film helpt de zaken niet echt door Harley-lampenkap dat feit te hebben. De vertelstijl is leuk en eclectisch en stelt Harley zelf voor als de onbetrouwbare verteller, en het werkt zo ongeveer - met een paar struikelblokken. Gek genoeg, Roofvogels voelt niet echt alsof het zijn R-rating verdient, met de weinige grafische scènes die onnodig lijken; het had misschien beter gepresteerd in de kassa als Warner Bros. was gegaan met een lagere rating.

4. Waterman

Met in de hoofdrol Jason Momoa als de titulaire held, Waterman is een van de sterkste films van DC tot nu toe. Het is geen perfecte film - er zijn problemen met de CGI en het verheerlijkte "schattenjacht"-plot werkt niet helemaal - maar Waterman wordt gesteund door de weelderige wereldopbouw van regisseur James Wan terwijl hij DC's versie van Atlantis verkent. Momoa is perfect gecast en er is een enorme chemie tussen hem en zijn co-ster, Amber Heard. Wan is een horrorregisseur van beroep, en dat blijkt uit zijn gebruik van de Cthulhu-mythos en een aanval door het monsterlijke ras dat bekend staat als de Trench. In een mooie thematische draai blijken deze monsters echter het eerste leger van de Sea King te zijn - en zijn meest betrouwbare bondgenoten. De plot erkent dat Aquaman vaak wordt bespot omdat hij een superheld is die met vissen kan praten, en maakt van die veelbesproken vaardigheid zijn grootste kracht.

Waterman staat in schril contrast met de eerdere DCEU-films. Waar Man van staal was donker en somber, Waterman heeft een gekke energie die het zo ongeveer in stand houdt. De film had waarschijnlijk wat bewerking in het midden kunnen gebruiken, maar over het algemeen is het inderdaad een zeer effectieve film.

3. Wonder Woman

Ontegenzeggelijk de meest invloedrijke film in de DCEU tot nu toe, Wonder Woman doorbrak het glazen plafond voor vrouwelijke superhelden. De film van Patty Jenkins was liefdevol gemaakt en bewees dat een door vrouwen geleide superheldenfilm een ​​succes kon worden - het bracht wereldwijd meer dan $ 800 miljoen op. Jenkins en ster Gal Gadot vormden ongetwijfeld een perfect team, met Wonder Woman gepresenteerd als een complexe, gelaagde persoon die vocht om een ​​einde te maken aan alle oorlogen. De opvallende scène is er een waarin Wonder Woman binnenstapt Niemandsland, waardoor vijandelijk vuur wordt getrokken en de geallieerden een kans krijgen om door te stoten. Het was een actiescène als geen ander in het superheldengenre ervoor of erna; meer een karaktermoment dan een regelrechte vechtpartij, het symboliseerde alles waar de film voor ging.

Zoals bij alle DCEU-films, Wonder Woman heeft zijn zwakke punten, met name een te lange CGI-strijd in de derde akte die bepaalde thema's ondermijnt en anders niet levert. Maar dat alles weerhoudt het er niet van om een ​​van de beste en belangrijkste superheldenfilms van de afgelopen jaren te zijn.

2. De Suicide Squad

Afgaande op de eerste recensies en de ontvangst van De Suicide Squad over de hele wereld in markten voor vroege releases, zal er een grote roep zijn om het DCEU-debuut van James Gunn als de beste van de franchise te beschouwen. Wat niet kan worden overschat, is hoe anders het bloederige, niet-helemaal-vervolg met een hoog octaangehalte is van de rest van zijn DC-filmbroers en zussen. In een franchise die anders de iconen van heldendom verheerlijkt, wentelt Gunns film zich positief in de goot met de verliezers. Zoals Gunn bewees in de MCU met de Bewakers van het Universum films, heeft hij een ongelooflijke gave om zijn publiek om de laagste personages te laten geven - een punt dat nogal nadrukkelijk werd herhaald in De Suicide Squadhet meest oprechte moment. En als hart je barometer is, is er massa voor een kaskraker die draait om een ​​gigantische zeester die vecht tegen een stel D-level DC-stripschurken.

De cast is fenomenaal, inclusief die met beperkte schermtijd, met Idris Elba's Bloodsport, John Cena's Peacemaker, Sylvester Stallone's King Shark (mo-capped door Steve Agee), David Dastmalchian's Polka-Dot Man, en vooral Daniela Melcior's Ratcatcher 2 allemaal opvallen. Voeg daar nog een triomfantelijke heropleving van Joel Kinnaman's Rick Flag aan toe en meer geweldig werk van Margot Robbie als DCEU-totem Harley Quinn, het is een recept voor groot succes. Er zijn misschien wat problemen met het tempo, deels vanwege de schokkomische opzet van de openingsact (waardoor een paar te veel personages te lang een plotbepantsering krijgen), maar De Suicide Squad is net zo leuk en gedurfd als zijn voorganger helaas misleid was. Het is niet voor kinderen en het bloed waadt nogal in Troma-wateren (wat een beetje het punt is), maar Gunn slaagt erin om vrijwel alles te geven zijn personages een gedenkwaardig moment en er zit meer dan een vleugje pathos in de procedure, die de DCEU nooit zo goed heeft weten vast te leggen ver.

1. Shazam

In termen van puur, onvervalst plezier David F. Sandberg's Shazam! gewoon niet te verslaan. Met Asher Angel als Billy Batson en Zachary Levi als de volwassen superheld waarin hij verandert, Shazam! is een wilde en oneerbiedige rit. De marketing was gericht op de humor, en bijna alle grappen vallen perfect, maar tonaal Shazam! mengt licht en donker moeiteloos. De emotionele kern van de film is de relatie tussen Billy en zijn pleegbroer Freddy (Jack Dylan Crazer), die: werpt een licht op Billy's egocentrische karakter en dwingt hem uiteindelijk om wakker te worden met het feit dat hij de hele familie heeft die hij heeft. behoeften.

Het is de derde handeling die zich onderscheidt Shazam! uit vele andere superheldenfilms. Superheld-kaskrakers hebben vaak moeite om hun finale te laten werken, waarbij ze hun thema's verliezen in een vrij standaard "beat the bad guy"-actiereeks of een CGI-fest. In het geval van Shazam!, hoewel, het script trekt alle draden samen op een emotioneel bevredigende manier. Hoewel het waar is dat sommige secundaire personages niet echt genoeg tijd krijgen om te schitteren, is dat een begrijpelijk probleem gezien het aantal pleegbroers en -zussen die Billy heeft. Hopelijk zal het vervolg daarop voortbouwen en bewijzen dat bliksem twee keer kan toeslaan in de DCEU.

The Flash Trailer: Batman's Bloody Cowl & Batsuit uitgelegd

Over de auteur