The World Is Not Enough's Cut Ending Iets onderzocht wat alle obligaties negeren

De wereld is niet genoeg misschien een van de campier Pierce Brosnan James Bond films, maar het originele einde van de film heeft een veto uitgesproken over een element van Bond-girls dat de serie als geheel niet vaak bespreekt. Beginnend in 1995 met de veelgeprezen Gouden Oog, en eindigend in 2002 met de helaas goofy Sterf een andere dag, blijft Pierce Brosnans ambtstermijn als een vriendelijke superspion James Bond een verdeeldheid zaaien in de geschiedenis van het iconische personage op het scherm.

Sommige kijkers genoten van Brosnans charme, beïnvloed door de Sean Connery-versie van 007, terwijl anderen zijn kijk op het personage te campy en overdreven vonden. Het escapisme van het Brosnan-tijdperk droeg rechtstreeks bij aan de donkerdere toon van Daniel Craig's James Bond films, wat het verrassend maakt dat een van Brosnans mindere uitstapjes bijna een zwaar terrein raakte waar de 007-franchise meestal voor terugdeinst om een ​​leuke toon te behouden.

Gedurende de 25 filmische uitstapjes van Bond is het een langdurige (en ethisch moeilijke) routine voor Bond meisjes om de heroïsche 007 uit te verkopen aan een schurk, alleen voor hen om vervolgens op brute wijze te worden vermoord voor hun problemen. Buiten

Casino royaal’s Vesper Lynd, wiens meer realistische weergave een toonverschuiving in de James Bond franchise, deze personages krijgen zelden veel diepgang voordat ze onvermijdelijk verraad aan Bond en de daaropvolgende dood. Maar één personage ontweek dit lot bijna - alleen voor producenten om te beslissen dat een meer realistisch resultaat eigenlijk meer een domper was dan haar te doden.

In De wereld is niet genoeg, is de Electra King van Sophie Marceau de bedrieglijke bedrieger in kwestie die Bond bijna verscheurt in dienst van Robert Carlyle's Renard. King is een gedenkwaardige slechterik en vormt een formidabele uitdaging voor Bond voordat de superspion net op tijd wordt gered om haar en Renard te vermoorden. Maar in het oorspronkelijke einde onderwierp Brosnan's Bond alleen de dubbelagent in plaats van haar te vermoorden, en een later scène zou hebben gezien dat ze werd behandeld voor het Stockholm-syndroom na jaren in de schurken te hebben doorgebracht onderhoud. In de oorspronkelijke volgorde, Bond zou King hebben bezocht in een psychologische behandelingsinstelling toen professionals probeerden haar hersenspoeling te deprogrammeren, een bizar realistisch en gefundeerd einde dat begrijpelijkerwijs werd gekwetst omdat het te somber en somber was na het campy, goofy verhaal dat ging eraan vooraf.

Ondanks zijn subversieve aantrekkingskracht, zou het einde waarschijnlijk niet geschikt zijn geweest voor De wereld is niet genoeg. Een solide Bond-uitje, de Brosnan-film werd niettemin bekritiseerd door recensenten vanwege het gebrek aan geloofwaardigheid, en zo'n realistische coda zou tonaal schokkend zijn geweest. Het idee dat Bond-girls (soms) het slachtoffer worden van psychologische manipulatie is er echter een die de franchise komt zelden aan bod, maar het is er een die heel logisch is en interessant kan zijn om in te ontdekken toekomstige films. Hoewel Vesper Lynd misschien realistischer is afgebeeld, was haar dood nog steeds vooral een katalysator om te voorzien De donkere Bond van Daniel Craig met een meeslepend achtergrondverhaal, en haar karakter werd voornamelijk bepaald via haar relatie met de spion. Alleen de tijd zal leren of de volgende James Bond (wie dat ook mag zijn) dit interessante gebied opnieuw zal bezoeken dat De wereld is niet genoeg bijna verkend, maar het is een interessante route voor een minder kamp James Bond film om te reizen.

Disney stelt 6 MCU-releasedatums uit, verwijdert 2 Marvel-films van leisteen

Over de auteur