Musical Magic: The Sequences of Fantasia, gerangschikt

Disney's Fantasiewas een prachtig staaltje muziek en animatie dat zijn tijd ver vooruit was. De film wordt al jaren geprezen en overladen met lof als een triomfantelijk meesterwerk, maar laten we eerlijk zijn. Niet alle reeksen zijn gelijk gemaakt.

Ja, de animatie is nog steeds mooi. Ja, dit zijn enkele van de beste muziekstukken die de wereld ooit heeft gekend, maar sommige sequenties zijn gewoon beter dan andere. Het is misschien een betere muziekkeuze, een betere artistieke leiding of een beter verhaal bij de muziek, maar de verschillende sequenties van de film zijn precies dat: anders. Hoewel er toewijding en vaardigheid zijn gestoken in het maken van de sequenties, had zelfs Walt Disney zelf er zeker een waar hij de voorkeur aan gaf. Hier zijn de zeven sequenties van fantasie, gerangschikt.

7 Toccata En Fuge

"Toccata En Fuge" van Johann Sebastian Bach is misschien wel het vreemdste segment in de speelfilm. De animatie voor het openingssegment is misschien wel een van de meest abstracte stukken ooit bedacht door Disney, maar dat betekent niet dat het geen lof verdient.

De spatten van kleur, dansend licht, vliegende vormen en golvende wolken en stralen creëren een soort experimentele weergave van animatie. Het is alsof we echt in de geest van de artiest of animator gluren terwijl ze creëren wat ze zien bij het horen van dit muziekstuk. Niet de slechtste manier om een ​​stukje film te openen zoals fantasie, maar sommige minder geïnteresseerde kijkers kunnen in slaap vallen.

6 Rite van de lente

Als je ook maar een beetje bekend bent met deze reeks, weet je het vanwege één factor: dinosaurussen. Zoals de gastheer, Deems Taylor, verklaarde, is "Rite of Spring" van Igor Stravinski in verband gebracht met een reeks tribale dansen. Disney besloot echter om het verhaal van het leven op aarde te vertellen, beginnend als bacteriën en micro-organismen voordat het evolueerde tot grote beesten die miljoenen jaren geleden op aarde rondliepen.

Deze reeks is misschien een favoriet voor sommigen. Wie houdt er niet van om af en toe een wandeling met dinosaurussen te maken? Toch kunnen we niet zeggen dat het zo helder schijnt als sommige van de rest van de sequenties op onze lijst. Als we je een still van deze reeks zouden laten zien, zou je dan het bijbehorende muziekstuk kunnen identificeren, of zelfs de naam van de film waar het vandaan komt? We krijgen in ieder geval een aantal indrukwekkende dinosaurusgevechten.

5 Pastorale symfonie

Met Beethovens 'Pastorale symfonie' beginnen we een meer gedefinieerd verhaal te zien in de sequenties van de film. In plaats van de typische natuurtaferelen die vaak worden geassocieerd met pastorale muziekstukken, raakt Disney ons met wat klassieke mythologie, compleet met centauren, cherubijnen en de goden van de Grieks/Romeinse pantheon. Afgezien van het beruchte zonnebloemdebacle, is er veel om van te houden over deze reeks. Wie houdt er niet van de absoluut schattige bedwelmde capriolen van Bacchus en Jacchus?

Hoewel misschien niet de meest memorabele scènes uit de lijst met sequenties, onderscheidt "Pastoral Symphony" zich zeker van de rest van zijn leeftijdsgenoten. Beelden van Zeus die zijn bliksemschichten slingert, de familie van pegasi en de centauren komen zeker voor de geest wanneer we eraan denken. Lang niet zo iconisch als sommige van de anderen op deze lijst, maar zeker een middenweg.

4 De Notenkrakersuite

Sneeuwvlokken, Russische distels, goudvissen, bloemenfeeën en dansende paddenstoelen helpen bij het cementeren Fantasia's neem het op tegen Tchaikovski's "Nutcracker Suite" als een van de meest memorabele en herkenbare kenmerken van de film. Hoewel er geen notenkraker voorkomt in deze versie van de muziek van het beroemde ballet, neemt Disney's herinterpretatie de muziek uit de kersttraditie en gebruikt deze om een ​​verhaal van de seizoenen te vertellen.

We zien scènes van feeën die de wereld schilderen met prachtige bloemen, bloemblaadjes die over watervallen vallen, wilde paddenstoelen die op elkaar lijken Chinese royalty's, goudvissen die een onderwaterfandans uitvoeren met hun staarten, en ijssprieten die een meer bevriezen met hun sierlijke stappen. Deze sequentie is echt een van de meer tot de verbeelding sprekende creaties die zijn geïnspireerd op de werken van Tsjaikovski, en zeker een scène die de kijkers bijblijft nadat de voorstelling is afgelopen.

3 Dans van de Uren

"Dance of the Hours" van Ponchielli is een ware cavalcade van belachelijkheid die alleen de begaafde geesten van Disney hadden kunnen creëren. Met een troep bellenblazende olifanten, langbenige struisvogels, in tutu's sportende nijlpaarden en in cape geklede alligators die centraal staan, is het tafereel een schat aan komisch goud. "Dance of The Hours" is een onderschatte sequentie, niet alleen in deze film, maar misschien ook in de Disney-canon.

Iedereen herinnert zich de mismatch tussen Hyacinth Hippo en Ben Ali Gator, maar de struisvogels en olifanten worden vaak opzij geworpen. Er gebeuren veel goede dingen, evenals een vermakelijk muziekstuk dat de hele reeks omlijst. We zouden liegen als we zouden zeggen dat we niet vermoedden dat de Looney Tunes-bende een paar pagina's uit dit segment had gehaald.

2 Nacht op de kale berg/Ave Maria

Deems Taylor zei het het beste: de twee muziekstukken zijn zo totaal verschillend in constructie en sfeer dat ze perfect op elkaar aansluiten. Het is de strijd tussen het profane en het heilige, deze dichotomie van onderwerp, muziek, beeldspraak en animatiestijlen, die ons tot deze reeks hebben aangetrokken.

"Ave Maria" lijkt een beetje op "Toccata En Fuge" in die zin dat het een vreemde mystieke kwaliteit heeft. Het is prachtig om te zien hoe de monniken lichten in een kapelachtig bos dragen, maar toch een beetje surrealistisch. Het deel dat iedereen zich herinnert zal altijd Chernabog zijn en zijn legioenen van duisternis die uit de diepten van de hel spuwen, en dat allemaal onder de naam Disney. "Bald Mountain" liet de animators helemaal los en bedacht de meest griezelige dingen die ze op papier konden zetten, maar het verbleekt nog steeds in vergelijking met onze nummer één scène.

1 De tovenaarsleerling

Geef toe, er was geen manier waarop we dit niet als onze nummer één plek konden neerzetten. "The Sorcerer's Apprentice" van Dukas verwerft een groot deel van zijn bekendheid dankzij deze Mickey Mouse-functie. Tegenwoordig kun je de openingsnoten van het stuk niet horen zonder meteen naar de afbeelding van Mickey, een tovenaarshoed en een bewuste bezem te gaan. Om nog maar te zwijgen, dit is misschien wel het beroemdste Mickey Mouse-moment in de geschiedenis van zijn carrière.

Vanaf het moment dat Mickey de magische hoed opzet tot wanneer hij Maestro Stokowski feliciteert met de voltooiing van het stuk, worden we getrakteerd op pure Disney-magie. Deze reeks is tientallen keren geparodieerd, waarnaar wordt verwezen en opnieuw gemaakt, zelfs door Disney zelf. Je kunt niet aan deze film denken zonder aan Mickey Mouse en deze iconische sequentie te denken.

Volgende15 Beste James Bond openingskredietreeksen

Over de auteur