Hoorns: grootste verschillen tussen de film en Joe Hill's boek
Er zijn enkele zeer opvallende verschillen tussen de boek- en filmversies van Hoorns. De donkere fantasieroman, geschreven door Joe Hill, werd gepubliceerd in 2010, en de Canadees-Amerikaanse horrorfilmaanpassing - geregisseerd door Alexandre Aja- kwam uit in 2014. De algemene plot van beide versies draait om Ignatius "Ig" Perrish, een 26-jarige man die valselijk wordt beschuldigd van het verkrachten en vermoorden van zijn vriendin, Merrin Williams. Ig wordt op een ochtend wakker met horens die uit zijn hoofd groeien en ontdekt dat ze hem de mogelijkheid geven om de donkerste geheimen van mensen te leren kennen. Hij probeert deze kracht te gebruiken om de werkelijke moordenaar van Merrin op te sporen.
Het boek - dat werd genomineerd voor de Bram Stoker Award 2010 voor beste roman - bevat 50 hoofdstukken. De film, met in de hoofdrol Daniel Radcliffe, houdt meestal standvastig aan de belangrijkste plotpunten van de roman, maar er zijn enkele belangrijke veranderingen. Ten eerste, terwijl het boek heen en weer schakelt tussen tijdlijnen, heeft de film een overwegend lineair verhaal. In het boek vond de moord op Merrin een jaar geleden plaats, terwijl de film nog maar een paar maanden geleden is, met verslaggevers in de stad die verslag doen van het lopende onderzoek. Bovendien speelt de film zich af in de staat Washington in plaats van in New Hampshire.
Bovendien zijn de achtergronden van sommige personages in de film aangepast: Glenna werkt in een duikbar in plaats van een salon, Hannity wordt gepromoveerd tot agent en Lee is een openbare verdediger in plaats van die van een conservatieve politicus assistent. In het boek was ook de zus van Merrin overleden aan kanker, maar haar ouders leven nog - in de film is haar moeder degene die stierf aan kanker, en Merrin woont alleen met haar vader en heeft geen zus. Toch zijn er nog grotere verschillen tussen de twee versies.
Hoorns: grootste verschillen tussen de film en Joe Hill's boek
Zwaar geportretteerd in zowel het boek als de film is de boomhut. In het boek is de boomhut een “boomhut van de geest”, die Ig en Merrin hadden ontdekt tijdens het wandelen in het bos. Ze zouden er keer op keer naar teruggaan om het te zoeken, maar zouden het nooit vinden - hoewel lezers later natuurlijk vernemen dat Ig zijn hoorns in de boomhut had gekregen terwijl hij dronken was. In de film is de boomhut een fysieke setting, gevonden door Ig toen hij een kind was, en hij en Merrin brengen daar veel tijd door.
De boomhut is de setting van het einde van beide versies van Hoorns- hoewel ze heel verschillend zijn. In de film sterft Ig nadat hij in een demonisch monster is veranderd en Lee heeft vermoord, die de moordenaar van Merrin bleek te zijn, en wordt herenigd met Merrin in een hiernamaals. In het boek is het complexer; na het doden van Lee, wordt een gewonde Ig hersteld. Hij vindt de kersenboom die de boomhut had vastgehouden en ontdekt dat een vuurlinie het heeft bereikt vanuit de gieterij - een sleutelomgeving waar Ig zich vaak terugtrekt en leert hoe hij zijn hoorns moet gebruiken. De boomhut verschijnt weer voorbij de vlammen, en Ig klimt de kersenboom op om erin te gaan, en merkt dat hij op een bruiloftsfeest staat met Merrin die wacht op hem om mee te doen.
Beetlejuice 2-schrijver legt uit waarom de film niet is gebeurd
Over de auteur