Demonische recensie: Blomkamp's horror heeft geweldige ideeën, maar schiet tekort in uitvoering

Er is iets heel angstaanjagends aan de hand demonisch: een licht zenuwslopende energie dringt door in de bovennatuurlijke horrorfilm, en hoewel de film zeker niet foutloos is, is het toch een bevredigende instap in het genre. Ingetogener dan de meeste exorcist-geïnspireerde films, maar met een rauw, levendig randje dat de kijker in de actie plaatst, demonisch biedt meer dan het conventionele bezitsverhaal - maar schiet net te kort om een ​​door en door angstaanjagende film te zijn.

demonisch is geschreven, gecoproduceerd en geregisseerd door Neill Blomkamp. Bekend om zijn functies zoals District 9, Elysium en Chappie, zou het geen verrassing moeten zijn dat dit verhaal van demonische bezetenheid een gezonde dosis sciencefiction en actie bevat: Carly (Carly Pope) raakt betrokken bij een mysterieuze medische proef waarbij een simulatie betrokken is die haar in staat stelt om de geest van haar comateuze moeder Angela (Nathalie Bolt). Carly heeft haar moeder al jaren niet meer gezien - niet sinds ze een onverklaarbare moorddadige razernij had. Carly stemt alleen in met het experiment zodat ze haar stervende ouder nog een laatste keer kan vertellen, maar wordt al snel het doelwit van een onheilige kracht.

Blomkamp brengt zijn unieke visuele stijl in beeld en kiest voor een helderdere esthetiek dan gebruikelijk in het genre. demonisch is vakkundig geschoten en biedt tal van opvallende beelden - zowel binnen als buiten de gesimuleerde wereld. De film bevat een beperkt aantal personages en locaties, maar Blomkamp slaagt erin een volledig gerealiseerde wereld te creëren die nooit voelt beperkt of beperkt. De sets zijn goed gekozen voor het materiaal: de laboratoriumomgeving verwijst naar een koude, onverschillige motivatie achter de medisch experiment, terwijl Carly's kleine, bescheiden ingerichte slaapkamer haar nachtangst een claustrofobisch gevoel geeft scènes. Zelfs de helder verlichte, luchtige uitwisselingen tussen vrienden op pittoreske buitenlocaties dragen bij aan de toon van de film, omdat ze een welkom contrast vormen met de donkere, ruigere scènes.

demonisch is meer griezelig dan huiveringwekkend, en sommigen vinden het tempo misschien te traag voor het materiaal. Er zijn maar heel weinig jumpscares op deze foto, wat niet per se een slechte zaak is; helaas is het onderliggende verhaal op zichzelf niet sterk genoeg om de lange gaten tussen de actiemomenten te compenseren. Er is veel expositie om doorheen te komen in de eerste akte, en helaas laat dat niet veel tijd over om de gesimuleerde wereld in Angela's geest te verkennen. De werkelijke demon wordt heel weinig gezien en heeft weinig kansen om zijn stempel op het verhaal te drukken, ondanks dat hij de primaire antagonist is. Dit is jammer omdat het raafachtige ontwerp zo uniek is in het genre (ondanks dat het geworteld is in de echte demon-overlevering). Zelfs het uitgangspunt van een demon die iemands geest kan schenden via een digitale ruimte, is een veelbelovend idee dat onderontwikkeld voelt in demonisch.

Op veel manieren, demonisch biedt een paint-by-numbers verhaal van demonische bezetenheid. Het achtergrondverhaal is op de een of andere manier tegelijkertijd geforceerd, generiek en ongedefinieerd. Blomkamp slaagt erin een beslist griezelige schurk te creëren, maar het mist memorabele vaardigheden en kenmerken (behalve dat het een vogelthema heeft). Zelfs de militair-achtige exorcisten voelen zich een gemiste kans. Hoewel het leuk is om een ​​schrijver te zien die afstand neemt van de stereotiepe katholieke priester-tropen, demonisch slaagt erin de kerk op geheel nieuwe (maar niet erg interessante) manieren te fetisjen. Het is niets helemaal vers (de manga/anime Hellsing doet iets soortgelijks), maar het is ook niet helemaal cliché.

uiteindelijk, demonisch overschrijdt de grens tussen afgeleid en grensverleggend. De film injecteert zijn onderwerp met frisse nieuwe ideeën, maar het overstijgt ook nooit echt de attributen van het genre. Er zijn enkele gedenkwaardige momenten en Carly Pope is overal overtuigend doodsbang - fans van bovennatuurlijke horror zullen dat wel doen vind genoeg om tot het einde geïnteresseerd te zijn - maar dit is niet het beste werk van Blomkamp, ​​en het zal waarschijnlijk ook geen sekte worden klassiek. Toch is er iets boeiends aan demonisch dat maakt deze foto moeilijk te weerstaan.

demonisch ging in première op de Berlinale in maart 2021 en verscheen op 20 augustus 2021 in de bioscoop. Het zal op aanvraag beschikbaar zijn op 27 augustus 2021. De film duurt 104 minuten en heeft een R voor taalgebruik, wat geweld en bloederige beelden.