Dull Grey Review: een broeierige en indrukwekkende visuele roman
De visueel romangenre is een medium dat boeiende verhalen kan vertellen door middel van minimalistische gameplay. Titels zoals Necrobarista hebben bewezen dat de vorm van interactieve fictie nu net zo krachtig is als ooit, en laat zien hoe instellingen en thema's kunnen worden uitgerekt met behulp van het formaat. Ontwikkelaar Provodnik Games heeft ervaring met het genre en komt terug met Dof grijs, nog een intrigerende vermelding in de catalogus van de studio.
Zet in de dystopische sciencefiction-universum van het Progress-Program - dat ook de setting was van de vorige titel van Provodnik Games Spoorwegen van liefde - Dof grijs vertelt een intiem verhaal. Een moeder en zoon maken een reis om te beslissen over de toekomstige carrière van de zoon, in een wereld waar persoonlijke beslissingen uiterst beperkt zijn. De speler heeft alleen controle over het antwoord op een simpele vraag: wordt de zoon een lantaarnopsteker of een teller?
visueel, Dof grijs is nogal opvallend. Minimalistisch in de kern met zeer zeldzame kleuraccenten, de duidelijke inspiratie van het Sovjet grafisch ontwerp uit de jaren 1920 creëert een schaarse, kale wereld die aan de speler wordt getoond door middel van korte snapshots. Het is eenvoudig van opzet, en hoewel het niet noodzakelijkerwijs kan tippen aan de vloeiende schoonheid van uitzonderlijke leeftijdsgenoten zoals
Zoals genoemd, Dof grijs is opzettelijk beperkt vanuit een gameplay-perspectief, zelfs meer dan sommige andere visuele romans zoals Droge verdrinking. Aanvankelijk lijkt het alsof de speler alleen controle heeft over het naar de volgende pagina met verhalen vertellen en af en toe het beantwoorden van vragen over de carrière van de zoon. Uiteindelijk zal de speler klokken dat er de mogelijkheid is om off-piste te gaan vanuit deze opties, maar toch betekenen de geldende beperkingen Dof grijs zal niet voor iedereen zijn.
Deze gameplay-boeien passen echter uitstekend bij de context van de wereld en de thema's die Dof grijs probeert over te brengen. Naarmate de reis vordert en de speler meer van het Progress-Program-verhaal ontdekt, wordt het belang van die schijnbaar eenvoudige keuze steeds groter. Of het nu gaat om de dood van de vader van de lantaarnopsteker, de druk vanuit de samenleving en familie om een bepaald te accepteren baan, of zelfs de grotere politiek van deze retro-futuristische dystopie, een gevoel van druk groeit gestaag over Dof grijs's korte looptijd.
Dit is Dof grijs's grootste succes, waarbij de impact van deze binaire keuze triomfantelijk werd vergroot door het groeiende begrip van de speler van de gedeelde geschiedenis van moeder en zoon. Heel erg zoals hoe het gewicht van beslissing groeit in Suzerein, weliswaar in een ander spelformaat, de speler zal uiteindelijk met veel meer spanning nadenken over de keuze tussen lamplighter of tallyman. Er is een gimmick die de speler in staat stelt om meer positieve eindes te bereiken, en hoewel dit in eerste instantie een louterende stoot geeft, veroorzaakt het uiteindelijk Dof grijs om een deel van zijn kracht te verliezen.
Voor een deel is dit te wijten aan het repetitieve karakter van Dof grijs, zonder een reële mogelijkheid dat verschillende scenario's worden ontdekt tijdens volgende playthroughs. De korte looptijd betekent dat spelers nooit echt meer diepgang in de wereld zullen krijgen, en hoewel er meerdere eindes te vinden zijn, is het te gemakkelijk om verveeld te raken na vier of vijf runs. Het is een soortgelijk probleem als Ashwalkers, een ander zwart-witspel over verhalende keuzes in een grimmige toekomst.
Dof grijs is over het algemeen een thematisch interessante visuele roman met veel verhalende kracht. Hoewel het de beperkingen van zijn genre goed gebruikt om wrijving voor de speler te creëren, is het gebrek aan diepte kan gebruikers een beetje leeg laten voelen, vooral nadat ze de verborgen opties hebben uitgewerkt die beschikbaar zijn om hen.
Dof grijs komt 5 mei 2021 uit voor PS4, Xbox One, Nintendo Switch en PS Vita. Screen Rant is voor deze recensie voorzien van een Switch-downloadcode.
Onze beoordeling:
3 van de 5 (Goed)
90 dagen verloofde: Paul onthult Karine's persoonlijke medische informatie
Over de auteur