Interview met Hugh Jackman: Herinnering

Herinnering, opent in theaters en op HBO Max 21 augustus, combineert vakkundig sciencefiction met romantiek en noir. Hugh Jackman schittert als Nick Bannister, een briljante en eenzame man die klanten de kans biedt om hun beste herinneringen opnieuw te beleven. Nadat hij voor de mysterieuze Mae (Rebecca Ferguson) is gevallen, moet hij zijn technologie veranderen in een hulpmiddel om de vrouw van wie hij houdt vast te houden en haar gevaarlijke geheimen te ontrafelen.

Jackman sprak met Scherm razernij over het mixen van verschillende genres, acteren tegenover hologrammen, en zijn eigen persoonlijke X-Men herinnering.

Screen Rant: Ik hou van de klassieke noir van Herinnering, maar het is echt een gemengd genre-ding. Het blijft maar draaien en ontvouwen; het is zo gelaagd. Vertel me iets over je karakter, Nick Bannister, en over de machine.

Hugh Jackman: Wat een geweldige beschrijving van de film. Letterlijk, alles wat je zei is alles waar ik van hou. Lisa Joy is de bom en ze heeft iets heel unieks gecreëerd.

Mijn personage - dat ze voor mij schreef - ik denk dat het op een bepaald niveau een element van Wolverine bevat. Die stoere, ondoordringbare buitenkant onder veel pijn en gebrokenheid, met een beetje stoerheid erin. Maar je mixt dat met een bijna obsessieve liefdesaffaire die voor hem uit het niets gebeurt, en dan verdwijnt ze.

Voor het personage denk ik dat het heel erg lijkt op wat het publiek doormaakt met deze film - namelijk: "Ik weet wat deze film is." 10 minuten in, je bent als, "Ja, ik snap het." En dan, heel snel, gaat het verhalend en emotioneel naar gebieden en plaatsen die je niet doet verwachten. Hetzelfde geldt voor Nick.

Uiteindelijk voelt de film voor mij heel poëtisch aan. Ik ben bang dat dat mensen zal afschrikken, maar wat ik daarmee bedoel is dat het dagen erna op verschillende manieren met je zal resoneren.

Ik wil heel snel over Lisa Joy praten en de technologie, want dat is iets anders over deze film waarvan ik wil dat iedereen het weet. Dit is niet noodzakelijk CG. Praat met me over deze technologie, want toen ik erover las, kon ik er niet eens mijn hoofd omheen draaien.

Hugh Jackman: Nou, dat kon ik ook niet. Ze vertelde me dat ze dit ging doen, en ik dacht: "Is dat al eerder gedaan?" Ze zegt: "Nee, we werken het nu uit." En ik heb zoiets van: "Ok... Je bent voor het eerst filmmaker, dat is iets groots om aan te pakken." 

Maar de hologrammen - wat niet echt is wat ze zijn, maar dat is de beste manier om erover na te denken voor de meeste mensen die kijken - zijn echt. Ze zijn in de camera. Dus toen ik als acteur bij die herinneringsmachine stond, keek ik naar een echt hologram van Rebecca Ferguson die zingt. Zelfs op het punt waar - ik wil het niet weggeven, maar - ik een van de herinneringen binnenga, dat is echt.

Ik ben er zo aan gewend, mijn hele leven, om tennisballen op een stok te spelen. Het was echt ingewikkeld en erg moeilijk. En ik zei: "Lisa, we moeten laten weten dat je dit hebt gedaan." Omdat niemand het zal weten of geloven, zullen ze gewoon aannemen dat het zo briljant is dat het met de computer moest zijn gedaan.

We willen je graag terug zien in de MCU. Is er een kans dat we je kunnen zien? speel je rol als Wolverine opnieuw, of is dat op dit moment in uw verleden?

Hugh Jackman: Het is in mijn verleden, man. Vertel het aan niemand, oké?

Laat me nog één ding zeggen. Want zoals ik al zei, er gaat geen dag voorbij waarop ik niet ongelooflijk dankbaar ben dat ik deel heb uitgemaakt van dat MCU-universum. Vooral om er aan het begin bij te zijn, en ernaar te kijken. Kevin Feige zien evolueren van assistent naar producer en maat van mij, tot waar hij nu is. En dat was een rol van je leven.

Dus ik wil niet dat mensen ooit het gevoel hebben dat als ik zeg dat ik klaar ben, het een gladde zaak is. Het was een van de grote hoofdstukken van mijn leven.