Top Gun's beste nummer onthult het tragische lot van Maverick

Top Gun: Maverick zal binnenkort het lot van Tom Cruise's titulaire waaghals onthullen, maar heeft het origineel Top Gun's beste nummer al verklapt zijn uiteindelijke einde? Een enorm succes bij de release in 1986, Tony Scott's actiedrama Top Gun is een spannende rit die de overmoedige vlieger van Tom Cruise volgt terwijl hij romantiek, kameraadschap onder zijn medecadetten en vooral snelheid najaagt. Hoewel de film een ​​vereiste liefdesbelang en een uitstekende chemie tussen Cruise en zijn mederekruten bevat, is het vooral gericht op Mavericks relatie met zijn vaardigheden als piloot.

Het personage is geobsedeerd om de beste en de snelste te zijn gedurende de hele film, constant in competitie met zichzelf en anderen. Het langverwachte vervolg van de film zal te zien zijn Maverick houdt rekening met zijn verleden, maar de eerste film in de serie heeft misschien al laten doorschemeren hoe de saga van de held onvermijdelijk zal eindigen. Een kijkje in het origineel Top Gun's soundtrack is misschien de sleutel tot het uiteindelijke lot van de zelfverzekerde piloot van Tom Cruise en, zoals veel verhalen over obsessie en de drive om te slagen, is het geen gelukkige conclusie dat

Top Gun: Maverick's verhaal lijkt af te stevenen op.

De soundtrack van de film was bijna net zo'n groot succes als Top Gun zelf, een prestatie die maar weinigen denken Top Gun Maverick's soundtrack zal kunnen toppen. De film won zelfs zijn enige Oscar voor Berlijns klassieke ballad 'Take My Breath Away', maar interessant genoeg is het een meer bombastische en nog beter herinnerde bijdrage aan de Top Gun-soundtrack die het uiteindelijke verhaal van de held schetst lot. Dat klopt, het is Sterling Archer's favoriete nummer, Kenny Loggins' 'Danger Zone'.

De teksten lijken Mavericks liefde voor riskante stunts te vieren, maar ze kunnen ook verwijzen naar een duister einde voor het personage in Top Gun: Maverick. Een nadere blik op 'Danger Zone' illustreert dat het onmogelijk is dat Tom Cruise's Maverick ooit zijn adrenaline zal opgeven haast, wat verklaart waarom hij nooit is gepromoveerd tot een bureaubaan, een functie die doorgaans wordt toegekend aan iemand van hem anciënniteit. In plaats daarvan blijft Maverick aan het risicovolle einde van de dienst, en deze zelfdestructieve drang zal waarschijnlijk deel uitmaken van wat leidde tot de uiteindelijke ontbinding van De relatie van Maverick en Charlie in de tijd sinds de gebeurtenissen van de originele film.

Zoals de onheilspellende tekst illustreert, moet Maverick een "flyboy" zijn omdat hij denkt dat alle van zijn persoonlijke en professionele validatie kan alleen komen door grenzen te verleggen en te breken grenzen. Volgens Maverick is dit de enige manier waarop mensen hem zullen waarderen:

"Ze zeggen nooit hallo tegen je, totdat je het op de rode lijn krijgt, overbelasting, je zult nooit weten wat je kunt doen, totdat je het zo hoog mogelijk krijgt"

Deze onwankelbare liefde voor risico kan uit verschillende bronnen komen, met als meest voor de hand liggende rechtvaardiging in het verhaal Mavericks onverwerkte schuldgevoel over de dood van Goose in de originele film. Om een ​​oud cliché van Psychology 101 te gebruiken, kan worden gesteld dat Mavericks behoefte aan snelheid voortkomt uit het proberen zijn demonen te ontlopen (ook al was de vroegtijdige dood van Goose aantoonbaar evenzeer de schuld van Iceman als die van Maverick).

Zoals met elke escalerende verslaving, is er maar één tragische manier waarop deze impuls zijn logische conclusie kan bereiken. Het idee dat Top Gun: Maverick zijn hoofdpersonage zal vermoorden via deze niet aflatende drive lijkt verrassend, aangezien zijn liefde voor stunts beïnvloed lijkt te zijn door zijn echte acteur. Maar het wordt later in het nummer verder geïllustreerd als Loggins praat over dichter bij de rand klimmen, bewust van het gevaar en onverschillig, omwille van een adrenaline-aangedreven rush:

"Buiten langs de rand is altijd waar ik brand, hoe verder op de rand, hoe heter de intensiteit"

Hopelijk overleeft Cruise's held de gebeurtenissen van Top Gun: Maverick ondanks wat het lied van Loggins impliceert, maar deze lezing versterkt het idee dat het verhaal van De obsessieve drive van Maverick zal op dezelfde manier eindigen als die van Tony Stark, waarbij het personage sterft als zichzelf, een nieuwe generatie inspireert om in zijn voetsporen te treden, maar daarbij zijn leven verliest. Het is moeilijk te ontkennen dat de teksten maar één mogelijk einde lijken te beschrijven aan de verwaande flyboy's verhaal, maar alleen de tijd zal leren of Maverick uit zijn zelfdestructieve neerwaartse spiraal kan komen voordat de einde van Top Gun: Maverick en overleven om een ​​mentorrol te spelen in Top Gun 3. Maar het lijkt er zeker op dat de soundtrack van de eerste film in niet mis te verstane bewoordingen heeft gezinspeeld op zijn onvermijdelijke crash-and-burn-einde.

Star Wars bevestigt de oorsprong van de Sith in Canon

Over de auteur