Hoe Kid Cosmic een MCU Spider-Man-probleem oplost
Seizoen 2 van de originele Netflix-serie Kid Kosmischheeft een concept uit de Spider Man franchise die lange tijd ontbrak in het Marvel Cinematic Universe: de strijd van een held om een evenwicht te vinden tussen een moeilijke baan met minimumloon en hun superheldentaken. Aangezien Kid Cosmic geïnspireerd is om zelf een superheld te worden na het lezen van stripboeken, vertoont de serie niet verrassend veel overeenkomsten met de MCU, die een zoek naar 13 Kosmische Stenen van Kracht die de wielder magische vaardigheden verlenen, een aartsvijand genaamd Fantos (een parodie op Thanos), en de karakterboog waarin een gemiddelde tiener wordt getransformeerd in een uitzonderlijke superheld.
Nadat koningin Xhan de lokale helden had belast met haar eigen mislukte missie om Erodius de planeetmoordenaar te verslaan en hun kleine stad aan het einde van Kid Kosmisch seizoen 1, seizoen 2 onthult dat de zaken bij Mo's Oasis floreren dankzij hun nieuwe menigte buitenaardse klanten, maar Jo en Kid hebben nog geen vooruitgang geboekt in hun zoektocht naar de resterende 8 Kosmische Stenen die ze moeten vernietigen Erodius. Terwijl seizoen 1 liet zien
Seizoen 2 toont hoe Jo er niet in slaagt haar twee levens te combineren, een als de leider van de Local Heroes en de andere als een tienerserveerster in Mo's Oasis, het restaurant van haar moeder. In aflevering 1 berispt Jo's moeder Flo haar dochter omdat ze nalatig is tegenover haar klanten en ze niet met genoeg medeleven behandelt. Kid Cosmic zeurt Jo ook om actief bezig te zijn met het plannen van hun missie om de overgebleven stenen te vinden en de melkweg te redden van Erodius. Jo's belangrijkste conflict doet sterk denken aan Peter's reis in Sam Raimi's Spider-Man 2, waarin een toch al veeleisende baan als pizzabezorger in Manhattan een van de vele verantwoordelijkheden van zijn dubbelleven is. Met de introductie van Iron Man als Peter Parker's (Tom Holland) mentor en weldoener, echter, die uitdaging om een gewone baan te combineren met het bestrijden van misdaad is geen probleem voor Peter in de MCU, die zijn underdog-verhaal minimaal verandert.
Starks aanwezigheid in Spider-Man: Thuiskomstdoet onbewust afbreuk aan Peters strijd als een alleman, iemand die zich bezighoudt met de gemiddelde uitdagingen van het dagelijks leven. Toen de rijke techmagnaat Stark Peters mentor werd, ging Peter van een eenzame held die de straten van New York in een zelfgemaakte onesie naar een Avenger met een technologisch geavanceerde Iron Spider pak. In plaats van een burgerwacht te zijn zonder enige begeleiding, middelen of back-up, gaf de hulp van Stark Peter een voordeel dat in het verleden interpretaties van Spider-Man niet hadden, wat veel van de druk verminderde die Peter voelde om zijn heldenwerk en persoonlijk te balanceren leven. Ter vergelijking: Jo's reis in Kid Kosmisch seizoen 2 is meer afgestemd op de traditionele uitdagingen van het personage, aangezien Jo meer een alleman is. Ze heeft geen steun van een miljardair, maar is eerder een zelfvoorzienend lid van de arbeidersklasse die leert een leider te worden van een onervaren superheldenteam met alleen trial-and-error en haar eigen team oplossen.
De aanwezigheid van Stark in het algemeen in Peter's leven binnen de MCU verandert ook veel van de uitdagingen waarmee Spider-Man wordt geconfronteerd, afgezien van een dagelijkse baan. Door de Spider Man franchise, Peters succes als superheld betekende vaak dat zijn persoonlijke leven eronder zou lijden, en vice versa, waardoor Peter in de moeilijke positie kwam te moeten kiezen tussen zijn dubbele verantwoordelijkheden. In Thuiskomst, heeft Peters streven om een Wreker te worden slechts een marginale invloed op zijn gezinsleven en sociale leven, waardoor Peters vader-zoon dynamiek met Tony zijn meest conflictueuze relatie wordt. Met dit in gedachten, Jo's reis in Kid Kosmisch lijkt de traditionele evenwichtsoefening van Spider-Man beter te weerspiegelen, want hoe meer Jo die van koningin Xhan beoefent advies over hoe ze de ideale leider kan worden, hoe verder ze verwijderd raakt van haar werk en haar huis, die één en de dezelfde.
Hoe middernachtmis en nooit heb ik me ooit een echte vertegenwoordiging gegeven?