Waarom MODOK een welkome onderbreking is van de MCU
Losgemaakt van de verplichtingen van het gedeelde universum en gericht op een ander publiek, Marvel's MODOK biedt een welkome onderbreking van de MCU; dit is waarom. Gemaakt door Jordan Blum en Patton Oswalt, Marvel's MODOK blaast een van de oudste schurken van het bedrijf nieuw leven in. MODOK, het koppige (letterlijk en figuurlijk) geesteskind van Stan Lee en Jack Kirby, verscheen voor het eerst in 1967 en is sindsdien een soort meme geworden onder de stripboekengemeenschap. Ondanks zijn lachwekkende uiterlijk is MODOK (wat natuurlijk staat voor Mental Organism Designed Only for Killing) vastbesloten om de wereld te regeren, ondanks zijn lachwekkende uiterlijk.
In prachtige stop-motion weergegeven door Robot Kip animatoren Stoopid Buddy Stoodios, MODOK neemt een leuk uitgangspunt - de superschurk uit de D-lijst probeert zijn rotsachtige thuisleven in evenwicht te brengen met een onlesbare dorst naar wereldheerschappij - en gaat voor blut, het publiek aanvallend met gag na gag, obscure referentie na obscure referentie, en dat alles terwijl ze oprecht pathos aanbieden langs de manier. Dit pathos, hoewel inherent aan het schrijven van de show, is grotendeels te danken aan het vocale werk van Oswalt als de titulaire schurk, zodat je nooit naar
MODOK biedt een verfrissende, met godslastering beladen kijk op het Marvel-universum dat zijn komedie volledig op een volwassen publiek richt. Hoewel oudere tieners waarschijnlijk een kick van de show zullen krijgen, zullen ze zich niet noodzakelijkerwijs kunnen verhouden tot de gespannen, misantropische leiding en zijn pogingen om de harten van zijn afbrokkelende familie te winnen. Los van de bredere MCU, MODOK heeft meer speelruimte om te experimenteren en hoeft niet bij te dragen aan een grotere verhaallijn, waardoor de serie volledig kan inspelen op de bizarre wensen en behoeften van zijn titulaire karakter terwijl hij navigeert in een wereld die wordt geteisterd door consumentisme, zogenaamd schoon leven en zakelijke achterbaks.
De stop-motion-stijl van animatie, beroemd gemaakt door mensen als Aardman en de eerder genoemde Robot Kip, is een zeldzaamheid in het huidige televisielandschap - setting MODOK apart, visueel, van de gebruikelijke live-action-output van Marvel. De tactiele, popart-beelden vormen een onheilige alliantie met de donkere, meer volwassen thema's van de show om iets edgy en toch vreemd geruststellend te creëren - alsof Metnail & ik werd geanimeerd door Rankin/Bass, of dat Aardman een poging deed om Kafka aan te passen.
Terwijl MODOK's lot is momenteel onzeker, gezien Hulu's co-distributie van de show naast Disney+, zou Marvel's high-ups nalatig zijn om het reeds geplande tweede seizoen niet groen licht te geven. Hoewel MODOK zijn wereld absoluut niet verdient, verdient onze wereld meer van MODOK: een perfecte mix van familie-sitcom, komedie op de werkplek en stripboekpastiche die fungeert als een welkome afwisseling van het toch al overvolle MCU.
Inktvisspel: waarom de vips allemaal dierenmaskers dragen
Over de auteur