Cyber ​​Shadow Review: Cyberninja's gaan nooit uit de mode

Het is een onbetwistbaar feit: cyberninja's zijn cool. Nieuwe uitgave Cyber-schaduw is een liefdesbrief aan NES cyberninja-games, uitgegeven door Jachtclub van Schop Ridder roem maar ontwikkeld door een enkele maker in Mechanical Head Studios. Het is een stoere, soepel aanvoelende actie-platformgame met een gestaag toenemende uitdaging en lijkt perfect gepositioneerd om veteranen van zijn inspiraties te dienen.

De titulaire held Shadow van de game is een soort cybernetische mensachtige wiens clan is afgeslacht terwijl de futuristische Mekacity de apocalyps nadert. Shadow begint met een simpele sprong en slash en verkrijgt uiteindelijk een reeks upgrades en vaardigheden die zijn bereik en finesse vergroten, allemaal gedegradeerd tot een rigide speelstijl met twee knoppen. Deze benadering van mechanica is geneigd om af en toe onhandig te worden - een laat-ontgrendelende parry-beweging is vaak onbetrouwbaar - maar blijft dicht bij de NES-esthetiek en gevoeligheid die het geheel van Cyber-schaduw.

Cyber-schaduw is slim in het vertrouwen op zijn sterke punten - een breed scala aan vijanden, unieke omgevingsspecifiek obstakels, dreigend levelontwerp en mechanische diepte en detail ondanks een ingekorte "retraux" -aanpak vergelijkbaar tot met bloed bevlekt en games vinden het leuk. Vijanden hebben meestal maar een paar aanvallen, maar reageren ook op onverwachte, interessante manieren. Deze fijnere punten worden bepaald door herhaalde pogingen over de moeilijkste controlepunten, maar geeft Cyber-schaduw een Soulsborne-achtige kwaliteit waar bewustzijn van nuance de sleutel tot succes is.

Er zijn echter ook tal van verouderde ontwerpelementen in de game, die voor sommigen geruststellend zullen zijn, maar voor anderen irritant. Er zijn tal van insta-doden, hetzij via bodemloze putten of gevaren die misschien niet meteen zo gevaarlijk lijken als ze zijn. Om eerlijk te zijn, Schop Ridder had ook zijn aandeel in deze plotselinge game-overs, maar gezien de constante terugslagschade in Cyber-schaduw en het soms onaardige checkpoint, bepaalde secties zullen het geduld van de speler op de proef stellen en zelfs ronduit oneerlijk voelen.

Toch komen het meeste levelontwerp en de moeilijkheidsgraad omhoog Cyber-schaduw voel me mooi in balans. Het checkpoint/save-systeem in het spel betekent dat spelers op bepaalde kruispunten in-game valuta kunnen uitgeven aan een kleine bonus die het komende deel van het level kan helpen. Deze kunnen een herstel van de gezondheid omvatten (meestal ontgrendeld bij elk checkpoint), een herstel van een vaardigheidspunt of een speciale tijdelijke upgrade zoals een sterker zwaard of een aanvallende drone. Het is een interessant idee — het meerdere keren herstarten van een moeilijk gebied kan ertoe leiden dat je wat essentie uitgeeft voor een been omhoog — maar het is vrij beperkend. Er is altijd maar één vooraf geselecteerde upgrade beschikbaar om te kopen en bepaalde checkpoints bieden deze zelfs helemaal niet te koop aan.

Er is ook een backtracking-systeem waarbij spelers nieuw ontgrendelde vaardigheden kunnen gebruiken om eerdere te doorzoeken Cyber-schaduw niveaus voor verborgen upgrades of geheime bazen. Die beloningen zijn meestal klein, en niveaus kunnen alleen worden ingevoerd via speciale connectoren die deze ondernemingen enigszins vervelend maken om op te graven. Er is ook een redelijk robuust "feats" -systeem dat een spanwijdte van ontgrendelbare prestaties, waarvan de meeste interessante of uitdagende afleidingen bieden. Dat gezegd hebbende, moeten spelers oppassen dat het kijken door het feats-scherm mogelijk delen van het spel kan bederven, wat betekent dat deze in het begin waarschijnlijk afgesloten of verborgen hadden moeten zijn.

Cyber-schaduw is ook een visueel wonder. Het meeste ziet er beter uit dan de vergelijkbare NES-spellen had in die tijd terecht kunnen slagen, maar de pixel-perfecte beweging en sprankelende illustraties zorgen ervoor dat het toch verwant lijkt aan de beste voorbeelden van dat tijdperk. Bovendien, de Cyber-schaduw soundtrack is misschien wel een van de grootste troeven van het spel, een aanstekelijke opeenvolging van humeurige en dramatische chiptune-loops die spelers inspireren door de moeilijkste ontmoetingen en pogingen van de baas.

Iedereen met een voorliefde voor old-school 2D-actie, vlijmscherpe platformactie en cyberninja's in het algemeen zal dol zijn op Cyber-schaduw. Het is meer zelf-serieus dan De boodschapper maar voldoet aan zijn toewijding aan de klassiekers van weleer en de ambitie om ze te overtreffen. Dat de game grotendeels door één persoon is ontwikkeld, geeft wel het gevoel dat het een passieproject en statement is, niet gehinderd door onnodige betrokkenheid en daardoor Cyber-schaduw zou wel eens een van de beste NES-liefdesbrieven van 2021 kunnen worden.

Cyber-schaduw verschijnt op 26 januari op Nintendo Switch, PlayStation 4, Xbox One, MacOS, Linux, pc/Windows en PlayStation 5. Een digitale pc-code is ter beoordeling aan Screen Rant verstrekt.

Onze beoordeling:

4 van de 5 (uitstekend)

Into The Pit Review: een roguelike arena met een langzame start

Over de auteur