Waarom zoveel filmgedeelde universums zijn mislukt

Gedeelde universums hebben blockbuster-cinema gedefinieerd in de 2010, maar de meeste pogingen mislukten om een ​​werkelijk onuitwisbare indruk op het publiek achter te laten. Voor al het geld dat Hollywood-studio's in deze enorme, ambitieuze projecten hebben gepompt, hebben slechts een select aantal het volledig intact overleefd. Dit komt omdat het kritische en commerciële succes van een filmisch universum uiteindelijk meestal te danken is aan keuzes voor het vertellen van verhalen, marketing en zorgvuldige planning achter de schermen.

De Marvel Cinematic Universe heeft duidelijk de weg vrijgemaakt voor de huidige trend in het gedeelde universum en domineert nog steeds het veld, zowel aan de kassa als in recensies van critici. Het is geen mysterie waarom andere studio's zouden proberen de indrukwekkende winsten van de superheldenfranchise te repliceren, maar producenten hebben keer op keer geleerd dat het moeilijk is om meer dan eens goud te slaan. Voor iedere Avengers film die box office-records breekt, is er een teleurstellende investering in een ander filmisch universum dat nooit de hoopvolle projecties van een Hollywood-manager bereikt.

De filmmarkt is echter niet willekeurig. Er is een reden waarom niet alle pogingen tot een crossover-franchise even goed zijn gelukt als Marvel, geef of neem een Annabelle pop of zo Fantastische Beesten. Een nadere blik op de grootste premies en mislukkingen in de wereld van filmische universums zal de strategieën voor het vormen van een verkoopbaar en samenhangend groots verhaal uit afzonderlijke films duidelijker maken. Deze verkenning zal ook de misstappen en tegenslagen onthullen die dit type franchise voor altijd kunnen verdoemen.

Gedeelde universums werden de grootste trend van de jaren 2010

Publiek dat na de aftiteling bleef voor Ijzeren manhelemaal terug in 2008 werden getrakteerd op de geboorte van het moderne gedeelde universum. Zoals Samuël L. Nick Fury van Jackson stapte uit de schaduw om Tony Stark van Robert Downey Jr. uit te nodigen voor het Avengers Initiative, een enorm creatief en financieel risico werd in gang gezet. Vier jaar later, in 2012, wierp het enorm zijn vruchten af ​​met Marvel Studios' De Wrekers, een kaskraker die wereldwijd meer dan een miljard dollar opleverde en de op twee na meest winstgevende film aller tijden werd. als toekomst Avengers afbetalingen nog meer geld opleverden, sprong Hollywood op de kar van het gedeelde universum.

Plotseling werden filmische universums een ware rage in de filmindustrie. DC begon zijn eigen franchise in 2013, een jaar later De Wrekers bewees de levensvatbaarheid van superheld-crossovers, te beginnen met Man van staal. Superman zou in dezelfde wereld bestaan ​​als Batman, Wonder Woman en de rest van de Justice League. Warner Bros. gaf ook de horrorgenre zijn eigen gedeelde universum hetzelfde jaar met de bezweringfilms en hun spin-offs. Legendarisch Godzilla introduceerde de MonsterVers, een Amerikaanse versie van Toho's geliefde Kaiju films.

Het aanhoudende financiële succes van deze pogingen tot een gedeeld universum bracht studio's ertoe om ook voort te bouwen op reeds bestaande franchises. Fox breidde de wereld van de. uit X-Men films, waardoor Wolverine en Deadpool solo-uitjes geven. Warner Bros. keerde ook terug naar de voltooide Harry Potter franchise, met de opening van de Fantastische Beesten films die het publiek eraan herinneren dat ze zich afspelen in de "Tovenaarswereld." Eenvoudige sequels werden zeldzamer naarmate de jaren 2010 veranderden in het decennium van het filmische gedeelde universum.

Redenen waarom niet alle gedeelde universums zijn gelukt

Niet al deze pogingen zijn echter gelukt. Universal's Donker Universum berucht omgekomen bij impact toen De mummiewerd uitgebracht in 2017 tot kritische en financiële verlegenheid. De onderneming moest doen herleven wat ironisch genoeg bioscoop was eerste gedeelde universum, de universele klassieke monsterfilms, en breng de wezens uit de Gouden Eeuw naar een actievolle, met sterren bezaaide relevantie. De mummie werd in plaats daarvan ontsierd door generieke actie, slecht geschreven dialoog en, meer dan wat dan ook, een schaamteloos gedwongen poging om geld te verdienen aan de gedeelde universum-trend.

Ook andere gedeelde universums konden de eerdere hype niet vasthouden. Hoewel DC een gezonde winst maakte met hun eerdere deelname aan het DC Extended Universe, teleurstellende kassa rendement van Justice Leaguemaakte duidelijk dat het enthousiasme voor gedeelde universa begon af te nemen. Terwijl Marvel jaren besteedde aan het ontwikkelen van zijn wereld en de meeste van zijn hoofdpersonages ruimschoots in de schijnwerpers liet staan, kwam DC eruit Justice League op een berucht gehaast productieschema en introduceerde personages die nog nooit in eerdere films waren verschenen, behalve een snelle referentie.

Ditzelfde probleem werd de vloek van Hollywood's nieuwe crossover-lieveling. Als studio's niet bereid waren tijd te steken in het langzaam opbouwen van anticipatie op hun nieuwe universums, waren hun franchises gedoemd te verdwijnen in de oververzadigde markt. Opgeblazen kosten zijn ook een hoofdoorzaak van rampen in het gedeelde universum. Terwijl de financieel succesvolle de bezwering spin-offs hebben doorgaans een veel kleiner budget dan de hoofdfilms, Justice League en De mummie veel last van gehad opgeblazen productiekosten. Zelfs Godzilla beet meer af dan hij kon kauwen toen Koning van de Monstersslaagde er niet in een comfortabele winst binnen te halen. De koning heeft misschien tegen Ghidorah en Rodan gevochten, maar hij was niet in staat zijn eigen gigantische productie- en marketingbudgetten te veroveren.

Wat toekomstige gedeelde universums zouden moeten doen?

Gedeelde universums zijn niet per se een rage van de jaren 2010, maar de creatieve geesten achter de succesvolle crossover-franchise moeten bedenken dat er zoiets bestaat als het concept te hard pushen. Marvel heeft de integratie van zijn films nauwgezet gepland door middel van zorgvuldige verhalen, gebruikmakend van plotdetails van eerdere inzendingen om een ​​onderling verbonden verhaal te construeren dat uiteindelijk zijn vruchten afwierp in de grotere cross-over van de studio films. Oneindige Oorlog en Eindspel beide gaven het gevoel dat het nodig en lonend was om ongeveer een decennium aan Marvel-films door te nemen, omdat ze verhaallijnen sloten die zich in de loop der jaren hadden opgebouwd.

Daarentegen films als Justice League en Godzilla: Koning van de Monsters gebrek aan emotioneel gewicht omdat de films die eraan voorafgaan meer gericht zijn op het opbouwen van anticipatie op een cross-over dan op het planten van de verhaalzaden voor toekomstige uitbetalingen. Universal's marketing voor zijn Dark Universe omvatte een castfoto en een door Danny Elfman gescoorde titel volgorde, maar het publiek heeft personages nodig om zich aan te hechten en een verhaal om vraag naar de wereld te creëren eerst. Lege marketing is gewoon niet genoeg. Films zoals Fantastische Beesten en M. Night Shyamalan's Glas, hoewel lauwe recensies ontvangen, hadden ze in ieder geval het voordeel van reeds bestaande op zichzelf staande films om een ​​bewoonde wereld te vestigen.

Studio's moeten ook hun budgetten in de toekomst plannen om de gevolgen van een mislukte poging tot een gedeeld universum te voorkomen. de bezwering universum is een van de meest lucratieve horrorfranchises ooit, met meer dan een miljard dollar verdiend in de loop van zeven jaar. Het is echter geen verrassing, aangezien de zeven films in de franchise samen meer dan honderd miljoen dollar hebben gekost. Blumhouse houdt zich ook beroemd aan een goedkoop plan, met de recente stand-alone hit van de studio De onzichtbare maninspirerend nieuw enthousiasme voor Universal's klassieke monsters IP. Gedeelde filmische universums hebben in feite een toekomst - maar studio's moeten geduldig en zuinig zijn met hun ondernemingen.

Michael Keaton's Batman Return overtreft MCU Phase 4's Spider-Man Trick

Over de auteur