10 meest schokkend gewelddadige films ooit gemaakt

sommige films duw de envelop, terwijl andere films verscheuren de envelop, steek het door een shredder en doe dit zonder je zorgen te maken over hoe ze door de mainstream zullen worden waargenomen. Dit is wat de volgende films hebben gedaan en ze zijn - berucht of niet - ingebed in het DNA van de filmgeschiedenis vanwege: de provocerende emoties die ze opriepen, niet alleen onder bioscoopbezoekers, maar ook onder overheidscensuur en zetels van politieke macht. Ze verbeelden verschillende vormen van geweld, op zulke unieke, maar moreel twijfelachtige manieren, dat honderden over jaren zullen mensen deze films bestuderen om onze reacties op hen te vergelijken tussen toen en nu.

Hier is Screen Rant's lijst van de 10 meest schokkend gewelddadige films ooit gemaakt.

10 Kannibaal Holocaust (1980)

Het geweld is zo brutaal in deze Italiaanse exploitatiefilm dat sommigen dachten dat het echt was. Controverse ontstond over Kannibaal Holocaust's grafische weergave van de botsing tussen een stam in het Amazone-oerwoud en een Amerikaanse filmploeg die in hun afgelegen gebied fotografeert. De film is een amalgaam van verontrustende beelden die bedoeld zijn om onze zintuigen te shockeren. Seksueel geweld, dierenmishandeling en kannibalisme behoren tot de meer bloederige momenten, maar de... grootste schok was het gerucht dat de film een ​​"snuiffilm" was en dat de acteurs daadwerkelijk werden vermoord op... camera.

Dit was niet waar, maar men geloofde het genoeg dat regisseur Ruggero Deodato naar de rechter stapte zonder dat zijn acteurs hem kwamen verdedigen. Waarom deden ze dat niet? Ze ondertekenden een vertrouwelijkheidsovereenkomst voorafgaand aan de release van de film waarin stond dat ze in geen enkele media zouden verschijnen om de film er nog realistischer uit te laten zien.

9 Rambo (2008)

Toen Sylvester Stallone besloot om Rambo terug te brengen voor een laatste keer in 2008, maakte hij geen grapjes. Deze keer krijgt John Rambo de taak om een ​​groep missionarissen te redden die door een militant Birmaans regime gevangen worden gehouden in een afgelegen gebied.

Zodra missionarissen zijn gedood en wraak in het spel komt, zijn er veel gruwelijke beelden om te zien: Rambo maakt vloeibaar tientallen slechteriken met een gemonteerd Gatling-geweer en letterlijk een andere openbreken, voor het geval je de anatomieles hebt gemist die nacht.

8 Onomkeerbaar (2003)

Geregisseerd door Gaspar Noé, onomkeerbaar is zo gewelddadig dat zelfs mensen met een sterke maag het misschien niet volledig kunnen bekijken. Roger Ebert zei ooit dat het zo was... "een film die zo gewelddadig en wreed is dat de meeste mensen hem onkijkbaar zullen vinden." De film bevat een grafische, single-take verkrachtingsscène van negen en een halve minuut, met de Italiaanse superster Monica Bellucci, die mensen woedend maakte bij Noe.

Niet alleen de verkrachtingsscène, maar ook andere gewelddaden worden in beeld gebracht. In een bijzonder brute scène slaat een man een ander dood met een brandblusser, waarbij zijn schedel wordt verbrijzeld, en Noe weigert weg te snijden. Er zijn geen grenzen aan wat er in de bioscoop kan worden afgebeeld, en Noe wil ervoor zorgen dat je dat onthoudt.

7 Passie van de Christus (2004)

Mel Gibson is niet bang om geweld te tonen in de films die hij regisseert. Apocalypto en Dapper hart hadden beide op deze lijst kunnen staan, maar in plaats daarvan nemen we genoegen met De passie van Christus. De Bijbel is niet gek op geweld en de film maakt ons daar heel goed van bewust, door te vertellen over Jezus' laatste lijdensdagen voor zijn uiteindelijke kruisiging.

Er zijn slechts drie zinnen in de Bijbel die de geseling van Jezus vermelden en toch wijdt Gibson meer dan 10 minuten filmtijd aan Jezus die wordt gegeseld totdat hij instort. De kruisigingsscène is niet veel beter, aangezien Gibson blijkbaar wil dat het publiek de pijn zo veel mogelijk voelt.

Gibson heeft echter verklaard dat hij gelooft dat de Bijbel een veel gruwelijker kruisiging beschrijft dan de film. De film is schokkend, extreem en probeert je de - zoals de regisseur van de film heeft gezegd - "enormheid van het offer" te laten zien. De brutaliteit op het scherm zorgde ervoor dat het publiek niet alleen het offer zag, maar het ook voelde.

6 Herberg: Deel II (2007)

Zo gewelddadig als de eerste Herberg film kreeg, bereikte het nooit de martelende toppen van zijn vervolg. Drie vrouwelijke Amerikaanse studenten reizen naar het buitenland in Oost-Europa, wanneer ze worden gelokt, ontvoerd, en aangeboden aan sadistische leden van een ondergronds bedrijf waar klanten mensen kunnen kopen voor marteling en moord.

Er is sadisme en gore, maar uiteindelijk lijkt Roth zijn publiek te choqueren op elke mogelijke manier. De film was zo grafisch dat het Britse Lagerhuis verklaarde dat het mogelijk illegaal zou zijn om foto's van de film in bezit te hebben, aangezien deze als "extreme pornografie" kunnen gelden. De meeste schuld ligt bij scènes die vrouwonvriendelijk en gewelddadig gedrag jegens vrouwen verbeelden.

5 Een Servische film (2010)

Deze Servische film met de toepasselijke titel werd in zoveel Europese landen verboden dat je jezelf net zo goed aan de politie kunt geven als je in het bezit bent van de dvd op dat continent. Verkrachting, moord, necrofilie en kindermishandeling spelen een prominente rol in de plot van de film, die draait om een ​​pornoster die per ongeluk in een pornografische "snuiffilm" belandt. Het meest verontrustende moment in de film is zo verontrustend dat we het hier niet eens kunnen noemen, maar geloof ons als we zeggen dat je een sterke maag en een stalen wil moet hebben om er doorheen te zitten. De filmmakers hebben beweerd dat het geweld politiek gemotiveerd is, aangezien het de mislukkingen van het postcommunistische regime van Servië aan de kaak stelt. Jij mag het beoordelen.

4 Battle Royale (2000)

Battle Royale maakt De Hongerspelen ziet eruit als een kindermiddagspecial. Het plot lijkt zo op elkaar en toch is de uitvoering zo anders. Het speelt zich af in een toekomst waarin Japanse topmannen negendeklassers dwingen elkaar af te maken in een tijdsbestek van drie dagen. Het resultaat is een bloedbad als geen ander; denken Dood Bill voldoet aan De rennende man.

De film veroorzaakte nogal wat opschudding in Japan, waar de release aanleiding gaf tot een debat over overheidsoptreden tegen mediageweld. Dit werd nog versterkt toen regisseur Kinji Fukasaku minderjarige kinderen die de film niet konden zien, vertelde om "binnen te sluipen, en ik moedig je aan om dat te doen". De film is nooit in de bioscoop uitgebracht in de Verenigde Staten, waar hij zonder een NC-17 waarschijnlijk niet door het MPAA-ratingbord zou zijn gekomen. Maar naarmate de jaren verstreken, Battle Royale is een cultklassieker geworden en de film die veel filmnerds wensten De Hongerspelen zou zijn geweest.

3 Ichi de moordenaar (2001)

Films over de Japanse maffia - de Yakuza - zullen altijd iets gewelddadigs hebben. Ichi the Killer neemt dat geweld en maakt er bloedige kunst van. Vanwege de brute weergave van grafisch geweld en wreedheid in de film, werd Ichi the Killer in veel landen over de hele wereld verboden. Waarom zou iemand verrast zijn met inhoud die zo verdraaid is?

Een personage wordt aan haken gehangen en gemarteld, terwijl de mond van een ander personage wordt verminkt en... Nou, het is beter om je eetlust te bewaren. Bij de middernachtelijke vertoning van de film op het Toronto International Film Festival werden braakzakken uitgedeeld. De film, afkomstig van de Japanse auteur Takashi Miike, is een kunstzinnige mix van bedachtzame malaise en grotesk bloedvergieten.

2 Salo, of 120 dagen van Sodom (1975)

De titel zegt het al, nietwaar? Deze kunstfilm uit 1975, geregisseerd door Pier Paolo Pasolini, is gebaseerd op: De 120 dagen van Sodom door de markies de Sade. De film draait om de verontrustende ontvoeringen van achttien kinderen door de fascistische Libertines, die hun slachtoffers onderwerpen aan moord, gedwongen seksuele handelingen en sadisme.

Martin Scorsese heeft door de jaren heen betoogd dat film "artistieke verdienste" heeft en vele andere auteurs hebben de film en de regisseur royaal verdedigd. Paolini probeerde hardnekkige, relevante thema's als politieke corruptie, machtsmisbruik en fascisme te onderzoeken. Criterion bracht het in 2011 uit als onderdeel van hun collectie. Dit was Pasolini's laatste film, aangezien hij kort voor de release werd vermoord.

1 Ik spuug op je graf (1978; 2010)

Een vrouw gaat op vakantie in het bos, maar wordt gevangengenomen door een groep mannen die haar om de beurt verkrachten. In de meeste films zou ze worden vermoord en dat zou het einde zijn, maar in een speling van het lot weet ze te ontsnappen... amper. Wraak is een gerecht dat het best koud geserveerd wordt en beide versies van deze film geven die term een ​​geheel nieuwe betekenis.

De ontsnapte neemt uiteindelijk haar eigen wraak door elke verkrachter één voor één te doden op de meest wrede en ongebruikelijke manieren die je je kunt voorstellen. Er is een bierflesaanval, een ingenieuze castratie en een zeer gedenkwaardige steekpartij. Velen hebben de film gezien als een kritiek op het feminisme, terwijl anderen het als een feministische kritiek zagen. Wat je ook van de film vindt, het achtervolgt de kijkers tot op de dag van vandaag. De remake van 2010 is net zo schokkend, waarbij de ante in sommige scènes wordt verhoogd en de boodschap van vrouwelijke empowerment wordt opgepoetst om te passen bij de 21e eeuw.

-

Dit zijn niet de enige films die de grenzen van filmgeweld verleggen. Hebben we gewelddadige films gemist die je schokten? Laat het ons weten in de reacties hieronder!

Volgende5 anime-personages die Thanos konden verslaan in een gevecht (en 5 wie niet)