X-Men Legends #1 Review: de hommagefans uit de jaren 90 wisten niet dat ze nodig hadden
Waarschuwing! Spoilers vooruit voor X-Men Legends #1
Marvel is nieuw X-Men Legends serie laat zien wat een compleet ander tijdperk de jaren '90 waren. Het is misschien moeilijk voor jongere fans om te geloven, maar er was een tijd dat superheldenstrips niet zo werden verteerd door de grimmige en gruizige kraakbeen van de invloed van Frank Miller, en evenmin zo zelfbewust over de vaak absurde vertoon van hun meer dan levensgrote karakters. Het was zeker een meer spektakelgerichte ervaring, een tijd van opgevoerd soap-opera-achtig drama gecombineerd met bombastische actie. En het was contra-intuïtief een meer openlijk literaire, waar panelen en pagina's boordevol bijschriften, woordballonnen en andere geassorteerde rommelig, en elk nummer en elke aflevering van de 30-jarige geschiedenis van elke franchise stond klaar om nieuw leven in te blazen in relevantie (met behulp van overvloedige aantekeningen van de redactie). Het was misschien een minder filmische ervaring, maar superheldenstrips uit de jaren '90 hadden een zekere simplistische charme die niet kan worden ontkend. Daarom
Een nieuwe serie die de mazen in de wet probeert te dichten die zijn ontstaan door decennia van verwaarlozing en heroverwegen, X-Men Legends zet de bal aan het rollen met een van de meer beruchte losse eindjes van weleer: wie was de 'derde Summers-broer', een onbekende broer naar X-Men Cycloop en Havok, waar meneer Sinister het over had? Oorspronkelijk een belangrijk plotpunt van X-Men (Vol. 2) #23, had schrijver Nicieza gepland dat de onthulling zou plaatsvinden na een jarenlange opbouw over meerdere series in de Marvel Universum. Dit plan werd later afgebroken toen Nicieza Marvel in 1995 verliet, maar niet voordat hij in wezen het eigenlijke plan had blootgelegd: die nieuwkomer Adam-X, ook bekend als X-Treme, was de beoogde onthulling, de zoon van Katherine Anne Summers en de kwaadaardige ruimtetiran D'ken, keizer van het Shi'ar-rijk.
Als we door de kwestie bladeren, is het duidelijk waarom Marvel-redactie koud is geworden over zo'n belangrijk plotpunt. Adam-X komt uit een striptraditie van over-the-top, meer dan levensgrote personages die uitsluitend bestaan voor de 'regel van cool', compleet met ingewikkeld complexe karakterkunstontwerp. Onder Nicieza bruist het bestaan van Adam van plotselinge ontmoetingen met verrassende gastpersonages (zoals Kabel!), gevechten die zonder enige waarschuwing beginnen en splash-pagina's die alleen bestaan om de meest dramatische actiehoudingen te benadrukken die de artiest kan bedenken.
Het verhaal, een nauwelijks zinvolle wilde rit die zwaar op het absurde grenst, speelt zich af na X-Men (Vol. 2) #39 (voor het eerst gepubliceerd in 1994), en ontdekt dat Adam wordt opgejaagd door Shi'ar-sekteleden, ruimtepiraten en de X-Men's Summers-broers. Waarom? Omdat Cycloop en Havoks grootouders worden gegijzeld door de schurk van weleer Erik de Rode en het losgeld is dat Adam aan hem wordt geleverd, omdat hij heeft geprofeteerd om om de een of andere reden het Shi'ar-rijk ten val te brengen. Waarschijnlijk iets met zijn inmiddels overleden vader, want inderdaad, hij is eigenlijk niet verwant aan de grotere familie Summers, behalve de twee broers, met wie hij een moeder deelt. Dus Adam-X wordt slechts heel losjes beschouwd als een 'zomerbroeder'.
En toch, hoe vreemd het ook is, niets van dat ingewikkelde plot is in het minst belangrijk als het gaat om het genieten van de kwestie. Dat was de ware kracht van de jaren 90-stijl in strips: het ging altijd om de grote actiescènes en de gekke kunst, de plot was er alleen om herlezingen te vergemakkelijken. Er is een zekere zalige eenvoud aan dit soort ervaringen, een die geen ijverige aandacht voor de byzantijnse plotelementen vereist. En wat heel opmerkelijk is aan dit verhaal, is hoe Nicieza en Booth deze esthetiek volledig weten te heroveren en naadloos te implementeren in wat alleen maar kan worden omschreven als een briljante hommage.
X-Men Legends #1 is een prachtige terugkeer naar de jaren 90 in zowel verhaal als stijl, en is nu te koop waar stripboeken worden verkocht.
Kang The Conqueror wilde stiekem een andere Marvel-schurk zijn
Over de auteur