Waarom ziel er niet in slaagt om binnenstebuiten en omhoog te matchen

Ziel'opvallende animatie wordt geleverd met een boeiend uitgangspunt en getalenteerde cast, maar het verhaal haalt niet de kwaliteit van Pixar's twee grootste kritische successen - 2009's Omhoogen 2015 Binnenkant Uit. In de afgelopen 20 jaar hebben de twee animatiefilms lovende kritieken gekregen en het publiek in tranen achtergelaten, wat neerkomt op topprestaties voor de studio. Zoals de beste Pixar-films, spraken de films zowel kinderen als volwassenen aan en lieten mensen nadenken over een diepere boodschap. Hoewel Ziel probeert hetzelfde te doen, het verhaal is niet zo goed gestructureerd en het biedt niet dezelfde emotionele kracht.

Ziel volgt bandleraar Joe Gardner (Jamie Foxx) terwijl hij zijn levenslange droom om jazzmuzikant te worden op het podium probeert te verwezenlijken. Net op het moment dat Joe zijn grote doorbraak beleeft, krijgt hij echter een ongeluk waardoor zijn lichaam op aarde en zijn ziel op het pad naar het hiernamaals achterblijft. In een daad van rebellie verklaart Joe dat hij nu niet kan sterven en ontsnapt hij naar het Grote Vroeger, waar hij de ongeïnspireerde ziel 22 (Tina Fey) ontmoet. Samen reizen de twee naar de aarde, waar Joe begint te beseffen dat (misschien) zijn droom om jazzmuzikant te worden niet het enige doel van zijn leven is. Terwijl hij nadenkt over 22's benadering van het leven, ontdekt Joe dat de vonk van een ziel kan komen uit alledaagse geluksmomenten. Joe keert terug naar het Grote Vroeger om 22 een kans op leven op aarde te bieden, en inspireert de bewakers om Joe zelf een tweede kans op leven te geven.

Joe's reis naar binnen Ziel zet de traditie van Pixar voort van het onderzoeken van de aard van het leven, de zin en de sterfelijkheid, maar het mist de concrete resoluties die we zien in Omhoog en Binnenstebuiten. Terwijl deze twee films zich ontwikkelen tot een unieke climax in de actie en de kijkers laten begrijpen hoe de personages zijn veranderd, Ziel blijft complexe plotgebeurtenissen onderzoeken tijdens de laatste paar minuten van de film. De film geeft Joe verschillende momenten van openbaring, waardoor het publiek niet zeker weet wanneer zijn verhaal eindigt en welke lessen hij heeft geleerd. Ziel ziet ook een grote kans over het hoofd om de verhalen van zwarte personages te verkennen door het grootste deel van de film in een kortstondig rijk te plaatsen en meer te focussen op cultuur dan op conflict. De film heeft krachtige ideeën, gericht op het onderzoeken van de menselijke ziel en het tonen van een voornamelijk zwarte cast, maar de uitvoering ervan is een teleurstelling.

Als een drievoudig kenmerk, Omhoog, Binnenstebuiten, en Ziel misschien wel het perfecte trio. Alle drie onderzoeken ze de zin van het leven, maar in verschillende stadia. Terwijl Omhoog richt zich op de poging van senior Carl Fredricksen om de laatste wens van zijn vrouw te vervullen, Binnenstebuiten richt zich op de omwenteling van het gezinsleven van de 11-jarige Riley tijdens de preadolescentie. Ziel draait ook om een ​​periode van verandering in het leven van het hoofdpersonage, dit keer met een man van mogelijk in de dertig of veertig die worstelt om zijn dromen na te jagen, een verhaal dat voor velen bekend is.

Het probleem met Ziel  is dat het probeert te veel dingen tegelijk te doen. in tegenstelling tot Omhoog en Binnenstebuiten, die zich volledig richten op de hoofdpersonen, met alleen ondersteunende stemmen als contrast of komisch reliëf, Ziel introduceert 22, die haar eigen strijd en verhaal heeft. Soul 22 is een meeslepend personage, maar het publiek heeft niet dezelfde investering in haar leven als dat van Joe, en de resolutie van haar reis past niet precies in het hoofdverhaal. In een enigszins warrige conclusie, Ziel eindigt met een afweging tussen 22 en Joe, waarbij Joe zijn plaats op aarde opoffert net op het moment dat hij de ware zin van het leven beseft, om later op het laatste moment een redding te ervaren uit het Grote hiernamaals en een tweede, tweede kans te krijgen. De sterke reeks ondersteunende personages van de film is een tweesnijdend zwaard - de personages hebben diepte maar leiden af ​​van het hoofdverhaal. Idealiter zouden Joe's vrienden en familie een groter deel van zijn verhaal uitmaken, waardoor het een echte ensemblefilm wordt.

Ziel heeft een lossere verhaalstructuur dan Omhoog of Binnenstebuiten, abrupt springen tussen de echte wereld en de Great Beyond, het creëren van scènes die niet altijd aansluiten op het grotere verhaal of een samenhangend geheel vormen. Binnenstebuiten gebruikte animatie van vage concepten zoals emoties om Riley's strijd in het leven te onderstrepen, waarbij gebeurtenissen in het hoofdkwartier parallel liepen met en verhelderende gebeurtenissen in de werkelijkheid. Ziel, aan de andere kant, plaats een groot deel van Joe's verhaal in een buitenaards rijk, waardoor het verhaal te conceptueel wordt om het publiek effectief te bereiken. Een van de sterkste punten van Pixar is het verbinden van symbolen zoals Ellie's verdienste-badge (Omhoog), of de versmelting van Vreugde en Verdriet (Binnenstebuiten) naar de emoties en verandert de ervaring van de personages. Zielverstoort dat evenwicht door te ver in het onbekende te gaan.

Blumhouse-maker Jason Blum onthult zijn keuze voor de engste film ooit

Over de auteur