Elke Sam Peckinpah Western, gerangschikt op IMDb

Lang voordat Quentin Tarantino zijn stempel op celluloid drukte, was Sam Peckinpah Hollywoods meest controversiële gewelddadige filmmaker. Met viscerale actievoerders zoals De ontsnapping, oorlogshelden zoals Kruis van ijzer, en aangrijpende thrillers zoals Strohonden, maakte Peckinpah gedurende zijn decennialange carrière een blijvende indruk op bioscoopbezoekers.

Peckinpah gooide zijn hoed op vele filmische genres, maar degene waar hij meer dan alle andere naar terugkeerde, was de western. Met zijn ruwe, ruige, met bloed doordrenkte visie op het Oude Westen deconstrueerde Peckinpah het westerngenre en vond het opnieuw uit.

8 De dodelijke metgezellen (6.1)

Peckinpah's laagst gewaardeerde western op IMDb is zijn regiedebuut, De dodelijke metgezellen. Het volgt een ex-soldaat die per ongeluk een jonge jongen doodt en de begrafenisstoet door verraderlijk gebied begeleidt in een poging tot verlossing.

Eerder alleen voor de televisie gewerkt aan de geannuleerde serie de westerling, Peckinpah had nog niet helemaal door hoe hij het publiek de adem kon benemen op het grote scherm toen hij zijn eerste speelfilm maakte. Later zou hij een revolutie teweegbrengen in de actiefilm, maar daar was weinig tot geen teken van in zijn debuutfilm.

7 Majoor Dundee (6.7)

Met in de hoofdrol zoals schermlegendes als James Coburn en Charlton Heston, Majoor Dundee vertelt het verhaal van een Unie-soldaat die illegaal de grens met Mexico oversteekt met een ongeregeld team van commando's om de constante Apache-aanvallen te stoppen.

Gedurende zijn carrière heeft Peckinpah een handvol westerns en een handvol oorlogsfilms gemaakt. Zoals zijn regiedebuut De dodelijke metgezellen, Majoor Dundee is allebei.

6 Junior Bonner (6,9)

Met Steve McQueen als titelpersonage, Junior Bonner volgt een rodeorijder van middelbare leeftijd die terugkeert naar zijn geboortestad in Arizona om weer contact te maken met zijn familie. Hij is vastbesloten om acht seconden lang op een stier genaamd Sunshine te rijden, maar familiedrama dreigt zijn plannen te laten ontsporen.

Zoals veel films van Peckinpah, Junior Bonner gebruikt het verhaal van een ouder wordend personage - in dit geval een ervaren rodeo-rijder die wordt beschouwd als "over" the hill” – om te contrasteren met de neergang van het Amerikaanse Westen en de komst van het kapitalisme op de grens.

5 De ballad van Cable Hogue (7.3)

Gestrand in de woestijn, De ballade van Cable HogueHet titelpersonage is klaar om op te geven wanneer hij een waterbron tegenkomt vlak voor de plaatselijke postkoetslijn. Natuurlijk verandert hij dit voorjaar in een tussenstation en verdient hij er zijn fortuin mee.

In tegenstelling tot de andere films van Peckinpah, De ballade van Cable Hogue heeft weinig geweld. Het is meer een komedie dan een drama, en het is de enige film van de regisseur die dat zou kunnen zijn geclassificeerd als een volledige romance.

4 Pat Garrett & Billy The Kid (7.3)

Peckinpah's enige biopic, Pat Garrett & Billy the Kid vertelt het meeslepende verhaal van de titulaire bandieten. Pat Garrett, gespeeld door James Coburn, wordt ingehuurd door een groep veebaronnen uit New Mexico om zijn oude vriend Billy the Kid, gespeeld door Kris Kristofferson, uit te schakelen.

Samen met Robert Altman's McCabe & Mevr. Molenaar, Pat Garrett & Billy the Kid hielp bij de oprichting van de revisionistische western in het begin van de jaren ’70. Deze films lieten de zwart-witmoraal van klassieke westerns achter zich en concentreerden zich in plaats daarvan op ethisch grijze antihelden. Om het helemaal af te maken, Pat Garrett & Billy the Kid heeft een adembenemende soundtrack van Bob Dylan.

3 Berijd het hoge land (7,5)

Peckinpah's tweedejaars feature Berijd het hoge land vertelt het verhaal van een ex-Unie-soldaat die door een oude vriend is ingehuurd om hem te helpen wat goud uit een mijnstadje over een gevaarlijk stuk land te vervoeren. De ex-soldaat weet weinig, zijn oude vriend is van plan hem onderweg te bedriegen.

Na Peckinpah's speelfilmdebuut De dodelijke metgezellen kwam en ging zonder veel op te scheppen, zijn tweede film Berijd het hoge land kreeg veel meer kritiek. Het won zelfs de eerste prijs op het filmfestival van Cannes.

2 Breng me het hoofd van Alfredo Garcia (7,5)

Gelegen in het heden op een wetteloze grens, Breng me het hoofd van Alfredo Garcia is een typische neo-western. Nadat een rijke magnaat een fikse beloning uitlooft voor het afgehakte hoofd van de gigolo die zijn dochter zwanger maakte, gaan een barpianist en de prostituee van wie hij houdt op zoek naar de premie.

Thematisch put Peckinpah uit John Huston's De schat van de Sierra Madre, het ultieme filmische portret van de corrumperende kracht van hebzucht. Beide verhalen gaan over een man die op reis gaat op zoek naar fortuin en onderweg zijn ziel verliest.

1 Het wilde stel (7.9)

Onder leiding van iconische acteurs als William Holden en Ernest Borgnine, De wilde bos richt zich op een ouder wordende band outlaws aan het einde van hun weg, plannen een laatste grote score voordat ze stoppen. Peckinpah plaatst dit verhaal van ouder wordende revolverhelden tegen de achtergrond van een evoluerend Amerikaans Westen dat de tradities van westerse films achter zich laat.

Het is niet verwonderlijk dat De wilde bos is Peckinpah's best beoordeelde western op IMDb, omdat het vaak wordt geprezen als het hoogtepunt van zijn carrière en zijn scherpe deconstructie van westerse stijlfiguren hielpen het genre een passende zwanenzang te geven (samen met met Ooit, in het wilde Westen) eind jaren ’60.

VolgendeIron Man-trilogie: een citaat uit 10 hoofdpersonages dat tegen hun persoonlijkheid ingaat

Over de auteur