8 spellen waarbij de handheld-versie beter was dan de consoleversie

Het is zeldzaam om een ​​draagbare versie van dezelfde game te vinden die superieur is aan een versie die bedoeld is voor thuisconsoles. De Speel station merk heeft dit grotendeels ervaren, aangezien de meeste games zijn overgezet van de PSP/PS Vita naar geremasterde versies.

Sinds Nintendo in zijn tijd als toonaangevende leverancier van draagbare consoles duizenden games heeft uitgebracht, zijn er enkele titels die in dit opzicht beter waren in vergelijking met thuissystemen, zoals de Wii U. De reden voor de superioriteit van de kleinere versies komt meestal neer op verschillen in het besturen van speelbare personages en afbeeldingen, en het is interessant om te zien welke titels dit hebben ervaren.

8 The Legend Of Zelda: Breath Of The Wild

The Legend of Zelda: Breath of the Wild is een avontuur in een open wereld waarin niet-lineaire gameplay wordt aangemoedigd, zodat spelers de kaart kunnen verkennen. De draagbare versie van de Nintendo Switch is beter in vergelijking met het thuissysteem van de Wii U, simpelweg vanwege de grotere speeltijd die het biedt.

Fans kunnen onderweg dezelfde ervaring hebben als wanneer het systeem is gedockt. Graphics zijn beter geschikt voor een handheld-apparaat in vergelijking met televisie, omdat de beelden er verspreid uitzien wanneer ze worden uitgebreid naar een groot scherm. Omdat Link vrijwel alles ter wereld kan schalen, voelt de handheld-versie vloeiender aan in uitvoering, wat zorgt voor een snellere ervaring die meer verkenning aanmoedigt.

7 Prince Of Persia: The Forgotten Sands

De handheld-versie van deze game is totaal anders dan die van de console, waarbij beide versies verschillende verhaallijnen hebben. In de console-iteratie vecht de prins tegen een losgelaten kwaad om zijn broer te redden, terwijl de draagbare versie hem laat helpen de Sisters of Time te bevrijden.

De handheld-gameplay bestaat uit 2.5D-beelden en is een side-scroller, wat in zijn voordeel werkt omdat het aanvoelt als een uniek spel. De consoleversie gaat grotendeels over gevechten met knop-mashing met minimale impact op het plot. Ondertussen creëert de draagbare versie een relatie tussen de Prins en de Sisters of Time, en komt de platformactie volledig in beeld, dat is het aspect dat de serie het meest schittert.

6 God Of War: Chains Of Olympus

Deze prequel sets Kratos wordt een sympathiek personage door het uitbeelden van zijn mislukte poging om zich te herenigen met zijn dochter. Voor het eerst uitgebracht voor de PSP, werd het later geremasterd voor de PS3. De aard van de game als een begeleidend stuk in plaats van een volwaardige game staat het echter niet toe om volledig bevredigend te zijn op het grote scherm.

Draagbare games zijn beter geschikt voor korte looptijden en Kettingen van Olympus bevat ook gevechtsbewegingen die zijn gekozen uit wat console-gamers gewend zijn in de God van de oorlog serie. Ondanks de geremasterde tag voor de PS3, zien de graphics er nog steeds uit zoals ze zijn, volgens de framerates van de PSP, waardoor de consoleversie inferieur lijkt in presentatie.

5 Metal Gear Solid: Peacwalker

Voor zover het verhaal gaat, Vredeswandelaar heeft een aantal van de beste tussenfilmpjes in Metal Gear Solid geschiedenis, duiken in Snake's herstel van het vechten tegen The Boss (zijn voormalige mentor). Net als bij andere draagbare titels, heeft de game kortere missiekaarten die bevredigend zijn om op het kleinere scherm te voltooien. Vredeswandelaar werd overgezet van de PSP naar de PS3 en Xbox 360, waarbij de laatste twee versies overkwamen als een herhaling in plaats van een originele ervaring.

Gevechten zijn gemakkelijker met minder bedieningselementen die bij een draagbaar systeem worden geleverd, terwijl de consoleversies verdeelde opdrachtprompts naar meerdere knoppen op hun controllers (waardoor aanvallende bazen) verwarrend). De tussenfilmpjes worden gepresenteerd in schetsformaat in plaats van in film, wat onhandig aanvoelt op een consolescherm.

4 Final Fantasy-tactieken

De bedoeling van de handheld-poort om Final Fantasy-tactieken was om de waarde voor spelers een decennium na de release van de console te vergroten. De draagbare versie was getiteld Oorlog van de leeuwen en beschikt over bijgewerkte beelden, nieuwe tussenfilmpjes en een multiplayer-modus.

De game is een turn-based tactische RPG, waarbij de consoleversie bij release als een mijlpaal voor het genre wordt beschouwd. Voor zowel oude als nieuwe fans is het echter de PSP-versie die wint, omdat deze al het plezier van het origineel brengt en tegelijkertijd add-ons levert om er een superieure versie van te maken.

3 Ratchet & Clank: grootte is belangrijk

Grootte doet er toe was een volwaardige Ratchet & Clank game waar het de PSP betrof, maar het uitbrengen voor de PS2 - in een tijd dat de PS3 al uit was - was niet de juiste zet. De PS2-versie heeft last van saaie gameplay-elementen, zoals een saaie soundtrack, grote framerate-bugs en slechte graphics.

De PSP-versie doet het goed in het leveren van een compacte, goed ingestelde ervaring die geen last heeft van technische problemen. De bedieningsfuncties zijn ook op maat gemaakt voor de twee triggerknoppen van de PSP, in tegenstelling tot de vier op de controller van een console.

2 Silent Hill: Origins

Hoewel het niet een van de Stille Heuvel inzendingen die het gamelandschap hebben veranderd, houdt de PSP-versie van de titel de spanning goed hoog. De belangrijkste reden komt neer op de beschikbaarheid van koptelefoons voor het draagbare systeem, omdat de game speciaal is ontworpen om de griezelige soundtrack de schrik te bezorgen.

De PS2-poort heeft dit voordeel niet en het geluid heeft een gierende kwaliteit die de dialoog kan onderbreken. Het mist ook een minikaart, bonusmateriaal en handmatige camerabediening - die allemaal aanwezig zijn om van te genieten in de PSP's Silent Hill: Oorsprong.

1 Grand Theft Auto: Liberty City Stories

Dit was een van de beste games die voor de PSP zijn uitgebracht en had een solide verhaallijn voor een GTA titel. Liberty City-verhalen gaat over de terugkeer van Toni Cipriani naar de stad om zijn rol in het misdaadimperium Leone te verzilveren. De titel wordt het best geleverd op de draagbare console omdat deze meer gepolijste functies heeft.

Deze omvatten beter geluid, duidelijkere graphics, wapenbeheersing en het omgaan met het personage van de speler. De open wereld van de PS2-versie is op de een of andere manier kaal en bevat minder voetgangers, terwijl de slechte graphics van de poort het doen denken aan een PS1-game. Op de PSP kunnen de nadelen ook worden vergeven, aangezien het behoorlijk indrukwekkend is om een ​​game ter grootte van deze open wereld in de kleinere console te passen.

Volgende8 enge PSP-games die nog steeds standhouden

Over de auteur