10 redenen om enthousiast te zijn over Power Rangers: Battle For The Grid

Het gelicentieerde vechtspel Power Rangers: Battle for the Grid kwam van een bescheiden begin en gemengde recensies. Met minder-dan-stellaire graphics en een relatief magere selectie met slechts een handvol vechters (vooral schadelijk voor een 3 tegen 3-game, een kleine selectie in wezen garandeert frequente overlap tussen teams van tegenstanders), is het veilig om te zeggen dat de vechtgamegemeenschap in het algemeen niet onder de indruk was van de lancering van de kleine game in 2019.

Maar een paar jaar later is alles veranderd. Dankzij frequente ondersteuning van de ontwikkelaars, zowel inhoudelijk als in de gemeenschap, Strijd om het raster is uitgegroeid tot iets heel indrukwekkends. Van bijzonder belang zijn enkele flitsende teammechanica en uitzonderlijk goede technische beslissingen die het spel een fluitje van een cent maken om met anderen te spelen. Fans van vechtgames die iets hebben gemist Strijd om het raster bij de lancering zal het zeker een tweede blik willen geven.

10 Een zachte leercurve

Power Rangers doet er alles aan om beginners wegwijs te maken in de wereld van vechtspellen, namelijk door het verminderen van de uitvoeringsbarrière voor speciale bewegingen, assists en superaanvallen, die allemaal met één druk op de knop kunnen worden uitgevoerd knop. Verder bevat de game sterke tutorials en eenvoudige systeemmechanica die niet veel inspanning vergen om te begrijpen.

Dit betekent echter niet dat het spel gemakkelijk te beheersen is. Ondanks de toegankelijkheid en eenvoudige bediening, Strijd om het raster het ontbreekt niet aan geavanceerde trucs en technieken die ervaren spelers kunnen gebruiken om een ​​voorsprong te krijgen in de strijd. Voeg een aantal interessante bewegingsmechanica en lastige combo's toe, en het wordt duidelijk dat dit een vechtgame is om rekening mee te houden.

9 Schandalige combo's en krachten

Misschien wel de grootste inspiratiebron voor Strijd om het raster's gameplay is even krankzinnig Marvel vs. Capcom serie, beroemd om zijn snelle gameplay, wilde personages en verbluffende combo's waarbij personages de lucht in worden geblazen over tientallen en tientallen hits.

Power Rangers bouwt graag voort op deze erfenis: met drie karakters tot een team, lasers, zwaarden en dinosaurussen kunnen over het scherm vliegen terwijl de machtige morphers het uitvechten. De chaos wordt nog groter door de introductie van Megazords, een vaardigheid die wordt opgeladen als de speler schade oploopt, waarmee ze hun favoriete Megazord kunnen oproepen om op hun tegenstander te stampen.

8 Een Street Fighter-crossover

In een enorme crossover-aankondiging die bijna niemand zag aankomen, straatvechter legendes Chun-Li en Ryu stopten bij Angel Grove om permanente toevoegingen te worden aan de Strijd om het raster rooster. Ze hebben allebei hun kenmerkende bewegingen die: straatvechter fans kennen, maar hun functionaliteit is aangepast voor de gekke combo's van Strijd om het raster - sommige combo's zien Ryu bijvoorbeeld een ronduit belachelijke hoeveelheid Shoryukens doen.

In ieder geval geeft een cross-over met de grootste franchise in vechtspellen aan hoe ver Power Rangers is gekomen sinds de lancering. Er is zeker geen veel betere manier om legitimiteit te claimen dan om zowel Ryu als Chun het spel te laten vereren met hun aanwezigheid.

7 Beginnersvriendelijke bediening

Een veelvoorkomende toetredingsdrempel die beginners noemen als een obstakel om in vechtspellen te komen is de bewegingsinvoer: de stick op een complexe manier bewegen om een ​​vuurbal te gooien of een drakenstoot uit te voeren kan frustrerend zijn. Veteranen spotten misschien dat bewegingen belangrijk zijn voor de spelbalans en niet zo moeilijk om mee te beginnen, maar het netjes en consistent uitvoeren van meerdere bewegingen in een lange combo kan lastig zijn voor mensen met minder beleven.

Power Rangers kiest ervoor om dit besturingsschema te vereenvoudigen, maar niet de flexibiliteit van combo's en movesets. Spelers kunnen speciale films uitvoeren door een richtingscommando en een enkele knop in te voeren, vergelijkbaar met in Smash Bros., maar het is duidelijk dat de ontwikkelaars de specials rond dit gemak van uitvoering hebben afgewogen, dus het voelt niet alsof spelers hun krachtigste moves onnadenkend kunnen maken.

6 Coole tag-mechanica

Net als bij andere 3 versus 3 vechters op de markt, spelers in Strijd om het raster kunnen een beroep doen op de leden van hun ambtstermijn die momenteel niet in de strijd zijn om hulpaanvallen uit te voeren. Dat is allemaal vrij standaard, maar wat maakt? Power Rangers Opvallend is de nadruk die de game legt op deze assists en het on-the-fly wisselen van karakters, wat perfect past bij de chaotische gameplay.

In Strijd om het raster, kan een speler een personage taggen, zelfs nadat ze klaar zijn met het uitvoeren van hun assist, waardoor de teammechanica extreem uitgebreid aanvoelt en een aantal opwindende nieuwe offensieve opties worden geopend. Het kan behoorlijk gek worden met zoveel personages op het scherm, vooral als spelers dat kunnen vrijelijk wisselen welke ze momenteel besturen, maar dat maakt deel uit van wat het spel zo maakt interessant.

5 Een indrukwekkende showcase van de erfenis van Power Rangers

Hoewel spelers geen Power Rangers fan om van te genieten Strijd om het raster, zullen degenen die zijn opgegroeid met de serie vrijwel zeker een handvol rangers uit hun favoriete serie op het roster vinden. De game bevat een indrukwekkende spreiding van rangers en schurken van allerlei soorten Power Rangers media; inclusief de originele serie en de vele vervolgen en spin-offs, evenals strips.

Dit alles gaat gepaard met een behoorlijk cool verhaal voor één speler waarin de originele rangers en een assortiment crossover-personages het opnemen tegen de krachten van het kwaad. Verwacht hier enkele bekende gezichten te zien, maar dat betekent niet dat er ook voor oude fans geen verrassingen in petto zijn.

4 Sterke ondersteuning voor de competitieve scène

Voor zo'n klein team hebben de ontwikkelaars van nWay-games uitstekend werk geleverd door de ondersteuning voor de de kleine maar actieve competitiescène van de game, wat zo ongeveer het beste is dat een kleinere vechtgame-gemeenschap kan ontvangen. Er is een League-systeem van online toernooien en in-game-evenementen waaraan iedereen kan deelnemen, vergelijkbaar met Capcom Pro Tour, waarmee spelers hun geluk kunnen testen door naar de top te vechten.

Daarbovenop, Power Rangers' uitstekende netcode maakt het mogelijk om een ​​normale at te zijn grote toernooien die gedwongen zijn hun activiteiten online te verschuiven vanwege de coronaviruspandemie, wat zelfs een luxe is voor sommige grote titels zoals Tekken niet hebben.

3 Een constant uitbreidend rooster

Ondanks het bescheiden begin (slechts een handvol personages, dubieuze graphics en geen voice-acting om van te spreken) is de Power Rangers het dev-team weigerde het spel op te geven en ging door met het patchen van nieuwe mechanica, nieuwe fasen en vooral nieuwe personages.

Het magere lanceringsrooster is de laatste tijd serieus tot zijn recht gekomen en heeft nu een indrukwekkende 23 vechters met unieke speelstijlen en teamsynergie, wat een goede populatie is om te hebben, zelfs voor grotere vechtspellen, om nog maar te zwijgen van een low-budget gelicentieerde titel.

2 Volledige crossplay

Het aantal spelers van vechtspellen kan te lijden hebben onder een gebrek aan crossplay-functionaliteit; dat wil zeggen, de mogelijkheid om te spelen met online spelers van verschillende platforms, bijvoorbeeld van Xbox tot PS4. Dit kan soms de ondergang betekenen voor kleinere games door een toch al klein spelersbestand te splitsen over onoverkomelijke gaten tussen platforms.

Gelukkig, Power Rangers maakt een einde aan deze tekortkoming die zo gebruikelijk is in het genre. De game is beschikbaar op vijf platforms en heeft volledige crossplay-functionaliteit voor elk van hen. Deze functie is zelfs zo indrukwekkend dat het voelt alsof het standaard moet zijn in elk ander vechtspel op de markt.

1 Fantastische Netcode

Een van de grootste verkoopargumenten voor Strijd om het raster is zijn waanzinnig goede netcode. De game bevat een volledige rollback-oplossing, waardoor het een voorsprong heeft op zelfs legacy-series zoals straatvechter en Tekken wat betreft de online functionaliteit. Degenen die in minder dichtbevolkte regio's wonen of geen toegang hebben tot 's werelds beste internet, kunnen nog steeds genieten van het spel met spelers over de hele wereld.

Deze functionaliteit, gecombineerd met crossplay, betekent dat, hoewel de game-community relatief klein is, de online matchmaking nooit kwaad kan voor spelers. Nogmaals, het voelt alsof deze game, ondanks zijn relatief lage budget, een voorsprong heeft op enkele van de grootste vechtgames die er zijn in termen van zijn online multiplayer.

VolgendeCaptain America-trilogie: een citaat uit 10 hoofdpersonen dat tegen hun persoonlijkheid ingaat

Over de auteur