The Amusement Park Review: Romero's Lost Daylight Horror is een helse rit
Nadat hij het subgenre van de zombiefilm heeft gecreëerd zoals we het vandaag de dag begrijpen, heeft George A. Romero begon het allemaal met zijn indiehorror uit 1968, Nacht van de levende doden. Romero's educatieve film uit 1973, Het pretpark, is 45 jaar later onlangs ontdekt en gerestaureerd in 4K en is misschien wel zijn meest angstaanjagende filmische aflevering tot nu toe. Het pretpark In de hoofdrol Lincoln Maazel, die fungeert als het enige emotionele steunpunt van het verhaal en het publiek door de carrousel van het leven leidt, de ene angstaanjagende rit na de andere. Sportief dissonant geluidsontwerp en opzettelijk surrealistische beelden, Het pretpark komt naar voren als een schrijnende allegorie over de verschrikkingen van leeftijdsdiscriminatie.
Het pretpark opent met een soort proloog, met Maazel die door het desolate terrein van West View Park slentert, dat vanaf het begin een grimmig, smerig beeld schetst. Terwijl hij de camera rechtstreeks aanspreekt, roept Maazel uit hoe hij het geluk heeft gezond te zijn en te werken als een ouder wordende acteur, terwijl hij wijst op de afschuwelijke verwaarlozing, discriminatie en systematische mishandeling die ouderen dagelijks ondergaan basis. Nadat hij de jongere generatie heeft aangespoord om met empathie te handelen, eindigt Maazel zijn monoloog met een ongemakkelijke waarheid, "
Romero vestigt zijn allegorie met behulp van een cyclisch visueel verhaal, dat naar voren komt als een ouroboros van pijn, geweld en opzettelijke wreedheden. Zittend in een geheel witte, onopvallende kamer, zit een gekneusde oudere man (Maazel) volkomen verslagen, kronkelend van pijn tot het punt dat hij sprakeloos wordt. Op dat moment vraagt een smetteloze dubbelganger, een mogelijke weerspiegeling van ons onwetende, naïeve zelf, aan de verwarde man of hij naar buiten wil. Bij verbale weerstand waagt de dubbelganger zich in de schreeuwende chaos van het pretpark, dat meer is geschilderd als een hel dan als een bron van vreugde en troost.
Door ouderenmishandeling te koppelen aan de gruwel van het kapitalisme en de brutale wreedheid van de jongeren, slingert Romero de kijker naar binnen. een wervelwind van ongemakkelijke waarheden, een sensatie die geaccentueerd wordt door de claustrofobische shots en uitzinnige camerabewegingen. Pure terreur doordringt deze nachtmerrieachtige ervaring wanneer een figuur die de dood voorstelt, op de loer ligt aan de rand van het scherm, vermengd met de zalig gelukkige jeugd, die zonder veel nadenken of empathie. Misschien wel het meest interessante aspect van Het pretpark is het feit dat behalve Maazel alle andere personages worden gespeeld door niet-acteurs, wat verrassend in het voordeel van de film werkt.
Dit, in combinatie met het vervaagde kleurenschema en de vage vignetten, transformeert Het pretpark in een macabere koortsdroom, een spook van een herinnering of een voorgevoel dat bedoeld is om iemands gevoel van zijn te rammelen. Deze emotie is meesterlijk vastgelegd in een opvallende sequentie, waarin twee jonge geliefden in een kristallen bol gluren, maar dan... afgestoten door de onvermijdelijke verschrikking van de nabije toekomst, waarin liefde verwelkt en weggeeft aan de pijn, verwaarlozing en isolatie van oude leeftijd. Het visioen bereikt een climax met het begin van waanzin, het slaan van trommels en de grillige dreun van een hectisch hart.
Tegen de tijd dat men het einde van Het pretpark, alle gevoel van optimistisch enthousiasme vervaagt tot blanco, alleen om te worden vervangen door het soort messcherp cynisme dat kenmerkend is voor de meeste Romero-films. Maazel keert terug naar het scherm en bevestigt deze onuitgesproken angsten met een simpele, "Ik zie je in het pretpark".” Onnodig te zeggen, Het pretpark is een helse rit van je leven, afgewisseld met bizarre spoken en pijnlijke waarheden. Verontrustend is dat de lus van ondraaglijke pijn nooit eindigt.
Het pretpark zal op 8 juni 2021 te bekijken zijn op Shudder. De film duurt 52 minuten en is tot nu toe niet beoordeeld.
Laat ons in de reacties weten wat je van de film vond!
Onze beoordeling:
4,5 van de 5 (must-see)
Eerste blik op Star-Lord In Guardians of the Galaxy Vol. 3
Over de auteur