10 films die het einde al vroeg bederven

Inhoudswaarschuwing: dit artikel bevat discussies/verwijzingen over grafisch geweld, moord en dood.

Een goede regisseur maakt een film die leuk is om naar te kijken, maar een goede regisseur zal nog jarenlang over zijn films praten. Of het nu is omdat ze de juiste acteurs hebben gecast, hebben meegewerkt aan de productie van esthetisch aantrekkelijke cinematografie of de iconische soundtrack, veel filmmakers hebben naam gemaakt in Hollywood. Er is echter nog een andere manier waarop sommige films zijn herdacht: hun eindes.

Een van de grootste trucs die een filmmaker kan uithalen, is het einde te verpesten op een manier die het publiek de eerste keer niet opmerkt. Meesters van voorafschaduwing zoals Martin Scorsese en Druk gedoe regisseur Edgar Wright plant subtiele hints over hoe het verhaal zal eindigen die bij hun eerste doorstart de hoofden van de kijkers te boven gaan. Maar als ze genoeg adelaarsogen hebben, zullen ze die hints oppikken bij herhaalde bezichtigingen.

10 Het prestige (2006)

Een van de commercieel succesvolle films van Christopher Nolan, Het prestige Christian Bale en Hugh Jackman spelen rivaliserende goochelaars, die verwikkeld zijn in een felle rivaliteit terwijl ze proberen de legendarische 'Transported Man'-illusie te verwezenlijken. Terwijl het personage van Jackman worstelt om erachter te komen hoe het moet, onthult het schokkende einde dat Bale's "Alfred Borden" een personage opgeroepen door twee identieke tweelingbroers - waarbij ze allebei van rol wisselen om een ​​kans te krijgen in de schijnwerpers.

Dit werd eigenlijk al veel eerder in de film aangekondigd toen Borden uitlegde hoe hij een soortgelijke truc deed met twee identieke vogels. bij het construeren Het prestige, Nolan gebruikte technieken van goochelaars zoals misleiding om de wending te behouden. De meeste cinefielen zullen het erover eens zijn dat deze truc zeker werkte op het eerste horloge, aangezien velen in beslag waren genomen door de rivaliteit tussen de twee tovenaars.

9 Sluitereiland (2010)

Aanvankelijk, Martin Scorsese's Sluitereiland vestigt het uitgangspunt van twee U.S. Marshals - Teddy Daniels (Leonardo Di Caprio) en Chuck Aule (Mark Ruffalo) - reizen naar een mysterieus psychiatrisch ziekenhuis op een afgelegen eiland om de verdwijning van een patiënt te onderzoeken. Vanaf het allereerste begin is het duidelijk dat dingen niet zijn wat ze lijken. Pas op het einde komt het publiek erachter dat Daniels een patiënt is in het ziekenhuis.

Hoewel het publiek aanvankelijk verrast was door dit einde, hebben sommigen gemerkt dat het subtiel werd aangekondigd in een vroege scène waarin Aule worstelt om zijn wapen los te maken (wat suggereert dat hij niet echt een wetshandhaver is) officieel).

8 Vechtclub (1999)

De cultklassieker van David Fincher Vechtclub zit boordevol hints die Brad Pitt's iconisch personage, Tyler Durden, is een verzinsel van de verbeelding van Edward Norton's Narrator. Al vroeg in zijn voice-over zegt de verteller: "Als je lijdt aan slapeloosheid, is niets echt echt."

Dit is niet de enige keer dat de film een ​​voorbode is van het einde. Een aantal jongens van Project Mayhem zijn al bekend met de verteller, hoewel hij zich niet kan herinneren dat hij ze ooit heeft ontmoet. Het meest voor de hand liggende voorbeeld is wanneer hij zichzelf in elkaar slaat in het kantoor van zijn baas. De film staat te popelen om zijn eigen einde te bederven, maar de plot is zo snel dat het onmogelijk is om het op te merken.

7 Hemelval (2012)

Sam Mendes' Skyfall is een ander soort avontuur voor 007. De climax van de confrontatie met de schurk, Raoul Silva (Javier Bardem), brengt hem terug naar zijn ouderlijk huis in Schotland. Hoewel hij Silva kan verslaan, verliest hij helaas M terwijl zij daarbij wordt gedood.

Hoewel het voor sommigen misschien als een grote schok kwam, waren de openingscredits van de film eigenlijk subtiel was de voorbode van de hartverscheurende dood van M toen de naam van Judi Dench verscheen boven een schot dat meerdere bevatte grafstenen. Dench's M was al bij de franchise sinds Daniel Craig toetrad, dus het voelde gepast om haar dood tot het middelpunt te maken.

6 Privé Ryan redden (1998)

Terwijl de D-Day landingsscène vaak de openingsscène wordt genoemd van Saving Private Ryan, is de eigenlijke openingsscène een korte proloog waarin een oudere oorlogsveteraan door een kerkhof loopt en instort bij een specifieke grafsteen die hem herinnert aan zijn oorlogservaringen. Steven Spielberg suggereert subtiel dat dit een oudere versie is van De hoofdrolspeler van Tom Hanks, Captain Miller,, terwijl hij van het gezicht van de veteraan snijdt naar een close-up van Hanks die naar Normandië wordt verscheept.

De veteraan blijkt echter de titulaire soldaat James Ryan te zijn. De implicatie dat de veteraan Miller is, onthult dat de grafsteen eigenlijk nog meer hartverscheurend is voor Miller. Kijkers met adelaarsogen die de pin van de 101st Airborne Division van de veteraan zagen (in tegenstelling tot de pins van de Army Rangers die door Miller en zijn mannen werden gedragen) realiseerden zich dat het team Private Ryan in feite zou redden.

5 Gran Turijn (2008)

In een vroege scène in Gran Torino, Clint Eastwoods knorrige Koreaanse oorlogsveteraan, Walt Kowalski, leest gekscherend zijn horoscoop voor aan zijn hond Daisy: "Je verjaardag vandaag... dit jaar moet je een keuze maken tussen twee levenspaden. Tweede kansen komen op je pad. Buitengewone gebeurtenissen culmineren in wat een anti-climax lijkt te zijn.” Dit beschrijft perfect de gebeurtenissen van de film om te volgen, terwijl Walt het pad kiest om zijn racistische houding achter zich te laten en zijn buurman te redden van die van zijn neef bende.

Het hartverscheurende einde, waarin Walt zichzelf zonder pardon laat vermoorden, zodat de slechteriken worden gearresteerd voor zijn moord, is de definitie van "wat lijkt te zijn een anticlimax.” Het beschrijven van Walt's tragische lot vanaf het begin sloot echter aan bij zijn grijze, einde-van-de-weg karakterisering, dus het leek alsof het had moeten zijn verwacht.

4 Reservoir Honden (1992)

De grote vraag die door de speelfilmdebuut van Quentin Tarantino loopt Reservoir Honden is: wie is de undercoveragent? De juwelenroof gaat vreselijk mis en de overlevenden hergroeperen zich op het rendez-vouspunt om erachter te komen wie van hen een politieagent is.

Tarantino houdt de spanning aan het begin van de film vast en houdt het publiek op het puntje van hun stoel totdat het middelpunt onthult dat Mr. Orange (Tim Roth) de undercoveragent is. Echter, Mr. Orange geeft deze draai eigenlijk weg in de openingsscène van het diner. Wanneer Joe Cabot (Lawrence Tierney) vraagt ​​wie van de jongens geen fooi heeft achtergelaten, is Mr. Orange degene die Mr. Pink (Steve Buscemi) verraadt. Zoals de meeste dialogen in Tarantino's films, is deze onthulling meesterlijk begraven in zoveel alledaags geklets dat het onmerkbaar is.

3 De Ier (2019)

Martin Scorsese's Netflix misdaad-epos de Ier vertelt het leven van maffia huurmoordenaar Frank Sheeran (Robert De Niro) en zijn vaak omstreden bewering dat hij verantwoordelijk was voor de onopgeloste moord op vakbondsbaas Jimmy Hoffa (Al Pacino). In de openingsmonoloog van Sheeran, als hij uitlegt over de definitie van 'huizen schilderen' door de criminele onderwereld, zegt Scorsese dat hij een muur schildert met iemands hersenen. Dit is eigenlijk een verduisterde close-upversie van Hoffa's moord later in de film.

Er gebeurt veel in de Ier’s uitdagende speelduur van drie en een half uur, maar de subtiele focus op Hoffa’s moord in de openingsscène vertelt het publiek dat Scorsese's portret van Sheeran grotendeels zal draaien om zijn vermeende moord op zijn best vriend.

2 De Shawshank-verlossing (1994)

Het veelgeprezen gevangenisdrama van Frank Darabont De Shawshank-verlossing is nog steeds gerangschikt als de beste film ooit gemaakt op IMDb. Wanneer Andy (Tim Robbins) en Red (Morgan Freeman) fantaseren over ontsnappen uit de Shawshank State Prison, zegt Red tegen Andy dat hij zijn tijd niet moet verspillen met "shit-pied-dreams".

Wanneer Andy erin slaagt te ontsnappen in de spannende finale van de film, tunnelt hij de gevangenis uit via een letterlijke "sh*tty-pijp". Het feit dat Andy te horen krijgt dat hij niet mag hopen op ontsnappen, geeft des te meer voldoening als hij erin slaagt te ontsnappen. uit.

1 Shaun van de doden (2004)

Edgar Wright's Three Flavours Cornetto Trilogy staat bekend om het gebruik van voorafschaduwing. Het meest indrukwekkende voorbeeld van de trilogie is ongetwijfeld de monoloog van Nick Frost als Ed in de Winchester Pub in Shaun van de Doden. Terwijl hij een plan schetst voor hem en Shaun (Simon Pegg) om de volgende dag te drinken, schetst hij onbewust hoe ze de zombie-apocalyps zullen overleven.

Ed vertelt Shaun: "We zullen eerst een Bloody Mary hebben, een hapje bij de King's Head, een stel bij de Little Prinses, wankel hier terug en knal, terug naar de bar voor foto's.' In werkelijkheid doden ze een zombie genaamd Maria; Shauns stiefvader wordt in zijn hoofd gebeten; ze halen Liz, David en Dianne op; ze bootsen de loopstijl van de zombies na om terug te gaan naar de Winchester; en ze gebruiken het gelijknamige geweer van de pub om de ondoden neer te schieten. Het geniale van deze voorafschaduwing is dat het plan van Ed gemakkelijk een wegwerpregel zou kunnen zijn, dus de het publiek heeft geen idee dat Wright het hele plot aan het uitstippelen is (totdat ze de film opnieuw bekijken en... spot het).

Volgende20 acteurs die hun co-sterren NIET wilden kussen

Over de auteur