Mindhunter: 10 meest huiveringwekkende citaten uit de Netflix-show

Fans van Netflix'Mindhunter zijn een beetje gespannen en vragen zich af wanneer de show zou terugkeren. De uitvoerend producent van de show heeft de pers laten weten dat de show voorlopig voor onbepaalde tijd in de wacht staat. Het publiek hield van de FBI-agenten die probeerden te ontdekken wat een seriemoordenaar drijft.

De show maakt gebruik van bekende, echte seriemoordenaars die de geschiedenisboeken in zijn gegaan, evenals het originele boek waarop het is gebaseerd. Kijken naar de psychologie van enkele van 's werelds meest gruwelijke en verachtelijke seriemoordenaars laat koude rillingen over zich heen. Terwijl de show op pauze staat, is hier een terugblik op Mindhunter's beste regels die het publiek deden huiveren.

10 Tex Watson: "Ik sliep als een baby."

op een gegeven moment in Mindhunter, Ford gaat op solomissie om de volgers van de beroemde sekteleider, Charles Manson. Hij mag alleen Tex Watson, de rechterhand van Manson, interviewen. De ontmoeting is op geen enkele manier eng of slecht, maar wanneer Tex zegt: "Ik sliep als een baby", bleven de fans huiveren.

Een groot deel daarvan is ook te danken aan wat hij eerder had gezegd. Hij zegt: "Het is moeilijk om mensen neer te steken, agent Ford," en beschrijft hoe hij bot raakt en zijn handen moe worden. Na de brutaliteit van de moorden ging hij naar huis en sliep hij goed.

9 Bill Tench: "Ik kan de gal verstikken, empathie produceren - als onze onderwerpen op zijn minst informatief zijn."

Deze regel zei in aflevering negen van het eerste seizoen had echt fans huiveren en denken. Het zette het publiek in de schoenen van Tench en waar hij mee te maken heeft. Hoe fout het ook is, Tench moet op de een of andere manier met hen omgaan - zelfs als dat betekent dat ze verbaal vulgair worden of proberen een moordenaar zover te krijgen dat hij de moord opnieuw beleeft.

Het is een beklijvend citaat vanwege het feit dat Tench deze moorden als mensen moet behandelen, ondanks wat ze hebben gedaan. Dit is zeker te zien aan de interacties met Edmund Kemper.

8 Edmund Kemper: "Mensen afslachten is hard werken. Fysiek en mentaal. Ik denk niet dat mensen het beseffen. Je moet ventileren."

Het eerste interview met Ford en Tench is seriemoordenaar Edmund Kemper, die werd veroordeeld voor het vermoorden en onthoofden van vrouwen. Hij heeft ook geslachtsgemeenschap met de afgehakte hoofden van zijn slachtoffers. Naast zijn gruwelijke misdaden, vertelt hij op een bepaald moment in het interview over het harde werk dat gepaard gaat met het vermoorden van iemand.

Dit was een moment waarop fans koude rillingen kregen. Wat Kemper zei, suggereerde ook de reden waarom moordenaars tot het uiterste gaan wanneer ze iemand vermoorden; voor hen is het een bevrijding. In de regel schreef Ford zelfs aantekeningen over zijn specifieke gebruik van woorden.

7 Wendy Carr: "Psychopaten zijn ervan overtuigd dat er niets met hen aan de hand is. Dus deze mannen zijn vrijwel onmogelijk om te studeren."

Kort nadat ze Kemper hadden geïnterviewd, wenden Ford en Tench zich voor hulp tot Wendy Carr, een van de meest vooraanstaande geleerden op dit gebied. Wat ze zegt over Kemper en moordenaars zoals hij is wat mensen deed beven van angst. Haar citaat laat zien waarom psychopaten zo moeilijk te bestuderen zijn en waarom mensen zo bang voor ze zijn.

Carr suggereert dat moordenaars geen moreel kompas hebben zoals een normaal persoon. Ze weten niet goed van kwaad of wat sociaal aanvaardbaar is; dat of ze geven gewoon niet om dat soort dingen. Bovenal zien ze na het plegen van de misdaad geen kwaad in wat ze hebben gedaan.

6 Edmund Kemper: "In werkelijkheid, als je iemand steekt, verliezen ze hun bloeddruk en lekken ze dood, heel langzaam."

Hollywood heeft een manier om dood en moord weer te geven die vroeger misschien niet juist leek. Kemper maakt een einde aan die veronderstelling en boezemde kijkers enige angst in met deze regel.

Hij legt Tench uit dat iemand doodsteken niet is wat mensen werd voorgehouden. Het is niet snel en gemakkelijk. In plaats daarvan gaat Kemper in op details die de meeste mensen niet willen horen. Het liet het publiek veel filmscènes opnieuw in beeld brengen, zich afvragend hoe anders ze zouden gaan als ze op een realistische manier waren gemaakt. Om een ​​lang verhaal kort te maken, het is geen mooie foto.

5 Richard Speck: "Weet je waarom die klootzakken stierven? Omdat het gewoon niet hun verdomde nacht was."

Veel fans kunnen het erover eens zijn dat het interview met Richard Speck qua spanning hoog was. Speck zit in de gevangenis voor het vermoorden en verkrachten van een groep vrouwen. Alleen ziet Speck zichzelf niet als een slecht persoon. Speck heeft ook een vieze mond tegen hem en Ford realiseert zich dat er is maar één manier om met hem te communiceren.

Ford kruipt onder de huid van Speck en Speck wordt boos. Hij snauwt en gooit zijn vogel in de waaier, terwijl hij hem doodt terwijl hij de regel zegt. De handeling van het doden van de vogel in combinatie met de lijn deed het publiek naar adem snakken van shock en angst. Het portretteerde Specks schaamteloze minachting voor degenen die hij vermoordde en de leegte achter zijn wreedheid.

4 David Berkowitz: "Soms rolde ik in het vuil waar ze stierven, gewoon om het te voelen."

Ford slaagt erin om die van David Berkowitz (ook bekend als Son of Sam) te breken list over het horen van stemmen en de demonische hond. Nu vertelt hij zijn echte verhaal. Ze beginnen hem te vragen naar zijn methoden om een ​​slachtoffer te kiezen en of hij ooit spijt heeft gehad. Berkowitz antwoordt kortaf "Nee", maar dan zegt hij deze huiveringwekkende lijn.

Tot verbazing van Tench en Ford onthulde Berkowitz dat hij vaak plaats delict zou bezoeken. Hier zou hij de moord herbeleven en voor meer effect rondrollen waar hij zijn slachtoffers vermoordde. Het was opwindend voor hem en hij geeft toe wat hij later thuis doet. Het publiek werd net zo gestoord als Ford en Tench.

3 Edmund Kemper: "Deze dromen zullen hem verteren. Binnenkort zal de echte wereld niet eens vergelijken."

Er is een spannende en huiveringwekkende scène wanneer Tench en Ford Kemper gaan bezoeken om inzicht te krijgen in een andere moordenaar. Kemper realiseert zich het is een moordenaar die het nieuws niet heeft gehaald. Terwijl de camera draait en de muziek begint, vertelt hij wat de moordenaar op dat moment waarschijnlijk denkt.

Hij zegt dan dat de moordenaar droomt van wat hij wil doen. Hij fantaseert over de brute daad en al snel zullen die fantasieën beter zijn dan de realiteit. Kemper impliceert dat deze buitensporige fantasieën op een gegeven moment moeten uitkomen.

2 Edmund Kemper: "Het lijkt mij dat alles wat je weet over seriemoordenaars is afgeleid van degenen die zijn gepakt."

Dezelfde vorige scène geeft nog een angstige regel. Ford vertelt Kemper dat de moordenaar een fout zal maken; ze doen het allemaal. Dat zegt hij op basis van eerder gepakte seriemoordenaars. Kemper laat Ford vervolgens sprakeloos achter met deze regel. Het is angstaanjagend omdat Kemper suggereert dat ze alleen kennis hebben van moordenaars die gepakt zijn.

Het impliceert verder dat er nog veel meer moordenaars en manieren van denken en moorden zijn waar ze geen idee van hebben. In werkelijkheid weten Ford en Tench niets over de innerlijke werking van een psychotische moordenaar.

1 Charles Manson: "We zijn allemaal onze eigen gevangenissen. We zijn elk onze eigen bewakers. We doen onze eigen tijd. Gevangenis zit in je geest."

Het meeslepende moment dat Tench en Ford Charles Manson interviewden, had het publiek op het puntje van hun stoel. Manson effectief kruipt onder de huid van Tench met strategische tactieken, vertelt Tench dat hij (Manson) echt zijn spiegel en zondebok is. Vervolgens zegt hij de regel over de gevangenis, wat ook de meest huiveringwekkende dialoog in de serie is.

Manson beschrijft dat iedereen zijn eigen gevangenis ontwikkelt als zijn eigen vorm van straf. Voor Manson is hij vrij. Hij gelooft dat hij niets verkeerds heeft gedaan, dus opsluiting heeft geen invloed op hem.

VolgendeDe originelen: de hoofdpersonen, gerangschikt naar hoe tragisch hun verleden is

Over de auteur