David Fincher: 5 redenen waarom Fight Club zijn beste film is (en 5 alternatieven)
Hoewel het bij de release gemengde reacties kreeg van critici en publiek, Vechtclub wordt nu beschouwd als een van de meest invloedrijke films van de jaren negentig. de film bevestigde ook David Fincher als een van de meest visionaire regisseurs die in Hollywood werken. Maar mensen kunnen zich afvragen of dit echt de beste film van Fincher is.
Vechtclub is Fincher's best beoordeelde film op IMDb, maar het is onmogelijk om enkele van de andere briljante films die hij heeft gemaakt te negeren. Fincher's aparte stijl en gevarieerde filmografie is gevuld met veelgeprezen klassiekers en over het hoofd gezien edelstenen. Terwijl Vechtclub zijn beste zou kunnen zijn, zijn er alternatieven die het overwegen waard zijn.
10 Fight Club: Tyler Durden
In het centrum van Vechtclub is een van de meest iconische filmpersonages aller tijden. Tyler Durden wordt geïntroduceerd tegen het einde van de eerste akte en wordt meteen iemand waar we onze ogen niet van kunnen afhouden.
Zijn kalme maar sinistere wereldbeeld is hypnotiserend. Hij is als een soort destructieve goeroe die de wereld op zijn kop wil zetten. Brad Pitt geeft
9 Alternatief: The Curious Case Of Benjamin Button (2008)
Fincher werkte opnieuw samen met Brad Pitt voor de epische romantische film Het merkwaardige geval van Benjamin Button. Pitt speelt de titulaire man met een zeldzame aandoening waardoor hij achteruit gaat. De film volgt zijn reis en de vrouw (Cate Blanchett) die hij onderweg ontmoet.
De film markeerde Fincher's eerste Oscar-nominatie voor Beste Regisseur en Beste Film. Hoewel sommigen het afdoen als melodramatisch, schildert Fincher een prachtig decennia-omspannend verhaal dat een emotionele klap uitdeelt.
8 Fight Club: duistere humor
Uit de andere films van Fincher blijkt duidelijk dat hij een man is met een... heel duister gevoel voor humor. Hoewel het in zijn andere werk in verschillende mate werkt, is dit waarschijnlijk het beste gebruik van die aparte kant van Finchers stem.
De film is onbeschaamd donker en bruut, maar Fincher speelt ook in op de absurditeit van het verhaal. Momenten van dialoog en gevallen van schokkend geweld lokken gelach uit, omdat Fincher beter dan de meeste filmmakers begrijpt hoe de tegenstrijdige tonen in evenwicht moeten worden gebracht.
7 Alternatief: Gone Girl (2014)
Terugkerend naar het thrillergenre, paste Fincher de populaire roman aan weg meisje voor het grote scherm. Ben Affleck speelt een man in een moeizaam huwelijk die de hoofdverdachte is wanneer zijn vrouw plotseling vermist wordt.
Finchers stijl van regisseren gaat wonderwel samen met het meeslepende mysterie van scenarioschrijver Gillian Flynn. Affleck geeft een van zijn beste optredens in de hoofdrol en Rosamund Pike is uitstekend als zijn vrouw. Het is het soort film dat alleen maar beter wordt naarmate er meer lagen van het verhaal worden verwijderd.
6 Fight Club: The Premise
Centraal in de film staat een eenvoudig idee: mannen ontsnappen aan hun dominante leven en omarmen chaos door met elkaar te vechten. Het is zo'n uniek idee, maar het grijpt meteen de aandacht van het publiek. Er is geen andere film die de persoonlijkheid van deze film heeft en het komt allemaal uit dat uitgangspunt.
Het idee van een "vechtclub" resoneert met veel fans van de film. Sommigen zien het als een echt pad van verlossing, anderen zien het als een criticus van de samenleving, terwijl anderen de eindeloze metaforen zien waartegen het zou kunnen spreken. Dit alles komt voort uit een briljant en origineel idee.
5 Alternatief: Se7en (1995)
Na een teleurstellend debuut met Buitenaards 3, Fincher toonde zijn ware talenten met de duistere, gruwelijke en meeslepende misdaadthriller Se7en. Brad Pitt en Morgan Freeman spelen twee detectives in de zaak van een seriemoordenaar die mensen vermoordt op basis van de Seven Deadly Sins.
Het verontrustende script wordt nog verder verheven door Finchers vermogen om een meedogenloos donkere wereld te creëren. Het verhaal is aangrijpend, ook al is het moeilijk om naar te kijken en het leidt allemaal tot een einde dat een van de meest impactvolle blijft in de filmgeschiedenis.
4 Fight Club: The Twist
Een goede draai kan een film echt aan het publiek verkopen en Vechtclub heeft een hele goede draai. Zodra duidelijk wordt wat er aan de hand is, wordt de kijker wakker geschud en wordt het hele verhaal opnieuw gecontextualiseerd.
De twist maakt de film ook eindeloos leuk om opnieuw te bekijken. Fans willen hun vrienden laten zien en hun reactie zien wanneer de onthulling komt. Ze willen terug om alle aanwijzingen te vinden die op de verrassing wezen. Het is nog een ding dat de film stolt in de hoofden van het publiek.
3 Alternatief: Dierenriem (2007)
Fincher heeft het seriemoordenaargenre opnieuw bekeken, deze keer met een echte moordenaar. Dierenriemis een diepgaande blik op de Zodiac Killer wiens moorden in de omgeving van San Francisco in de jaren zeventig nog steeds onopgelost zijn gebleven. De film richt zich op de politie en journalisten het onderzoeken van de misdaden.
Zeker, een van Finchers meest onderschatte werken, het is een volledig boeiend onderzoek naar deze beruchte moorden. Fincher verwerkt het enorme verhaal vlekkeloos en voegt een effectief gevoel voor humor toe.
2 Fight Club: The Ending
Sommige films kunnen nooit voorbij de impact van de wending komen. Ze leveren een onthulling die het publiek compleet geschokt achterlaat, maar dan moeten ze toch de film beëindigen. Vechtclub onthult eigenlijk zijn draai aan het begin van de derde akte, maar weet toch een onvergetelijk einde te leveren.
De confrontatie van de verteller en Tyler komt tot een explosief einde, maar dat laatste schot van hen die uitkijken over de stad als bommen afgaan en gebouwen afbrokkelen met "Where is My Mind" die er overheen speelt, blijft een iconische film moment.
1 Alternatief: het sociale netwerk (2010)
Een film over Facebook klonk voor veel mensen flauw toen het werd aangekondigd door Fincher en scenarioschrijver Aaron Sorkin een briljant modern meesterwerk maakte met Het sociale netwerk. Jesse Eisenberg speelt Mark Zuckerberg, de man wiens creatie van het sociale netwerkplatform hem veel vijanden opleverde.
De film is zo veel geprezen als de beste film van de jaren 2010 en het is niet moeilijk in te zien waarom. Fincher voegt een epische schaal toe aan het verhaal en het script van Sorkin is scherp, grappig en energiek van begin tot eind. Al die jaren later voelt het als een belangrijk en actueel Shakespeare-verhaal.
Volgende10 engste stop-motionanimatiefilms
Over de auteur