10 meest verontrustende laatste filmscènes

De reputatie van een film kan leven of sterven door de kracht van het einde. Kijken of de filmmakers de landing kunnen volhouden, maakt immers deel uit van het plezier van films kijken. Natuurlijk is er een ander soort film.

Dit zijn films die een bovengemiddelde investering van hun publiek vergen, terwijl ze er alles aan doen om je te laten kronkelen. Voor degenen die ze uitsteken, belonen deze films geduld op creatieve en gruwelijke manieren en hebben ze het ergste voor het laatst bewaard. Dit zijn 10 films die de aard van een "einde" in hun laatste scènes verstoren en ondermijnen.

10 De vuurtoren (2019)

De film die schrijver/regisseur Robert Eggers die in 2019 op de wereld is gebracht, is echt een unieke ervaring. Psychologisch mengen verschrikking, folklore van de zee, toilethumor en een hele reeks Griekse mythologie, De vuurtoren is een onvoorspelbare spannende rit waarin de strijd om gezond verstand tussen twee vuurtorentenders centraal staat, gespeeld door Willem Dafoe en Robert Pattinson.

De surrealistische film culmineert in een desoriënterende sequentie waarin het verstand van Pattinsons personage volledig doorbreekt. De hypnotiserende technieken die in deze laatste scène worden gebruikt, zijn zowel overweldigend als verontrustend, wat een werkelijk unieke film oplevert met een verontrustend uniek einde.

9 Danser in het donker (2000)

Lars von Trier is geen onbekende in het maken van provocerende films. Een van zijn meest beruchte experimenten in ongemakkelijke cinema is zijn samenwerking in 2000 met Bjork, Danser in het donker. De film is een soort musical en vertelt het verhaal van een jonge, blinde wannabe-actrice, terwijl haar geluk van kwaad tot erger gaat.

De laatste scène met haar onrechtmatige executie is echter zo emotioneel verontrustend dat het moeilijk kan zijn om naar te kijken. Bjorks krachtige acapella-levering in de laatste seconden is hartverscheurend, wat de plotselinge onderbreking van het touw van de beul nog schokkender maakt.

8 De rieten man (1973)

Een van de meest legendarische en angstaanjagende van alle horrorfilms, De rieten man is doorgegaan met het inspireren van verschrikkelijke remakes, nog ergere spirituele sequels, en een hele reeks van folkhorrorfilms. De kracht van het origineel is echter niet verouderd en de laatste scène behoudt een sterk gevoel van angst als de hoofdrolspeler van de film levend wordt verbrand.

De beelden van het titulaire heiligdom dat langzaam vlam vat terwijl de cultus van Summerisle een lentehymne zingt, is onmetelijk angstaanjagend. Veel films hebben geprobeerd de zenuwslopende greep ervan na te bootsen, maar geen enkele is daarin geslaagd.

7 Kinderen (1995)

Larry Clarks ruige opus over het jeugdleven in het centrum van New York City zorgde voor een golf van controverse toen het in 1995 werd uitgebracht. De toewijding van de film aan realisme kan soms grenzen aan onaangenaam voyeurisme, en de personages zijn over het algemeen onderontwikkelde narcisten.

Clark, en schrijver Harmonie Korine, brengen de losse verhalen van de film tot een volkomen verontrustend einde op de laatste momenten wanneer een personage een ander personage seksueel aanvalt bij wie de diagnose hiv is gesteld. Kijken hoe de scène zich afspeelt, is een misselijkmakende ervaring, een die moeilijk aan te bevelen blijft.

6 Grappige spellen (1997 & 2007)

Eindelijk een film die zo in de war is dat je hem in twee verschillende talen kunt bekijken, met twee verschillende casts. Beide versies van Michael Haneke's horrorfilm-soort-van-satire eindigen in dezelfde ingetogen nachtmerrie.

Nadat ze de afgelopen nacht een vakantiegezin van vier mensen angstaanjagend hebben gemaakt, vermoorden twee overdreven beleefde jonge mannen iedereen behalve de moeder. In de laatste scène zien de twee schurken de vrouw nonchalant overboord gooien voordat ze naar het huis van een andere familie varen om vermoedelijk de hele routine te herhalen. Een wreed en afmattend einde van een klein horror meesterwerk.

5 Dodenlijst (2011)

Dodenlijst beheert de moeilijke taak om een ​​handvol tonen in evenwicht te brengen zonder inconsistent te worden. Wat aanvankelijk begint als een gewelddadig moordenaarsdrama, verandert in een cult-horrorfilm met een einde dat zo brutaal is dat het moeilijk is om niet weg te kijken.

Als de hoofdpersoon, Jay, wordt gedwongen te vechten tegen een gebocheld lid van de sekte, wordt de waarheid van de situatie op een misselijkmakende manier aan het publiek onthuld Dodenlijst als een van de meest verdorven verborgen juweeltjes in moderne horror.

4 Se7en (1995)

Een van de meest invloedrijke misdaadfilms van de jaren 90, die van David Fincher Se7enbevat een van de beroemdste wendingen in de filmgeschiedenis. Het hoogtepunt "Wat zit er in de doos?!" scène is geweest eindeloos geparodieerd sinds de release van de film, zonder twijfel de schokwaarde voor nieuwe kijkers te verminderen.

Toch blijft de scène een verontrustend en moedig einde van een toch al pikzwart verhaal over moord en de persoonlijke aard van zonde. Se7en blijft een film waarvan de erfenis werd vastgelegd door de laatste scène en toewijding aan de donkerste hoeken van het verhaal.

3 Martelaren (2008)

Een van de meest beruchte films van de New French Extremity-beweging, martelaren is een film die de dunne lijn bewandelt tussen martelporno en kunstfilm. De film begint als een wraakdrama voordat het verandert in een veel donkerdere meditatie over het idee van martelaarschap en fysieke pijn.

Het hypergeweld van de film, vermengd met zijn verheven overpeinzingen over het hiernamaals, zorgen voor een zware kijkervaring. In de laatste scène wordt de hoofdpersoon levend gevild en krijgt hij de kans om 'echt martelaarschap' te ervaren. Het is niet alleen zo verontrustend als het klinkt, het is nog erger. Veel slechter.

2 De kok, de dief, zijn vrouw en haar minnaar (1989)

De kok, de dief, zijn vrouw en haar minnaar is een geweldige film. Het is een NC-17-geclassificeerde koortsdroom vermengd met een romantische tragedie dat eindigt met een van de meest bizarre en moeilijk te verteren slotscènes die ooit op film zijn gezet. Nadat haar minnaar is vermoord door haar jaloerse echtgenoot, Helen Mirren's Georgina laat het lijk van haar geliefde koken en op het bord brengen als een goede maaltijd.

Na een ensembleprocessie naar de buitenaardse muziek van de film, dwingt Georgina haar man om het vlees van haar minnaar te consumeren voordat ze hem doodschiet. Het is een einde dat even poëtisch als verontrustend is.

1 Spoorloos (The Vanishing) (1988)

Ongetwijfeld behoort de meest verontrustende slotscène in de filmgeschiedenis tot de originele Nederlandse versie van de verdwijning. Terwijl de Amerikaanse remake uit 1993 gelukkig eindigde, beëindigt het origineel de obsessieve zoektocht van de hoofdpersoon naar zijn vriendin op een sombere en verontrustende manier op een geheel nieuw niveau.

Terwijl de held langzaam wakker wordt en zich realiseert dat hij levend begraven is in een kleine houten kist, zit er niets anders op dan te kronkelen en ineen te krimpen terwijl zijn lot bezegeld is. De nachtmerriefilm eindigt met de dader die in een tuin tussen zijn kinderen een heerlijke dag heeft. Jakkes.

VolgendeIron Man-trilogie: een citaat uit 10 hoofdpersonages dat tegen hun persoonlijkheid ingaat

Over de auteur