Erfelijk: de echte inspiratie achter de film (het is geen geestesziekte)

Erfgenaam (2018) is een bovennatuurlijke horrorfilm die Annie Graham (Toni Collette) volgt terwijl ze omgaat met het overlijden van haar raadselachtige moeder, Ellen Leigh. In de film beschrijft Annie haar moeder als geheimzinnig en geestesziek, eigenschappen die het publiek later leert zijn hoogstwaarschijnlijk te wijten aan haar betrokkenheid bij een satanische sekte die een demon aanbidt genaamd Paimón. Annie en haar familie beseffen dit pas als het te laat is, en de film bevat een subtekst over de onvermijdelijkheid van hoe bepaalde psychische aandoeningen van generatie op generatie worden doorgegeven. Er zijn echter aanwijzingen in de film die suggereren dat deze ook gebaseerd is op het leven van de Griekse mythologische held Heracles.

De regisseur van de film, Ari Aster, heeft gezegd dat de film... geïnspireerd door tragedies in zijn eigen leven, hoewel hij niet precies heeft verteld wat die tragedies zijn. Hij heeft ook gezegd dat hij een film wilde maken over een familie die geconfronteerd wordt met een onbekende samenzwering, terwijl hij tegelijkertijd het publiek in het ongewisse liet.

De verwijzing van de film naar geestesziekte blijkt een rode haring te zijn, maar maakt het verhaal in werkelijkheid des te angstaanjagender. Annie beschrijft haar moeder in een cruciale scène waarin ze haar familiale lasten deelt in een steungroep voor mensen die rouwen om persoonlijk verlies.

Ze gaat dieper in op de laatste dagen van haar moeder en beweert dat ze leed aan een dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) en aan dementie. Ze legt ook uit dat haar vader en broer allebei zelfmoord pleegden vanwege hun eigen psychische aandoeningen - de eerste leed aan psychotische depressie en de laatste aan schizofrenie. Deze parallelle verhalen over psychische aandoeningen en satanische samenzwering zijn wat angst inboezemt bij het filmpubliek. De tragische plot van het onderliggende drama kan echter worden gezien als een directe analogie met het leven en de dood van Heracles.

Erfelijk is gebaseerd op het tragische leven en de dood van Heracles

Het idee dat Erfgenaam is gebaseerd op een oud Grieks toneelstuk, lijkt in eerste instantie misschien vreemd, maar het bewijs van het verband is te vinden in de film zelf. Annie's zoon Peter (Alex Wolff) woont een klas bij waar de professor een discussie leidt over een toneelstuk van Sophocles waarin Heracles alle tekenen negeert die op zijn dood wijzen. Een student zegt dat het negeren van deze tekens door Heracles een gevolg was van zijn arrogantie, wat zijn fatale fout was. De professor daagt de klas uit om er verder over na te denken en vraagt ​​hen dat, aangezien het orakel zijn dood voorspelde, het onvermijdelijk was? Als dat zo is, was Heracles misschien toch niet zo arrogant. Vervolgens vraagt ​​hij de klas of die onvermijdelijkheid de dood van Heracles tragischer zou maken. Een andere student zegt dat het zeker tragischer zou zijn, omdat het zou impliceren dat de personages geen vrije wil hebben en gewoon radertjes zijn in een hopeloze machine.

De plotelementen van het stuk zoals beschreven in de filmspiegel en ook: voorafschaduwing van wat er met de familie Graham gebeurt. Geen van de personages in de film is een exacte analogie met Heracles, maar in plaats daarvan is het de familie als eenheid waarop de analogie van toepassing is. De tekenen die Heracles over zijn dood negeerde, zijn analoog aan de tekenen die Annie en haar familie negeerden over haar moeder, zelfs voor haar dood. Ze was een geheimzinnig persoon die niettemin veel aanwijzingen over haar achterliet duivelse machinaties. Annie bezoekt deze aanwijzingen in de loop van de film opnieuw, maar luistert er pas naar als het te laat is. Zij en haar familie, vooral haar man, Steve (Gabriel Byrne), waren te arrogant om verder te kijken dan de façade van een psychische aandoening die het gezin leek te plagen.

De vraag of de dood van Heracles al dan niet onvermijdelijk was, is analoog aan die van de Grahams. Vanuit een bepaald perspectief hadden zowel de Grahams als Heracles hun lot kunnen vermijden, niet alleen als ze minder arrogant waren geweest, maar ook als ze betere beslissingen hadden genomen. Vanuit een ander perspectief was hun lot onvermijdelijk, d.w.z. bepaald door een hogere macht. Evenzo is de vraag of de dood van Heracles min of meer tragisch was vanwege zijn onvermijdelijkheid, ook analoog aan die van de Grahams. Het is echter belangrijk om te begrijpen dat de antwoorden op deze vragen minder belangrijk zijn dan het daadwerkelijk stellen ervan.

Regisseur Ari Aster wil, net als de professor in de klas van Peter, het publiek laten nadenken over deze thema's. In tegenstelling tot de professor wil Aster zijn publiek echter bang maken door beklijvende verhalen over geestesziekten en satanische culten toe te voegen die parallel lopen met de tragedie van Heracles.

Heracles' connectie met Paimon en koningin Leigh

De satanische cultus in Erfgenaam aanbidt een demon genaamd koning Paimon, die: de regisseur en vele andere bronnen verklaren dat ze echt zijn- echt in de zin dat sommige mensen ooit in hem geloofden. Deze sekte, en bij uitbreiding Paimon zelf, is een verborgen bovennatuurlijke plaag voor Annie, althans sinds ze een kind was, en was voorbestemd om een ​​plaag te worden voor de Grahams. In de film blijkt dat Annie's moeder niet alleen lid was van de sekte, maar ook de leider was, bekend als Queen Leigh.

Traditioneel ontlenen koningen en koninginnen hun gezag rechtstreeks van God, wat uiteindelijk een soort bovennatuurlijke kracht is. Queen Leigh probeerde al generaties lang Paimon via een menselijke gastheer naar de aarde te brengen, met name via haar eigen zoon, die Annie tegen de steungroep zegt, beschuldigde zijn moeder ervan "mensen in hem te stoppen" bij zijn zelfmoord Opmerking. Daarom was zij, net als Paimon, ook een bovennatuurlijke plaag aan haar familie. Evenzo werd Heracles ook geplaagd door een verborgen bovennatuurlijk wezen dat deel uitmaakte van zijn familie. Zijn jaloerse stiefmoeder, de godin Hera, staat erom bekend zijn dood en vernietiging te orkestreren sinds hij werd geboren. De reden voor Hera's machinaties tegen Heracles is omdat hij het nageslacht is van een rendez-vous tussen Hera's echtgenoot, Zeus, en een menselijke vrouw.

Ironisch genoeg betekent de naam van Heracles "Glorie aan Hera", maar wat nog belangrijker is, Heracles is half god, half mens, zoals Peter aan het einde van Erfgenaam. Daarom is de relatie van Hera met Heracles analoog aan de relatie van Queen Leigh en Paimon met de Grahams. De analogie hier is echter niet perfect. Hera's motivatie om Heracles te vernietigen was er een van wraak. De motivatie van koningin Leigh om haar eigen familie in wezen te vernietigen, was er een van macht. Het hoogtepunt van beide verhalen is het voortbestaan ​​van een half-god, half-menselijk karakter aangetast door hun gebreken, en noch Heracles, noch de erfgenaam van de Grahams, Peter, worden volledig vernietigd.

Erfgenaam is een rijke, spannende horrorfilm die profiteert van een samensmelting van verschillende verhaalelementen: familietragedie, geestesziekten, satanische culten en zelfs Griekse mythologie. Dit unieke wandtapijt van elementen is een bewijs van de grondige manier waarop filmmaker Ari Aster lijkt te gaan over zijn werk. Als gevolg hiervan kan het publiek redelijkerwijs verwachten dat Erfgenaam, samen met de tweede film van de regisseur, Midsommar, is een opmaat naar meer geweldige horrorfilms.

Hoe de scène met postcredits van Venom 2 werd verklaard door Marvel Head

Over de auteur