Ziel bekritiseerd omdat blanke acteurs zwarte karakters nasynchroniseren

Europese dubs van de nieuwste film van Disney en Pixar, Ziel,kwamen onder vuur te liggen nadat het publiek merkte dat ze witte acteurs gebruikten om de zwarte hoofdpersoon te vertolken. Ziel werd onlangs uitgebracht in december vorig jaar op Disney+, met theatrale releases in landen die de streamingdienst niet hebben. Het heeft positieve recensies gekregen en is geprezen omdat het de zoveelste Pixar-film is met prachtig uitgevoerde animaties en een hartverwarmend verhaal dat vermakelijk is voor volwassenen en kinderen.

Disney en Pixar's nieuwste tranentrekker vertelt het verhaal van Joe Gardner, gespeeld door Jamie Foxx, een zwarte muziekleraar op de middelbare school in New York City die ernaar streeft een groot jazzpianist te worden. Wanneer hem eindelijk zijn droombaan wordt aangeboden, valt hij in een onderhoudsgat dat hem in een liminale pre-dood-ruimte katapulteert. Met tegenzin om de dood op de rand van zijn grote doorbraak te accepteren, probeert hij te ontsnappen, maar bevindt hij zich in de... rijk van The Great Before, waar hij een jonge ziel, 22, begeleidt, gespeeld door Tina Fey, die wacht om te worden menselijk. Via een hilarische en charmante hi-jinx verkennen Joe en 22 New York en leren ze over het leven, het doel en de passie.

De New York Times meldt dat veel Europese dubs van vreemde talen van Ziel worden bekritiseerd omdat ze blanke acteurs gebruiken om Joe, een zwart personage, te dubben. Het werd voor het eerst opgemerkt in Denemarken en is sindsdien gerapporteerd in andere Europese dubs van de film. Een dergelijke nasynchronisatie resulteerde in een Portugese petitie om de film opnieuw te kopiëren, ondertekend door meer dan 17.000 mensen, waaronder opmerkelijke Portugese figuren. Niet alle Europese dubs zijn echter het slachtoffer geworden van deze controverse, zoals de Franse dub met Omar Sy in de hoofdrol.

Hoewel het niet altijd vanuit Joe's perspectief wordt verteld, gebruikt een groot deel van de film Joe's leven als een lens om het doel, dromen en de zin van het leven te bekijken. Een groot deel van de film is dus ook verbonden met Joe's leven als een zwarte man die ervan droomt jazz te spelen, een kunstvorm ontwikkeld uit zwarte muzikanten, in New York, een aantal gebieden verkennen met overwegend zwarte gemeenschappen (of op zijn minst een sterke geschiedenis van zwarte residentie). Hoewel de film niet specifiek over ras gaat, gezien het gebrek aan zwarte hoofdrolspelers en verhalen in Pixar-films, waren veel zwarte fans verheugd om zichzelf op het scherm te zien.

Het gebruik van witte acteurs om zwarte geanimeerde personages uit te beelden is een aspect van animatie dat in het verleden onder de loep is genomen. Aangezien zwarte verhalen in animatie al zeldzaam zijn, is het gemakkelijk te begrijpen waarom het publiek teleurgesteld was door deze onthulling. De originele kopie van Ziel zelf is niet verder gegaan dan raciale kritiek. In veel andere animatiefilms waarin gekleurde karakters centraal staan, brengen de hoofdrolspelers het grootste deel van de film door in niet-menselijke vormen, zoals een kikker in De prinses en de Kikker of een lama in De nieuwe Groove van de keizer. Hoewel er uitzonderingen zijn, zoals: Spider-Man: Into the Spider-Verse, Ziel lijkt niet anders te zijn, waarbij Joe het grootste deel van de film al doorbrengt als een blauwe ziel en de blanke actrice Tina Fey die het grootste deel van de film Joe's lichaam inneemt. En hoewel de weergave van gekleurde mensen in animatie (helaas) zeldzaam is, zijn films als Zielbewijzen hoe noodzakelijk zijn deze verhalen en hoe hongerig het publiek is om ze te zien.

Bron: New York Times